Τετάρτη 23 Απριλίου 2025

Ροδόπη: To Σάββατο οι Ποντιακές Αυγομαχίες στο Θρυλόριο

Ροδόπη: To Σάββατο οι Ποντιακές Αυγομαχίες στο Θρυλόριο
Ροδόπη: To Σάββατο οι Ποντιακές Αυγομαχίες στο Θρυλόριο

Μετά την αναβίωση του εθίμου κάλαντα των Βαΐων από τον πολιτιστικό σύλλογο Ποντίων Θρυλορίου την περασμένη Κυριακή, πυρετώδεις είναι οι προετοιμασίες για τις Αυγομαχίες, το χαρακτηριστικό έθιμο των ποντίων στο Πάσχα.

Όπως τόνισε μιλώντας στην ΕΡΤ, η πρόεδρος, Χρύσα Μαυρίδου οι Αυγομαχίες θα είναι περιφερειακές και θα γίνουν στις 26 Απριλίου ημέρα Σάββατο στις 12 το μεσημέρι στην πλατεία του Θρυλορίου.

Στις Αυγομαχίες θα συμμετέχουν Αυγομάχοι, όχι μόνο από την ΑΜ-Θ, αλλά και από άλλες περιοχές της Ελλάδας.

Οι αυγομάχοι, πιστοί στην παράδοση, ξεκινούν την προετοιμασία εβδομάδες νωρίτερα, αναζητώντας τα πιο γερά αυγά – αποκλειστικά κότας και άβαφα – ώστε να διασφαλιστεί η αυθεντικότητα του διαγωνισμού και να αποφευχθούν ενδεχόμενες πρακτικές νοθείας.

Πηγή: ΕΡΤ

Κεχρόκαμπος Καβάλας: Αναβίωσε και φέτος το Ταφικό 'Εθιμο

Κεχρόκαμπος Καβάλας: Αναβίωσε και φέτος το Ταφικό 'Εθιμο
Κεχρόκαμπος Καβάλας: Αναβίωσε και φέτος το Ταφικό 'Εθιμο

Φέτος συμπληρώθηκαν 101 χρόνια αναβίωσης του Ταφικού Εθίμου στον Κεχρόκαμπο, που ελάμβανε χώρα επί σειρά αιώνων από τους Έλληνες του Πόντου στις πατρογονικές τους εστίες καί τό μετέφεραν στην Μητροπολιτική Ελλάδα με την ανταλλαγή των πληθυσμών.

Σε πανηγυρικό κλίμα, χαράς και συγκίνησης την Δεύτερη Μέρα του Πάσχα την αφιέρωναν στους νεκρούς με τρισάγια και εν συνεχεία με κεράσματα που προσέφεραν οι συγγενείς των αποθανόντων στους παρευρισκόμενους και κυρίως στα παιδάκια που ακολουθούσαν τους ιερείς για να πάρουν το φιλοδώρημα τους.

Ανάγεται στις αρχαίες ταφικές τελετές "Υδροφόρια" των Ανθεστηρίων όπου έριχναν άφθονα υγρά για να πιαστούν οι νεκροί από αυτά και να εισέλθουν στην γη. Κατά την διάρκεια του τελετουργικού τάιζαν σε αυτούς ποικιλίες προσφορών.

Οι κάτοικοι του Κεχροκάμπου τήρησαν και φέτος το τελετουργικό με ευλάβεια.

«Οι Άγιοι του Πόντου» παρουσιάστηκαν σε εκδήλωση στα Βριλήσσια

«Οι Άγιοι του Πόντου» παρουσιάστηκαν σε εκδήλωση στα Βριλήσσια
«Οι Άγιοι του Πόντου» παρουσιάστηκαν σε εκδήλωση στα Βριλήσσια

Στην κατάμεστη αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Βριλησσίων πραγματοποιήθηκε, την Κυριακή 16 Φεβρουαρίου 2025, ακόμη μία επιτυχημένη εκδήλωση της Ένωσης Ποντίων Βριλησσίων «Οι Τραντέλληνες», με θέμα: «Οι Άγιοι του Πόντου».

Την εκδήλωση προλόγισε ο Πρωτοπρεσβύτερος Αντώνιος Πασσάλης, ενώ κεντρική ομιλήτρια ήταν η κ. Θεοδώρα Ιωαννίδου, η οποία ανέπτυξε το θέμα μέσα από μια άκρως ενδιαφέρουσα παρουσίαση και εποικοδομητική συζήτηση. Η εκδήλωση αποτέλεσε μια σπουδαία αναδρομή στην εκκλησιαστική ιστορία και παράδοση του Ποντιακού Ελληνισμού.

«Οι Άγιοι του Πόντου» παρουσιάστηκαν σε εκδήλωση στα Βριλήσσια

Πρόκειται για μια διοργάνωση που συνδύασε τον πολιτισμό με τον σεβασμό στην παράδοση, τη χριστιανική λατρεία και τη λεβεντιά του Ελληνισμού του Εύξεινου Πόντου. Ιδιαίτερη τιμή στην ημέρα προσέδωσε η συμμετοχή της χορευτικής ομάδας της Ένωσης, η οποία παρουσίασε παραδοσιακούς ποντιακούς χορούς υπό την καθοδήγηση του χοροδιδασκάλου κ. Γιώργου Πουτακίδη και με τη συνοδεία των μουσικών κ. Κώστα Ορφανίδη (λύρα & τραγούδι) και κ. Γιώργου Μουρατίδη (νταούλι). Ιδιαίτερα συγκινητική ήταν η στιγμή κατά την οποία οι Πυρριχιστές της Ένωσης κατέκλυσαν τη σκηνή με την ένταση και το ήθος τους, χορεύοντας τον Πυρρίχιο χορό «Σέρρα».

«Οι Άγιοι του Πόντου» παρουσιάστηκαν σε εκδήλωση στα Βριλήσσια

Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους ο Αντιδήμαρχος Οικονομικών και Διοίκησης και εκπρόσωπος του Δημάρχου Βριλησσίων, κ. Τάσος Χρηστάκης, ο Αντιδήμαρχος Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Νέας Γενιάς, κ. Χρήστος Γούναρης, ο Αντιδήμαρχος Πολιτισμού και Αθλητισμού κ. Αναστάσιος Δημητρίου, η Εντεταλμένη Σύμβουλος Πολιτιστικών Υποδομών κα. Αικατερίνη Βουτσαδάκη, η Πρόεδρος της Ένωσης Ποντίων Μελισσίων, κ. Αντιγόνη Ιωαννίδου, ο Β’ Αντιπρόεδρος της Ένωσης Ποντίων Μελισσίων, κ. Ευάγγελος Κοτρίδης, ο Αντιπρόεδρος του Συλλόγου Ποντίων Αγίας Βαρβάρας «Ο Φάρος», κ. Γιάννης Σαββίδης, ο εκπρόσωπος της Δημοτικής Παράταξης «Βριλήσσια Πορεία Ευθύνης», κ. Κωνσταντίνος Ασμανίδης, καθώς και ο Πρόεδρος της Ένωσης Γονέων και Κηδεμόνων Βριλησσίων, κ. Δημήτρης Γκιουρτζίδης. Τον συντονισμό της εκδήλωσης ανέλαβε η κ. Ειρήνη Σταμπουλίδου.

Το «Σεργιάνι στον Πόντο» ήταν μια συγκλονιστική παράσταση αφιερωμένη στις αξέχαστες πατρίδες

Το «Σεργιάνι στον Πόντο» ήταν μια συγκλονιστική παράσταση αφιερωμένη στις αξέχαστες πατρίδες
Το «Σεργιάνι στον Πόντο» ήταν μια συγκλονιστική παράσταση αφιερωμένη στις αξέχαστες πατρίδες

Μοναδικό μουσικοχορευτικό οδοιπορικό ταξίδι στις αλησμόνητες πατρίδες μας στον Πόντο παρουσίασαν η Εύξεινος Λέσχη Βέροιας, ο Σύλλογος Πολυτέκνων Ν. Ημαθίας και το Μουσικό Σχολείο Βέροιας με τα παραδοσιακά σύνολα το απόγευμα της Τετάρτης 12 Μαρτίου 2025, στο Χώρο Τεχνών του Δήμου Βέροιας.

Το «Σεργιάνι στον Πόντο» ήταν μια συγκλονιστική παράσταση αφιερωμένη στις αξέχαστες πατρίδες

Το «Σεργιάνι στον Πόντο» ήταν μια συγκλονιστική παράσταση αφιερωμένη στις αξέχαστες πατρίδες μας και το μήνυμα "Η Ρωμανία κι’ αν επέρασεν ανθεί και φέρει κι’ άλλο" έγινε πράξη βλέποντας τα παιδιά των συλλόγων να ερμηνεύουν και να χορεύουν παραδοσιακούς σκοπούς και τραγούδια του Πόντου, από τις περιοχές της Νικόπολης, του Καρς, της Ματσούκας,του Ακ Νταγ Ματέν και Κιουμούς Ματέν και τον πυρρίχιο.

Οι συντελεστές ευχαριστούν την ΚΕΠΑ Δήμου Βέροιας για τη δωρεάν παραχώρηση του Χώρου Τεχνών, τον μητροπολίτη μας κ. Παντελεήμονα, τον εκπρόσωπο του Δήμου Βέροιας και αντιδήμαρχο κ. Αλέξανδρο Τσαχουρίδη, τον πρόεδρο της ΚΕΠΑ κ. Κων/νο Ρίζο, τα μέλη και τους φίλους των συλλόγων που παρακολούθησαν την παράσταση.

Τρίτη 22 Απριλίου 2025

Ο Αχιλλέας της Μαύρης Θάλασσας και του Εύξεινου Πόντου

Ο Αχιλλέας της Μαύρης Θάλασσας και του Εύξεινου Πόντου
Ο Αχιλλέας της Μαύρης Θάλασσας και του Εύξεινου Πόντου

Γράφει ο Νίκος Κωνσταντινίδης
Εκπαιδευτικός – Συγγραφέας

Είναι από τις σπάνιες φορές που η πένα δεν βρίσκει το κουράγιο να σταθεί όρθια.

Τρεκλίζει και λυγίζει κάτω από το ασήκωτο βάρος των λέξεων. Πάλλεται, συγκινείται και δακρύζει. Το χρέος της αβάσταχτα βαρύ. Κι αυτά που θέλει να μεταφέρει στο χαρτί, πονούνε. Η κάθε λέξη είναι κι ένα δάκρυ. Και το κάθε δάκρυ ένας πόνος για τον Αχιλλέα του «Παρακάθ’», του Πόντου και της Μαύρης Θάλασσας, που έφυγε τόσο νωρίς!

Το πιο βαρύ φορτίο, που δεν αντέχει να σηκώσει ο άνθρωπος, είναι η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου. Ο χαμός που δεν τον χωρά κανένας λογισμός και που δεν αντέχει να τον ζυγιάσει κανένα συναισθηματικό ζύγι.

Ο πιο δυνατός μυς είναι η καρδιά. Η καρδιά που κτυπά και κρατά με τους κτύπους της στη ζωή τον άνθρωπο. Κι όμως κι αυτή λυγίζει κάτω από το φορτίο του πόνου. Αλλά κι ακόμα αν είναι ημίθεος κανείς, πάντοτε θα έχει μια πλευρά τρωτή σαν κι αυτή του μυθικού Αχιλλέα. Ένας σύγχρονος ημίθεος κι εσύ, Αχιλλέα Βασιλειάδη, με την ευαισθησία στην καρδιά κι όχι στην πτέρνα.

Πλασμένος από σπάνια αργυρουπολίτικη στόφα ήσουν ο Αχιλλέας της Ποντιακής Ρωμιοσύνης. Ο Αχιλλέας των πιο πικρών και νοσταλγικών τραγουδιών, που κρατούσαν ατόφια την παράδοση του Πόντου. Ένας κατεξοχήν λαϊκός βάρδος του Ποντιακού Ελληνισμού.

Καμωμένος από πάστα ευγενική, μπόλιαζες τη ζωή, με χαρά παλλόμενη. Πλημμύριζες σαν χείμαρρος με ευαισθησία και φωνή μελωδική τα παρχάρια του Πόντου και το «Παρακάθ’» της Θεσσαλονίκης, για αρκετές δεκαετίες, ώσπου στα 72 σου σε αντάμωσε ο χάρος σε ανυποψίαστη παγανιά.

Με καταγωγή την Αργυρούπολη του Πόντου (Κιμισχανά) και γενέτειρα την Αργυρούπολη της Δράμας, τα μαθητικά σου χρόνια τα πέρασες στην πόλη της  Δράμας, ώσπου το 1968 «κατέβηκες» στη Θεσσαλονίκη. Αρχικά ως χορευτής και μετά ως χοροδιδάσκαλος στην Εύξεινο Λέσχη, με διαμονή στον οίκο του Πόντιου Ακρίτα Φοιτητή. Αποφοίτησες από τη Σχολή Μικροβιολόγων Παρασκευαστών και συνέχισες ως εργολάβος γεωτρήσεων.

Το 1992 μαζί με τον Γιάννη Κουρτίδη και τον Κώστα Σιαμίδη κάνατε το «Παρακάθ’», με παραδοσιακή μουσική και φαγητό. Ένα αυθεντικό μέρος κεφιού, τραγουδιού και ανάτασης της ποντιακής ψυχής. Ένας χώρος πολιτισμικής μέθεξης, στον οποίο πορευόσουν με πραμάτεια την καλοσύνη και την ανθρωπιά, μένοντας αναπαλλοτρίωτος από τις προκλήσεις των καιρών. Προχωρούσες στη ζωή με αρχές αταλάντευτες και ιδέες ανυποχώρητες. Με αξιοπρέπεια και ευσυνειδησία.

Στη φαρέτρα των ιδανικών σου κουβαλούσες αρετές, σπάνιες για την εποχή μας. Ήσουν όλος ο ποντιακός πολιτισμός μαζί, στην πιο αυθεντική, τραγουδιστική και θεατρική του έκφραση. Τα «άγια των αγίων» της ποντιακής κληρονομιάς, με τους δρόμους απανταχού του Πόντου να βγαίνουν στην ευαίσθητη καρδιά σου.

Στα βαθιά κοιτάσματα της ψυχής σου έκλεινες τον Πόντο όλο. Ήρθες κι έφυγες από τη ζωή καθαρός κι αυθεντικός κάτω από τους ελεγειακούς ήχους της ποντιακής λύρας, μια μέρα Γενάρη, αφήνοντας σε εμάς παρακαταθήκη τα τραγούδια σου.

Στο κάτοπτρο του ποντιακού καημού είχες και τον δικό σου καημό μέσα. Στο ποτάμι του λυγμού της ράτσας, είχες και το δικό σου δάκρυ μέσα. Κράτησες την προσφυγική μνήμη ζωντανή και τίμησες όσο ελάχιστοι την καταγωγή σου.

Πεθαίνει, λένε, κανείς όταν έχουν πεθάνει αυτοί που τον σκέφτονται. Όσο ζουν, ζει και ο ίδιος μέσα στις ψυχές τους. Και πρώτα από όλα στη ψυχή της γυναίκας σου Ρούλας, της κόρης σου Χριστίνας, του εγγονού του Αχιλλέα, καθώς και σ’ όλες τις καρδιές των φίλων, των συγγενών και γνωστών σου.

Τρίτη 7 Ιανουαρίου 2025 αποχαιρέτησες τον μάταιο τούτο κόσμο, για να γίνεις αστέρι σε απόμακρο ουρανό, μοιρολόι να το πάρει ο αγέρας και να το ταξιδέψει στα μαυροθαλασσίτικα ακρογιάλια.

Τον θάνατό σου τον θρήνησε σύσσωμος ο ποντιακός ελληνισμός, οι ομοσπονδίες, οι σύλλογοι, οι τραγουδιστές, οι λυράρηδες. Όλοι τους εξέφρασαν την θλίψη τους για την απώλειά σου. Και μαζί σου και οι ποντιόφωνοι της Μαύρης Θάλασσας, με τους οποίους τραγούδησες στην ίδια γλώσσα, θεμελιώνοντας γέφυρες πολιτισμού, που φέρνουν κοντά τους λαούς μας.

Ο θάνατός σου, Αχιλλέα της Ρωμιοσύνης, έχει αφήσει πίσω του ένα κενό φωτεινό, όμοιο με το αστέρι που έχει πεθάνει και το φως του ορφανό περπατάει στον ουρανό, φωτίζοντας τα «καλντερίμια» της μνήμης με τις «ανέσβηγες» ακτίνες της ποντιοσύνης.

Ήταν Τετάρτη 8 Ιανουαρίου 2025, όταν έγινε η κηδεία σου από τον Ιερό Ναό του Αγίου Παντελεήμονος Μεσιανού Πέλλας και η ταφή σου στα νεκροταφεία του χωριού δίπλα στην αγαπημένη σου κόρη Σωτηρία (Ρία), που έφυγε πρόωρα από τη ζωή.

Η φιλόξενη προσφυγική γη του Μεσιανού που το 1942, στα δύσκολα χρόνια της Κατοχής, φιλοξένησε 33 Ποντιόπουλα, κυρίως από την Καλαμαριά, για να μην πεθάνουν από την πείνα, άνοιξε τα ζεστά της σπλάχνα να σε τυλίξει μέσα τους.

Ο χρυσοπορτοκαλής ήλιος λόγχιζε με τις αχτίδες του τη μακεδονίτικη γη του Μεσιανού για να σε δεχτεί ζεστά. Η τρυφερή χροιά της φωνής σου, αυτή που για μισό αιώνα μας χάριζε χαρά και συγκίνηση, πήρε τη στράτα του ήλιου και τα τρίστρατα των άστρων για τα αχανή χάη του ουρανού, με τις ουράνιες πολιτείες και τους έναστρους κήπους, από όπου και θα ηχεί για πάντα στα μαυροθαλασσίτικα ακρογιάλια, για τα οποία που τόσο τρυφερά τραγουδούσες και μαζί σου όλοι εμείς.

(Από την εφημερίδα Εύξεινος Πόντος)