Παρασκευή 12 Μαΐου 2017

Τελευταία πράξη του δράματος της Ποντιακής διχόνοιας

Τελευταία πράξη του δράματος της Ποντιακής διχόνοιας
Τελευταία πράξη του δράματος της Ποντιακής διχόνοιας

Παρακολουθώντας την πρόσφατη επικαιρότητα εν όψει της φετινής εκδήλωσης μνήμης της Ποντιακής Γενοκτονίας στη Θεσσαλονίκη, αισθάνομαι πάλι την ψυχική ανάγκη να δώσω το παρόν και να κάνω την παρέμβασή μου.

Διαπιστώνω όμως την εξάντληση του ορθού λόγου και των επιχειρημάτων γιατί έχουν διατυπωθεί ποικιλοτρόπως γραπτά και προφορικά τα τελευταία χρόνια και βρίσκονται στο διαδίκτυο για τους ενδιαφερόμενους. Εξάλλου και άλλοι σκεπτόμενοι Πόντιοι έχουν εκφραστεί πρόσφατα με το ίδιο πνεύμα, και αναφέρομαι ενδεικτικά στην εμπνευσμένη ομιλία του διορατικού κ. Μ. Χαραλαμπίδη στην Εύξεινο Λέσχη Θεσσαλονίκης καθώς και την δημοσίευση του έγκριτου πόντιου δημοσιογράφου κ. Π. Σαββίδη.

Έτσι λοιπόν στην φετινή λακωνική μου παρέμβαση εκφράζοντας τη λύπη και την απογοήτευσή μου για την στρατηγική αντιμετώπιση των 2-3 σπουδαίων ποντιακών θεμάτων από τις ηγεσίες του οργανωμένου ποντιακού κόσμου, αναδημοσιεύω το σχετικό περσινό άρθρο μου με τίτλο «Διχαστικά τιμήθηκε και φέτος η Γενοκτονία στη Θεσσαλονίκη» και επιπρόσθετα έμπρακτα στέλνω σαν δώρο ένα βιβλίο με νόημα που υποσχέθηκα σε δημόσια τοποθέτησή μου, στα μέλη των Δ.Σ. των Ομοσπονδιών σαν μία ύστατη αποτροπή στα θέλγητρα της Διχόνοιας, όπως χαρακτηριστικά περιγράφει στον 144 στίχο ο Εθνικός μας ποιητής.

Η Διχόνοια που βαστάει,
ένα σκήπτρο η δολερή,
καθενός χαμογελάει
πάρ’το, λέγοντας, κι εσύ.

Ο τίτλος του βιβλίου είναι Έριδα «Θεά μας» του Β. Καϊμακάμη, έκδ. 2016 και παράλληλα συνιστώ στους ηγήτορες των Ποντίων να προμηθευτούν και ένα άλλο βιβλίο πολύ μικρό σε μέγεθος, αλλά αφάνταστα διδακτικό, με τίτλο «Οι βασικοί νόμοι της ανθρώπινης ηλιθιότητας», του Carlo M.Cipolla, εκδ. 2012 (φωτ. 1,2)

Τέλος, ελπίζω ότι μόνο με την ευρεία παιδεία των ηγητόρων θα μπορέσουν ίσως να επιλυθούν τα διάφορα δισεπίλυτα προβλήματα του ποντιακού χώρου, και αυτό γιατί όταν σε μία αδιάλλακτη και εμπαθή ηγετική προσωπικότητα του είπα κάποτε κατά την προεδρία μου, ό,τι συμπεριφέρεται βασιλικότερος του βασιλέως, εκείνος μου απάντησε ότι τον κατηγορώ ότι είναι βασιλικός!!! Αυτό κατάλαβε ο άμοιρος!!!

Έτσι αναγκάζομαι φέτος να παραθέσω και την μετάφραση στα νεοελληνικά του αρχαίου κειμένου του τόσο διδακτικού αισώπειου μύθου «Γεωργού παίδες στασιάζοντες».

Τα παιδιά του γεωργού που δεν ομονοούσαν

Τα παιδιά ενός γεωργού βρίσκονταν συνεχώς σε διαμάχη. Αυτός δεν μπορούσε με τα λόγια του να τα κάνει ν’αλλάξουν μυαλά. Αποφάσισε λοιπόν ότι πρέπει να δώσει ένα παράδειγμα και τους ζήτησε να του φέρουν ένα δεμάτι βέργες. Τα παιδιά έκαναν ό,τι τα πρόσταξε και τότε τους έδωσε πρώτα όλες τις βέργες μαζί και τα πρόσταξε να τις σπάσουν. Επειδή όμως όσο κι αν προσπαθούσαν δεν τα κατάφερναν, τότε έλυσε το δεμάτι και τους έδινε τις βέργες μία-μία. Κι αυτά έυκολα τις έσπαγαν. Τότε τους είπε: «Έτσι και σεις, παιδιά μου, αν είστε μονιασμένα, θα είσαστε ακατανίκητα από τους εχθρούς, αν όμως δε μονοιάζετε, θα είστε ευάλωτα». Ο μύθος φανερώνει ότι η ομόνοια οδηγεί σε μεγάλη ισχύ, ενώ η διχόνοια στην ήττα.

Επαμεινώνδας Φαχαντίδης
Ομότ. Καθηγητής Ιατρικής Α.Π.Θ.
τ. Πρόεδρος ΠΟΕ

Σχετικά θέματα