Πέμπτη 12 Ιουνίου 2008

Να αναζητηθούν τα ορφανά του Πόντου

Γράφει ο Γιάννης Δελόγλου

Στον αύλειο χώρο του περικαλλούς Βυζαντινού Ιερού Ναού Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Esslingen διοργάνωσαν εκδηλώσεις μνήμης για την Γενοκτονία των Ποντίων από τους Νεότουρκους του Μουσταφά Κεμάλ οι Σύλλογοι Ποντίων Βάδης Βυρτεμβέργης Εστία Στουτγάρδης, Ακρίτας Νεκαρτενζλινγκεν, Αμάραντος Βέρναου, Παναγία Σουμελά Λέονμπεργκ, Αργοναύτες Βαϊμπλινγκεν, Ένωση Ποντίων Εσσλινγκεν, Παναγία Σουμελά Μπίτιγκχαϊμ, Ένωση Ποντίων Σόρντορφ και Κομνηνοί Τύπινγκεν.

Στον Ιερό Ναό ο πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου π. Μιχαήλ Νεονάκης τέλεσε το μνημόσυνο για τους αδικοχαμένους Έλληνες του Πόντου μέσα σε κλίμα συγκίνησης κάτω από τα επιβλητικά λάβαρα των συλλόγων και τα δακρυσμένα μάτια των απογόνων Ποντίων. Στο εκκλησίασμα που ξεπερνούσε τους 600 προσκυνητές παραβρέθηκε ο Πρόξενος της Ελλάδος στη Στουτγάρδη κ. Παναγιώτης Αντωνάτος, ο Γ. Γραμματέας της Ομοσπονδίας Συλλόγων Ελλήνων Ποντίων Ευρώπης (Ο.Σ.Ε.Π.Ε.) κ. Ανέστης Οσιπίδης, ο ευπατρίδης χορηγός και ευεργέτης κ. Αμανάτης Ταγκαλίδης και τα διοικητικά συμβούλια διαφόρων φορέων.

Μετά την θεία λειτουργία στον αύλειο χώρο του Ιερού Ναού όπου δεσπόζει το μοναδικό μνημείο για την Γενοκτονία σε όλη τη Γερμανία και ήταν ένα θαρραλέο τόλμημα των Βασίλη Γιώρογλου, Παναγιώτη Ερμείδη και Κώστα Σιδηρόπουλο, εψάλλησαν δεήσεις υπέρ αναπαύσεως της ψυχής των θυμάτων της Νεοτουρκικής θηριωδίας και στην συνέχεια επιτελείο γυναικών μοίρασε τα κόλλυβα ενώ ο Γ.Γ. της Ομοσπονδίας κ. Ανέστης Οσιπίδης καταβεβλημένος από δέος κατέθεσε στεφάνι εκ μέρους του ενωμένου Ποντιακού Ελληνισμού της Βάδης Βυρτεμβέργης στο μνημείο.

Η γραμματέας του συλλόγου Ποντίων Εσσλινγκεν κ. Βαρβάρα Αμοιρίδου αφού παρουσίασε τους προσκεκλημένους κάλεσε στο βήμα τον εκπρόσωπο της Ελληνικής Πολιτείας, Πρόξενο κ. Παν. Αντωνάτο που απηύθυνε εγκάρδιο χαιρετισμό σημειώνοντας και το μεγάλο γεγονός της Γενοκτονίας που πρέπει να βρει τον δρόμο της δικαίωσης. Παριστάμενος κανείς σήμερα σε αυτή την εκδήλωση μνήμης και τιμής δεν μπορεί παρά να νιώσει συγκίνηση και δέος μπροστά στο μαρτύριο του Ποντιακού Ελληνισμού που σημάδεψε ανεξίτηλα την ψυχή του.

Ταυτόχρονα όμως νιώθει και μια έντονη υπερηφάνεια γιατί βλέπει ότι η ποντιακή ψυχή παρ' όλα τα ανελέητα κτυπήματα που δέχτηκε δεν λύγισε, σε όποια γωνιά και αν βρέθηκε, κράτησε ζωντανή την ιστορία, τον πολιτισμό, τα έθιμα και τις παραδόσεις, κατέληξε ο Έλληνας διπλωμάτης. Δύο πανέμορφες ποντιοπούλες από αυτές που λύγισαν τον χρόνο με την γλυκύτητα της φωνής τους απήγγειλαν την ποιητική ομορφιά του Πόντου σε ένα κοινό που άκουγε με θαυμασμό!

Απόσπασμα Πελαγίας Κοσμίδου: Αχ να εμ πουλίν να επέτανα, Σον Πόντον να επαίγνα, Να έλεπα την Σουμελάν, Και ούλια τα Μοναστήρια!

Απόσπασμα της Ελένης Καραγιαννίδου: Ο Θεόν εφώτσεν τ' ανθρώπς, Να ζουν και να ευτυχούνε, Κι ατοίν αμόν παλαλοί, Κρούνε και σκοτούνταν!

Ο Γενικός Γραμματέας της Ο.Σ.Ε.Π.Ε. κ. Ανέστης Οσιπίδης αφού συνεχάρη τους διοργανωτές τόνισε ότι ο δρόμος της αναγνώρισης είναι μακρύς και δύσβατος. Ας πορευτούμε όλοι μαζί γιατί μόνο με ενότητα και συλλογική πρωτοβουλία μπορούμε να πετύχουμε τους στόχους μας. Παρουσίασε τον κεντρικό ομιλητή, τον διακεκριμένο ιστορικό, ερευνητή συγγραφέα 35 ποιημάτων για την ιστορία του Πόντου κ. Γιώργο Ανδρεάδη.

Ο γλαφυρός ομιλητής με μια χειμαρρώδη εκφώνηση ζωντάνεψε μνήμες μεταφέροντας την σκέψη όλων στα δύσκολα για τον Μικρασιατικό Ελληνισμό χρόνια του μεγάλου ξεριζωμού. Ο ίδιος που επισκέφθηκε περισσότερες από 50 φορές τον Πόντο μέχρι το 1998 όταν απελάθηκε κατά περίεργο τρόπο από του απογόνους του Κεμάλ έζησε κάθε περιοχή και φώλιασε μέσα του τον μαρτυρικό Πόντο όπου διετέλεσε βουλευτής ο πατέρας του. Ο πολυσχιδής ιστορικός Γ. Ανδρεάδης τόνισε μεταξύ άλλων "Μη ξεχνάτε τα ορφανά. Τα Ηνωμένα Έθνη θεωρούν πράξη Γενοκτονίας την απόσπαση μικρών παιδιών και την ενσωμάτωση τους σε άλλη εθνοτική ομάδα. Οι 353.000 νεκροί, τουλάχιστον 200.000 άτομα νέα ζευγάρια, δηλαδή 100.000 οικογένειες (ήταν τότε πολύτεκνοι οι Πόντιοι), ανάφησαν ένα ορφανό, έχουμε 100.000 ορφανά.

Γνωρίζουμε ότι οι Αμερικανικές ανθρωπιστικές υπηρεσίες στη Σαμψούντα είχανε μαζέψει 25.000 Ελληνόπουλα. Τα 10.000 από αυτά προωθήθηκαν σε άτεκνες αμερικανικές οικογένειες και οι 15.000 μέσω Πατριαρχείου κατέληξαν σε ορφανοτροφεία των Ιονίων νήσων. Το ερώτημα είναι. Τι έγιναν τα υπόλοιπα 75.000 παιδιά. Όλα αυτά διοχετεύτηκαν σε ορφανοτροφεία της Τουρκίας και μεγάλωσαν ισλαμισθέντα και εκτρουκισθέντα με την διδαχή ότι "εσείς μείνατε ορφανοί επειδή οι Έλληνες έσφαξαν τον πατέρα και την μητέρα σας!".

Η τελευταία και χειρότερη μορφή Γεννιτσάρων, να στρέψουν τα παιδιά αυτά ενάντια του έθνους από το οποίο προέρχονται. Θα κλείσω με τα λόγια ενός μεγάλου ανδρός του γένους και της εκκλησίας μας ο οποίος χαρακτηρίζοντας τον Ελληνισμό είπε τα εξής: "Είμεθα ολίγοι και αναρίθμητοι. Είμεθα ασθενείς και πανίσχυροι, είμεθα οικείοι προς πάντας γιατί μεταφέρουμε το μήνυμα εκείνου που αγαπά και συγχωρεί τους πάντας. Ο νέας Ρώμης και Κωνσταντινουπόλεως μακαριστός οικουμενικός Πατριάρχης Αθηναγόρας ο Α'".

Και μετά την συγκλονιστική ομιλία του ακούραστου μαχητή Γ. Ανδρεάδη σιγοψιθύρισαν τα Ποντιόπουλα.

"Μη κλαις, μη κλαις αϊ Γιάννε μου
και μη δερνοκοπάσε
η Ρωμανία πέρασεν
η Ρωμανία πάρθεν".