 |
| Αύγουστος: Μήνας συγκομιδής του χρυσού καρπού στον Εύξεινο Πόντο |
Γράφει η Μυροφόρα Ευσταθιάδου
Κάπου στις ακτές της Μαύρης Θάλασσας, αυτές τις μέρες οι πλαγιές γεμίζουν ζωή.
Τσιφλίκια ολόκληρα στην Ορντού, στην Κερασούντα, στην Τραπεζούντα. Ξεκινά η συγκομιδή των φουντουκιών, και δεν μιλάμε για μια απλή σοδειά.
Είναι ο παλμός του τόπου: το 70% των φουντουκιών όλου του κόσμου γεννιέται εδώ· το 90% των φουντουκιών της Ferrero και της Nutella περνά από αυτά τα χωράφια.
Από τον Ηρόδοτο ως τον Evliya Çelebi, όλοι γράφουν για το ιδιαίτερο κλίμα που χαϊδεύει τη φουντουκιά και την κάνει να δίνει καρπό σαν χρυσάφι σε κέλυφος. Ανάμεσα στους κορμούς, θα βρεις τραγούδια που σιγοτραγουδιούνται από στόμα σε στόμα, ιστορίες που λέγονται για να περνά η ώρα, έρωτες που ανθίζουν κρυφά κάτω από τα φύλλα.
Πάντα με "αργατία", τα καλάθια γεμίζουν, το λάδι του φουντουκιού λάμπει στο φως, κι ακόμη και τα τσόφλια, στοιβαγμένα στην άκρη, περιμένουν τον χειμώνα για να γίνουν φωτιά.
Συμπέρασμα; Πάρτε τον δρόμο για τον Πόντο. Νοερά, αληθινά.
Κι αν δε μπορείτε, τουλάχιστον βυθίστε το κουτάλι στη Nutella και φανταστείτε τον ήχο της Μαύρης Θάλασσας.
Κάρυον το ποντικόν ή λεφτοκάρ’.
Bahçeye gel bahçeye
kuru fındık bulursun
alacaksan al beni
sonra pişman olursun.