«φοβάμαι όλα αυτά που θα
γίνουν για μένα, χωρίς εμένα»
γίνουν για μένα, χωρίς εμένα»
Όπως ανέφερα σε προηγούμενη επιστολή μου «η αιχμή του δόρατος της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδας (Π.Ο.Ε.) είναι η νεολαία της». Αυτό αποκρυσταλλώνεται έμπρακτα στις δύο μεγαλύτερες εκδηλώσεις της, το Πανελλαδικό Φεστιβάλ Ποντιακών Χορών και στην Πανελλήνια Συνάντηση Ποντιακής Νεολαίας, και στη μαζική συμμετοχή της νεολαίας στην ετήσια πανελλαδική συγκέντρωση διαμαρτυρίας για την Ποντιακή γενοκτονία».
Στο τελευταίο φεστιβάλ ποντιακών χορών που έγινε στην Αθήνα η νεολαία ήταν ξανά πρωταγωνίστρια στην σκηνή, αλλά στην πραγματικότητα απούσα και άφωνη στο βήμα. Τους συνεπήρε όλους η μαζικότητα της συμμετοχής των νέων, όμως μίλησαν όλοι εκτός από την νεολαία. Το συγκεκριμένο φεστιβάλ οργανώθηκε και εκτελέστηκε αποκλειστικά από τον Σ.Πο.Σ. Νότιας Ελλάδας και Nήσων. Η απουσία εκφοράς λόγου εκ μέρους της νεολαίας δεν ήταν παράλειψη ή οργανωτικό λάθος, αλλά πολιτική απόφαση. Αυτό προκύπτει από την επίμονη άρνηση των συγκεκριμένων ανθρώπων στο αίτημα τόσο δημοκρατικά εκλεγμένων αντιπροσώπων της νεολαίας, όσο και μελών του Δ.Σ της Π.Ο.Ε., με τη δικαιολογία ότι δεν υπήρχε χρόνος.
Η θέλησή μας να εκφραστούμε για να ακουστεί η φωνή και η άποψη της νεολαίας και ένστασή μας στις μεθοδεύσεις που ακολουθήθηκαν, δεν είναι προϊόν κάποιας ματαιοδοξίας, φιλοδοξίας ή καταναγκασμού, αλλά λογικό επόμενο του πρωταγωνιστικού ρόλου της νεολαίας στην συγκεκριμένη εκδήλωση. Τέλος η διαμορφωθείσα εντύπωση της ύπαρξης εξωθεσμικών κέντρων λήψης αποφάσεων πέρα από τον Σ.Πο.Σ Νότιας Ελλάδας και Nήσων στην οργάνωση και στην εκτέλεση της εκδήλωσης επιβάλει έναν πρόσθετο σκεπτικισμό στην συνολική εκτίμηση του γεγονότος.
Τα αίτια της συγκεκριμένης ενέργειας θα τα αναζητήσουμε προ της δημιουργίας της συντονιστικής επιτροπής νεολαίας, όταν ορισμένοι προσπάθησαν να ποδηγετήσουν ανεπιτυχώς την νεολαία πιστεύοντας ότι οι νέοι ως άπειροι και ρομαντικοί δε θα υποψιαστούν το πολιτικό τους σχέδιο. Προτρέχοντας έσπευσαν να δημιουργήσουν περιφερικές επιτροπές χωρίς κεντρική απόφαση της Π.Ο.Ε. θέλοντας να προκαταλάβουν καταστάσεις και να δημιουργήσουν τετελεσμένα με απώτερο σκοπό την αποσταθεροποίηση. Η μεθόδευση όμως αυτή δεν τους βγήκε. Οι νέοι τελικά έκριναν και με συγκαταβατικότητα αποφάσισαν. Η νεολαία οργανώθηκε πανελλαδικά χωρίς εσωτερικές εντάσεις και έχει πλέον δείξει δείγματα γραφής. Βέβαια υπάρχει και η άποψη ότι η νεολαία είναι καλή όταν είναι καθοδηγούμενη με αποτέλεσμα να φτάνουμε στα τελευταία γεγονότα.
Τα φαινόμενα αυτά είναι νοσηρά, αλλά πάντοτε ενυπάρχουν σε πολιτικούς οργανισμούς. Πόσο μάλλον σε μεγάλους όπως η Π.Ο.Ε., που αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες πραγματικά εθελοντικές οργανώσεις της Ελλάδας. Μπορεί ορισμένοι νέοι να απογοητεύονται και να απαντούν με απόσυρση (αυτό είναι όπως είπαμε σε προηγούμενο άρθρο και μια αιτία της παθολογίας του πολιτικού συστήματος της Ελλάδας). Άλλοι όμως πεισμώνουν και εντείνουν τις προσπάθειές τους. Η απάντηση στο έλλειμμα δημοκρατίας είναι περισσότερη δημοκρατία, στη φαυλότητα η συμμετοχή. Το ποτήρι δεν μισοάδειο, αλλά μισογεμάτο. Η απόρριψη και ο αποκλεισμός της νεολαίας έχουν κοντά πόδια και θα εκλείψουν.
Κωτίδης Χαράλαμπος
Πρόεδρος Συντονιστικής Επιτροπής Νεολαίας της Π.Ο.Ε.
Στο τελευταίο φεστιβάλ ποντιακών χορών που έγινε στην Αθήνα η νεολαία ήταν ξανά πρωταγωνίστρια στην σκηνή, αλλά στην πραγματικότητα απούσα και άφωνη στο βήμα. Τους συνεπήρε όλους η μαζικότητα της συμμετοχής των νέων, όμως μίλησαν όλοι εκτός από την νεολαία. Το συγκεκριμένο φεστιβάλ οργανώθηκε και εκτελέστηκε αποκλειστικά από τον Σ.Πο.Σ. Νότιας Ελλάδας και Nήσων. Η απουσία εκφοράς λόγου εκ μέρους της νεολαίας δεν ήταν παράλειψη ή οργανωτικό λάθος, αλλά πολιτική απόφαση. Αυτό προκύπτει από την επίμονη άρνηση των συγκεκριμένων ανθρώπων στο αίτημα τόσο δημοκρατικά εκλεγμένων αντιπροσώπων της νεολαίας, όσο και μελών του Δ.Σ της Π.Ο.Ε., με τη δικαιολογία ότι δεν υπήρχε χρόνος.
Η θέλησή μας να εκφραστούμε για να ακουστεί η φωνή και η άποψη της νεολαίας και ένστασή μας στις μεθοδεύσεις που ακολουθήθηκαν, δεν είναι προϊόν κάποιας ματαιοδοξίας, φιλοδοξίας ή καταναγκασμού, αλλά λογικό επόμενο του πρωταγωνιστικού ρόλου της νεολαίας στην συγκεκριμένη εκδήλωση. Τέλος η διαμορφωθείσα εντύπωση της ύπαρξης εξωθεσμικών κέντρων λήψης αποφάσεων πέρα από τον Σ.Πο.Σ Νότιας Ελλάδας και Nήσων στην οργάνωση και στην εκτέλεση της εκδήλωσης επιβάλει έναν πρόσθετο σκεπτικισμό στην συνολική εκτίμηση του γεγονότος.
Τα αίτια της συγκεκριμένης ενέργειας θα τα αναζητήσουμε προ της δημιουργίας της συντονιστικής επιτροπής νεολαίας, όταν ορισμένοι προσπάθησαν να ποδηγετήσουν ανεπιτυχώς την νεολαία πιστεύοντας ότι οι νέοι ως άπειροι και ρομαντικοί δε θα υποψιαστούν το πολιτικό τους σχέδιο. Προτρέχοντας έσπευσαν να δημιουργήσουν περιφερικές επιτροπές χωρίς κεντρική απόφαση της Π.Ο.Ε. θέλοντας να προκαταλάβουν καταστάσεις και να δημιουργήσουν τετελεσμένα με απώτερο σκοπό την αποσταθεροποίηση. Η μεθόδευση όμως αυτή δεν τους βγήκε. Οι νέοι τελικά έκριναν και με συγκαταβατικότητα αποφάσισαν. Η νεολαία οργανώθηκε πανελλαδικά χωρίς εσωτερικές εντάσεις και έχει πλέον δείξει δείγματα γραφής. Βέβαια υπάρχει και η άποψη ότι η νεολαία είναι καλή όταν είναι καθοδηγούμενη με αποτέλεσμα να φτάνουμε στα τελευταία γεγονότα.
Τα φαινόμενα αυτά είναι νοσηρά, αλλά πάντοτε ενυπάρχουν σε πολιτικούς οργανισμούς. Πόσο μάλλον σε μεγάλους όπως η Π.Ο.Ε., που αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες πραγματικά εθελοντικές οργανώσεις της Ελλάδας. Μπορεί ορισμένοι νέοι να απογοητεύονται και να απαντούν με απόσυρση (αυτό είναι όπως είπαμε σε προηγούμενο άρθρο και μια αιτία της παθολογίας του πολιτικού συστήματος της Ελλάδας). Άλλοι όμως πεισμώνουν και εντείνουν τις προσπάθειές τους. Η απάντηση στο έλλειμμα δημοκρατίας είναι περισσότερη δημοκρατία, στη φαυλότητα η συμμετοχή. Το ποτήρι δεν μισοάδειο, αλλά μισογεμάτο. Η απόρριψη και ο αποκλεισμός της νεολαίας έχουν κοντά πόδια και θα εκλείψουν.
Κωτίδης Χαράλαμπος
Πρόεδρος Συντονιστικής Επιτροπής Νεολαίας της Π.Ο.Ε.