Δευτέρα 1 Σεπτεμβρίου 2014

Το ”The Cut” του Φατίχ Ακίν… ξύνει πληγές. Στο προσκήνιο η Γενοκτονία των Αρμενίων!

Το ”The Cut” του Φατίχ Ακίν… ξύνει πληγές. Στο προσκήνιο η Γενοκτονία των Αρμενίων!
Το ”The Cut” του Φατίχ Ακίν… ξύνει πληγές. Στο προσκήνιο η Γενοκτονία των Αρμενίων!

Ανταπόκριση - Κριτική από Φ. Βενετίας
Ιάκωβος Γωγάκης

Έτοιμος να προσθέσει ακόμα ένα βραβείο στην πλούσια συλλογή του βρίσκεται ο Γερμανός σκηνοθέτης - αλλά τούρκικης καταγωγής - Φατίχ Ακίν, μετά το πέρας της δημοσιογραφικής προβολής (της δίωρης και βάλε ταινίας του), που κέρδισε δικαιολογημένα το θερμό χειροκρότημα.

Το έργο κλείνει μια κινηματογραφική τριλογία, που ξεκίνησε το 2004 για τον έρωτα, (Μαζί, Ποτέ) συνέχισε το 2007 για το θάνατο (Η άκρη του Ουρανού) και τώρα στο ”The Cut” ο ίδιος ο σκηνοθέτης το χαρακτηρίζει έργο του διαβόλου.

Όπως κι αν το χαρακτηρίσει κανείς, η ουσία είναι ότι ξύνει πληγές, όχι τις δικές μας, αλλά των γειτόνων μας, που μέχρι αυτή τη στιγμή δεν έχουν αναγνωρίσει επίσημα τη γενοκτονία των Αρμενίων. Μάλιστα πρόσφατα ο Φατίχ Ακίν δέχθηκε απειλές κατά της ζωής του, από την τουρκική ακροδεξιά.

Το ”The Cut” του Φατίχ Ακίν… ξύνει πληγές. Στο προσκήνιο η Γενοκτονία των Αρμενίων!

Η ταινία ανοίγει με χάρτη γεωγραφίας, που μας προσδιορίζει τον χώρο (το Μαρτίν της Νοτιοανατολικής Τουρκίας) και μια χρονολογία (1915). Ένας νεαρός Αρμένιος σιδηρουργός ο Ναζαρέτ, χωρίζεται βίαια από τη γυναίκα και τις δίδυμες του κόρες, από μια ομάδα ακραίων Οθωμανών στρατιωτών και μαζί με άλλους Αρμένιους  οδηγείται στην έρημο για να θανατωθεί. Στη διαδρομή βλέπουμε βιασμούς γυναικών, φρικτές δολοφονίες, χωριά να καταστρέφονται, η γενοκτονία σε όλο της, το εμετικό μεγαλείο. Η ώρα έφτασε. Αποκεφαλισμός. Οι Οθωμανοί δεν θα διαπράξουν αυτό το έγκλημα αλλά θα αναγκάσουν έναν Αρμένιο, να αποτελειώσει τον Ναζαρέτ. Αυτός διστάζει, μα θα κάνει με το μαχαίρι τη κίνηση. Ο στρατός αποχωρεί, πιστεύοντας ότι είναι όλοι νεκροί. Ο ήρωας μας αντίθετα είναι ζωντανός αλλά μουγκός. Θα διασχίσει την έρημο, ψάχνοντας τους δικούς του. Θα μάθει αργότερα ότι η γυναίκα του πέθανε, όμως οι κόρες τους έχουν διασωθεί. Τότε ο Φατίχ Ακίν αλλάζει το σκηνικό και ακολουθεί τον απελπισμένο πατέρα στη μακροχρόνια οδύσσεια του, μέχρι να βρει κάποιο στοιχειό για την τύχη των παιδιών του. Θα φτάσει μέχρι την Αβάνα, ακόμα και στο Μισισιπή.

Σκεφτείτε, ότι είναι ο πρώτος τουρκικής καταγωγής σκηνοθέτης που δεν υπονοεί απλά την γενοκτονία των Αρμενίων, την δείχνει ξεκάθαρα.

Το ”The Cut” του Φατίχ Ακίν… ξύνει πληγές. Στο προσκήνιο η Γενοκτονία των Αρμενίων!

Θέλοντας βέβαια να αποφύγει τις ακραίες αντιδράσεις εντός Τουρκίας, καμουφλάρει το πολιτικοιστορικό γεγονός και δίνει από τα μισά του έργου κι έπειτα, όλο του το κινηματογραφικό βάρος, σε αυτό που θα ονομάζαμε “κοινωνικό σινεμά”…ένας πατέρας που ψάχνει τα παιδιά του.

Την αισθανθήκαμε τη ροπή προς το μελό σε κάποιες στιγμές, ιδίως όταν ο Ναζαρέτ πληροφορείται διάφορα περιστατικά και ατυχίες της ζωής των κοριτσιών, αλλά πάντα  βρίσκεται στο σωστό σημείο, την λάθος ώρα.

Το ”The Cut” του Φατίχ Ακίν… ξύνει πληγές. Στο προσκήνιο η Γενοκτονία των Αρμενίων!

Μία και μοναδική είναι η  χαριτωμένη στιγμή που σπάει για λίγα δευτερόλεπτα το σκληρό δράμα, όταν ο άφωνος ήρωας θα “συναντήσει “το βωβό σινεμά του Τσάρλι Τσάπλιν. Ο Ακίν συνδέει δυο χώρες φαινομενικά διαφορετικές. Κούβα και Αμερική. Την Αμερική δε, τη κτυπάει με το γάντι.

Το Soundtrack - που είναι από τα καλύτερα της διοργάνωσης - παίζει καθοριστικό παράγοντα στον τρόπο με τον οποίο οι θεατές διατηρούνται σε εγρήγορση. Ο πρωταγωνιστής δεν είναι Τούρκος(που να βρει πρόθυμο ηθοποιό για τέτοιο ρόλο), είναι ο Γαλλοαλγερινός Ταχάρ Ραχίμ, γνωστός από την ταινία ”Προφήτης” και “Παρελθόν” και είναι κάτι περισσότερο από εξαιρετικός.

Οι έντονοι συσχετισμοί  και συνειρμοί μιας ιστορίας 110 χρόνων πίσω, με τα δραματικά γεγονότα που συμβαίνουν -τις ανήσυχες μέρες που διανύουμε-σε Ιράκ, Συρία και Παλαιστίνη, είναι απίθανο να αφήσουν το ”The Cut” χωρίς κάποια διάκριση, εδώ στο Λίντο της Βενετίας. Άλλωστε είναι από τις καλύτερες ταινίες που είδαμε μέχρι τώρα.


Πηγή: Screen Eye