Ίδρυσε το Κέντρο Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών στο Queens College της Νέας Υόρκης.
Κηδεύτηκε την Τρίτη (16-08-2011), από τον Iερό Nαό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στο Μανχάταν ο πανεπιστημιακός Χάρης ψωμιάδης, ιδρυτής και διευθυντής επί τριακονταετία του Κέντρου Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών στο Queens College της Νέας Υόρκης.
Γιος ελλήνων μεταναστών ποντιακής καταγωγής, γεννήθηκε στη Βοστόνη τον Σεπτέμβριο του 1928 και σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο πανεπιστήμιο της πόλης. Ήταν διδάκτορας του Πανεπιστημίου Columbia της Νέας Υόρκης, όπου δίδαξε για πολλά χρόνια προτού αναλάβει την ίδρυση και οργάνωση του Κέντρου Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών στο Queens College το 1974. Πέθανε το περασμένο Σάββατο, σε ηλικία 82, χάνοντας πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο.
Υπέροχο άνθρωπο, αδιαπραγμάτευτο πατριώτη, οραματιστή, θεμελιωτή των ελληνικών σπουδών στην αμερικανική ανώτατη εκπαίδευση, ακούραστο αγωνιστή ο οποίος ταπεινά και αθόρυβα έδινε τον επίμονο αγώνα του για την Ιστορία, τον πολιτισμό και τα δίκαια της Ελλάδας, της Κύπρου και του Πόντου, σωστό και τίμιο Έλληνα, αφανή ήρωα χαρακτήρισε στο «Βήμα» η Έφη Λέκκα, υποδιευθύντρια του Κέντρου Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών, η οποία εργάστηκε κοντά του για 18 χρόνια: «Μου δίδαξε ήθος και αξιοπρέπεια. Αυτή ήταν η ζωή του και αυτή την παρακαταθήκη άφησε στους δεκάδες χιλιάδες φοιτητές που πέρασαν από το Κέντρο Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών του Queens College».
Στην ομογένεια της Αμερικής είχε τη φήμη του σεβαστού ακαδημαϊκού και του ευρηματικού μάνατζερ, που κατάφερε, με λίγους πόρους συγκριτικά με άλλα προγράμματα ελληνικού πολιτισμού στα αμερικανικά πανεπιστήμια, να συστήσει ένα Κέντρο Ελληνικών Σπουδών ανθηρό και βιώσιμο ακόμη και σήμερα, 37 χρόνια αργότερα, και ενώ οι ελληνικές σπουδές γνωρίζουν κάμψη στο πλαίσιο και της γενικότερης υποβάθμισης των ανθρωπιστικών σπουδών διεθνώς.
Διακεκριμένοι έλληνες και ευρωπαίοι πανεπιστημιακοί φιλοξενούνταν σε ετήσιες διαλέξεις που διοργάνωνε και στη συνέχεια προσκεκλημένοι, καθηγητές και φοιτητές κατέληγαν στο σπίτι του όπου συνέχιζαν τις συζητήσεις τους. Ιδιαίτερα υποστηρικτικός ήταν προς τους φοιτητές από την Ελλάδα. «Φιλικός και ανοιχτός σε όλους, ως δάσκαλος ενέπνεε σιγουριά» θυμάται ο πολιτικός επιστήμονας Νίκος Τράντας, φοιτητής του Ψωμιάδη στο Queens College στη δεκαετία του 1980. «Αν και κατά βάση ήταν συντηρητικών πεποιθήσεων, ήταν φιλελεύθερο μυαλό, ένας υπέρμαχος του πλουραλισμού, ο οποίος ήθελε να ακούγονται δυνατά όλες οι απόψεις». Μεθοδικός και συστηματικός πίστευε ότι η οργάνωση είναι το παν, προκειμένου μια μειονότητα να πετύχει κάτι.
Aρχισυντάκτης του περιοδικού «Journal of Modern Hellenism» του Κέντρου Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών του Queens College, ενθάρρυνε την καταγραφή της Ιστορίας της ελληνοαμερικανικής πραγματικότητας και υπήρξε ακάματος ερευνητής. Το τελευταίο του βιβλίο με τίτλο «Ο Νάνσεν και το ελληνικό προσφυγικό πρόβλημα 1922-1924», προϊόν πολυετούς αρχειακής έρευνας για την προσφορά του νορβηγού φιλέλληνα Φρίντγιοφ Νάνσεν, πρόκεται να εκδοθεί σε λίγες εβδομάδες από τις εκδόσεις «Pella Publishing».
Πηγή: Το Βήμα