Η Αρμενική και Ελληνική Γενοκτονία σε ταινία Τούρκων;
του Δρ. Βασιλείου Θ. Μεϊχανετσίδη
Τούρκοι αποφάσισαν την παραγωγή ταινίας σχετικά με τη Γενοκτονία των Αρμενίων και των Ελλήνων κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Σύμφωνα με το αρμενικό πρακτορείο ειδήσεων tert.am, το οποίο παραπέμπει σε πληροφορίες του ιστοτόπου www.akunq.net των δυτικών αρμενικών κοινοτήτων, ο κεντρικός χαρακτήρας της ταινίας είναι ο Τούρκος Τοπάλ Οσμάν Αγάς, ο οποίος υπήρξε, ως γνωστόν, εκ των κυρίων υπευθύνων/αυτουργών (perpetrators) των μαζικών γενοκτονικών σφαγών εναντίον των Αρμενίων και των Ελλήνων, ιδιαιτέρως της περιοχής του Πόντου.
Η παραγωγή της ταινίας, η οποία, όπως αναφέρεται, θα κοστίσει περί τα 2 εκατομμύρια τουρκικές λίρες (σχεδόν 1 εκατομμύριο δολάρια Η.Π.Α.) θα ξεκινήσει στις 4 Νοεμβρίου. Η ομάδα των συμμετεχόντων ηθοποιών περιλαμβάνει 30 άτομα.
Ο Τοπάλ Οσμάν Αγάς (Topal Osman Agha, Κερασούντα 1883 – 2 Απριλίου 1923, Άγκυρα), o οποίος υπήρξε αρχηγός συμμορίας μέχρι το 1914, επιστρατεύθηκε από ανώτερους αξιωματούχους των οθωμανικών τουρκικών Ειδικών Υπηρεσιών Ασφαλείας, ώστε να συμμετάσχει – ως επικεφαλής παραστρατιωτικής οργάνωσης εθελοντών – στην εφαρμογή της τουρκικής ‘‘Τελικής Λύσης,’’ δηλαδή του Σχεδίου Γενοκτονίας κατά των Αρμενίων, των Ασσυρίων/Αραμέων και των Ελλήνων/Ρωμιών της Ανατολίας. Υπήρξε στενός συνεργάτης του Αρχηγού των Τούρκων Εθνικιστών, του Μουσταφά Κεμάλ Πασά (‘‘Ατατούρκ’’), του οποίου και διετέλεσε διοικητής της Ειδικής Προσωπικής Φρουράς (Special “Bodyguard Regiment”).
Συγκεκριμένα ο Τοπάλ Οσμάν Αγάς ήταν υπεύθυνος για τη βίαιη εκκαθάριση και την εξανδραποδισμό του Αρμενικού πληθυσμού της Μαύρης Θάλασσας. Με τη συμμορία των σφαγέων του, η οποία αποτελείτο από πρώην βαρυποινίτες εγκλείστους φυλακών, έλαβε ενεργό μέρος στον εκτοπισμό των Αρμενίων της Αρδβίν (Ardvin/Artvin), θανατώνοντας μεγάλο αριθμό Αρμενίων αμάχων.
Το 1919, ενώ ήταν επίσημα καταζητούμενος από το ειδικό οθωμανικό Στρατιωτικό Δικαστήριο Κωνσταντινουπόλεως για ειδεχθή εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και του πολιτισμού, διαπραχθέντα κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Πολέμου/Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου κατά των Αρμενίων, των Ασσυρίων/Αραμέων και των Ελλήνων/Ρωμιών, ο Τοπάλ Οσμάν Αγάς συναντήθηκε με τον ηγέτη του Τουρκικού Εθνικιστικού Κινήματος Μουσταφά Κεμάλ Πασά. Μετά τη συνάντηση αυτή, ο Σουλτάνος Μεχμέτ ΣΤ΄ (1918-1922) ακύρωσε το διάταγμα σύλληψής του. Αργότερα ο Τοπάλ Οσμάν Αγάς έγινε μέλος μιας τουρκικής τρομοκρατικής οργάνωσης για την υπεράσπιση των εθνικών δικαίων, της γνωστής Muhafaza-i Hukuk-u Milliye Cemiyeti.
Κατά τη διάρκεια της πολυετούς τρομοκρατικής δράσης του, ο Τοπάλ Οσμάν Αγάς αφού πρώτα πέτυχε την εξουδετέρωση πολλών αντι-Κεμαλιστών, στη συνέχεια προέβη στη βίαιη εκκαθάριση και των Ελλήνων του Πόντου, υποβάλλοντάς τους σε φρικώδη και πρωτοφανή για την εποχή βασανιστήρια, όπως ομαδικές ταφές ζώντων αιχμαλώτων, πυρπολήσεις εκατοντάδων αμάχων σε κατοικίες, εκκλησίες και σχολεία, βασανιστικές εκδορές, βίαιες εκτοπίσεις κ.α.. Τα φρικτά παθήματα και τις βασάνους των Ελλήνων του Πόντου στα χέρια των Νέο-Τούρκων του Τοπάλ Οσμάν Αγά περιέγραψαν αργότερα πολλοί επιζήσαντες των τρομερών εκείνων γεγονότων, καταγράφοντας τον στενό αυτό συνεργάτη του Κεμάλ Πασά (‘‘Ατατούρκ’’) ως τον κατ’ εξοχήν σφαγέα των Ελλήνων του Πόντου.
Ιστορική αναδρομή
Ως γνωστόν, κατά την τελευταία ιστορική περίοδο της οθωμανικής τουρκικής αυτοκρατορίας (1913-1923), η οθωμανική σουλτανική κυβέρνηση - κατόπιν γερμανικής κυβερνητικής προτροπής και τεχνοκρατικής αρωγής υψηλόβαθμων Γερμανών στρατιωτικών - εφήρμοσε συγκεκριμένο Σχέδιο Γενοκτονίας κατά του συνόλου των Χριστιανικών πληθυσμών, δηλαδή των Αρμενίων, των Ασσυρίων/Αραμέων και των Ελλήνων/Ρωμιών. Το Σχέδιο αυτό συνέχισε και ολοκλήρωσε η μετά-οθωμανική Εθνικιστική Κυβέρνηση του Μουσταφά Κεμάλ Πασά (“Ατατούρκ”) με αποτέλεσμα το συνολικό εξανδραποδισμό και το Ολοκαύτωμα των προαναφερθέντων γηγενών Χριστιανικών ιστορικών λαών της Εγγύς Ανατολίας.
Τα γεγονότα κατά των Αρμενίων και των Ασσυρίων/Αραμέων της λεγομένης μείζονος Αρμενίας και της ιστορικής κοιτίδας των Ασσυρίων, αλλά και κατά των Ελλήνων του Πόντου και της Ιωνίας αποτελούν σημαντικούς σταθμούς στη διαδικασία αυτή εξολόθρευσης, ενώ η απαρχή τους εντοπίζεται στις γενοκτονικές διώξεις κατά των Ελλήνων της Ανατολικής Θράκης και της Ιωνίας το 1913-1914 με πρώτο αποκορύφωμα τα γενοκτονικά γενονότα κατά των Αρμενίων και των Ασσυρίων/Αραμέων το 1915.
Υπολογίζεται πως ως αποτέλεσμα του τουρκικού αυτού σχεδίου άνω του 1.5 εκατομμυρίου Αρμενίων, 1 εκατομμυρίου Ελλήνων/Ρωμιών και 750.000 Ασσυρίων/Αραμέων – ανδρών και γυναικοπαίδων – απώλεσαν τη ζωή τους και περίπου ίσος αριθμός από επιζήσαντες εξαναγκάσθηκε σε βίαια εξορία από τις από χιλιετιών ιστορικές τους κοιτίδες και υποχρεωτική μετεγκατάσταση στην Ελλάδα ή μετανάστευση στη Δυτική Ευρώπη, στην Αμερική και στην Αυστραλία.
Το Ολοκαύτωμα αυτό των Χριστιανικών Λαών της Τουρκίας αποτελεί την πρώτη χρονικά - αυτού του μεγέθους - Γενοκτονία του 20ου αιώνα, και θεωρείται πρόδρομος και εμπνευστής του Ναζιστικού Εβραϊκού Ολοκαυτώματος κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.