Εκδήλωση αφιερωμένη στη 19η Μαΐου, ημέρα Εθνικής Μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων, πραγματοποιήθηκε στο Μνημείο των Ηρώων, όπου κατατέθηκαν και στεφάνια.
Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν η βουλευτής του ΠΑΣΟΚ κ. Ροδούλα Ζήση, οι δήμαρχοι Βόλου και Νέας Ιωνίας κ.κ. Αλ. Βούλγαρης και Π. Μαβίδης, η πρώην βουλευτής κ. Ζέττα Μακρή, νομαρχιακοί και δημοτικοί σύμβουλοι, εκπρόσωπος της Ισραηλιτικής Κοινότητας Βόλου και των στρατιωτικών αρχών.
Η πρόεδρος του Συλλόγου Ποντίων Μαγνησίας κ. Κωνσταντίνα Ηλιάδου τόνισε μεταξύ άλλων και τα εξής: «Το 1923 είναι σημαδεμένο με τη μοιραία αναγκαστική ανταλλαγή των πληθυσμών της συνθήκης της Λωζάννης, που εξευτέλισε την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, αφού χρησιμοποίησε τον άνθρωπο και από τις δύο μεριές ως ανταλλάξιμο αντικείμενο. Στην Ιστορία είναι το μοναδικό παράδειγμα υποχρεωτικού ολοκληρωτικού ξεριζωμού ενός λαού από τη γενέθλια γη σε μία άλλη. Στον ποντιακό λαό αφαιρέθηκε το δικαίωμα στην ύπαρξη, το δικαίωμα να διατηρεί και να κατέχει ειρηνικά το έδαφός του, το δικαίωμα στο σεβασμό της εθνικής και πολιτιστικής του ταυτότητας. Υπήρξε καταλήστευση της περιουσίας και επομένως πλουτισμός σε βάρος του ποντιακού λαού. Το μεγαλύτερο όμως έγκλημα με αυτουργό το τουρκικό κράτος που διαπράχθηκε σε βάρος του ποντιακού λαού και δεν επιδέχεται ούτε παραγραφή, ούτε λήθη, ούτε - πολύ περισσότερο - συγχώρεση ή δικαιολογία, είναι αυτό της Γενοκτονίας. Η αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου τόσο από τη διεθνή κοινότητα, όσο και από το ίδιο το τουρκικό κράτος, δεν αποτελεί απλά μία πράξη δικαίου, αλλά πρωτίστως είναι θέμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και αφορά όλους τους Έλληνες, είναι θέμα εθνικό. Πρόσφατα αποκαλύφθηκε ομαδικός τάφος 10 περίπου ατόμων στο χωριό Γιαζιλάρ, αμιγώς ελληνικό χωριό με την ονομασία Γαζάντων, στη Σαμψούντα του Δυτικού Πόντου, στα ερείπια μίας εκκλησίας, κατά τη διάρκεια εκσκαφής για την επέκταση του σχολείου, γεγονός που αποδεικνύει πως ο Πόντος είναι γεμάτος από άταφους νεκρούς της Γενοκτονίας. Κάθε λαός έχει το δικαίωμα να απαιτεί την επίσημη αναγνώριση και συγνώμη των εγκλημάτων και αδικιών από το κράτος που τα διέπραξε σε βάρος του. Μόνο έτσι θα ελευθερώσει την ψυχή του και τη συνείδηση των νέων τούρκικων γενεών από τα υπόκωφα συμπλέγματα που την κατέχουν και την εμποδίζουν να αφομοιώσει ουσιαστικά τις μεγάλες αξίες του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Αυτός είναι ο δρόμος της Ιστορίας που όταν οι ζωντανοί είναι πεθαμένοι, οι αποθαμένοι που είναι ακόμα ζωντανοί μας δείχνουν το δρόμο».
Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν η βουλευτής του ΠΑΣΟΚ κ. Ροδούλα Ζήση, οι δήμαρχοι Βόλου και Νέας Ιωνίας κ.κ. Αλ. Βούλγαρης και Π. Μαβίδης, η πρώην βουλευτής κ. Ζέττα Μακρή, νομαρχιακοί και δημοτικοί σύμβουλοι, εκπρόσωπος της Ισραηλιτικής Κοινότητας Βόλου και των στρατιωτικών αρχών.
Η πρόεδρος του Συλλόγου Ποντίων Μαγνησίας κ. Κωνσταντίνα Ηλιάδου τόνισε μεταξύ άλλων και τα εξής: «Το 1923 είναι σημαδεμένο με τη μοιραία αναγκαστική ανταλλαγή των πληθυσμών της συνθήκης της Λωζάννης, που εξευτέλισε την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, αφού χρησιμοποίησε τον άνθρωπο και από τις δύο μεριές ως ανταλλάξιμο αντικείμενο. Στην Ιστορία είναι το μοναδικό παράδειγμα υποχρεωτικού ολοκληρωτικού ξεριζωμού ενός λαού από τη γενέθλια γη σε μία άλλη. Στον ποντιακό λαό αφαιρέθηκε το δικαίωμα στην ύπαρξη, το δικαίωμα να διατηρεί και να κατέχει ειρηνικά το έδαφός του, το δικαίωμα στο σεβασμό της εθνικής και πολιτιστικής του ταυτότητας. Υπήρξε καταλήστευση της περιουσίας και επομένως πλουτισμός σε βάρος του ποντιακού λαού. Το μεγαλύτερο όμως έγκλημα με αυτουργό το τουρκικό κράτος που διαπράχθηκε σε βάρος του ποντιακού λαού και δεν επιδέχεται ούτε παραγραφή, ούτε λήθη, ούτε - πολύ περισσότερο - συγχώρεση ή δικαιολογία, είναι αυτό της Γενοκτονίας. Η αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου τόσο από τη διεθνή κοινότητα, όσο και από το ίδιο το τουρκικό κράτος, δεν αποτελεί απλά μία πράξη δικαίου, αλλά πρωτίστως είναι θέμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και αφορά όλους τους Έλληνες, είναι θέμα εθνικό. Πρόσφατα αποκαλύφθηκε ομαδικός τάφος 10 περίπου ατόμων στο χωριό Γιαζιλάρ, αμιγώς ελληνικό χωριό με την ονομασία Γαζάντων, στη Σαμψούντα του Δυτικού Πόντου, στα ερείπια μίας εκκλησίας, κατά τη διάρκεια εκσκαφής για την επέκταση του σχολείου, γεγονός που αποδεικνύει πως ο Πόντος είναι γεμάτος από άταφους νεκρούς της Γενοκτονίας. Κάθε λαός έχει το δικαίωμα να απαιτεί την επίσημη αναγνώριση και συγνώμη των εγκλημάτων και αδικιών από το κράτος που τα διέπραξε σε βάρος του. Μόνο έτσι θα ελευθερώσει την ψυχή του και τη συνείδηση των νέων τούρκικων γενεών από τα υπόκωφα συμπλέγματα που την κατέχουν και την εμποδίζουν να αφομοιώσει ουσιαστικά τις μεγάλες αξίες του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Αυτός είναι ο δρόμος της Ιστορίας που όταν οι ζωντανοί είναι πεθαμένοι, οι αποθαμένοι που είναι ακόμα ζωντανοί μας δείχνουν το δρόμο».