«Η ποντιακή διάλεκτος ορίζει την ταυτότητά μας» υποστηρίζουν οι Πόντιοι, λέγοντας ότι δεν διδάσκεται στο σχολείο αλλά η μεγάλη παιδαγωγός της είναι η γιαγιά…
«Η δική μας αγωνία είναι να εξακολουθήσει να υπάρχει η ποντιακή διάλεκτος γιατί εκφράζει συγκεκριμένο πολιτισμό, περιέχει ιδιαίτερα νοήματα», είπε χαρακτηριστικά στην ομιλία του ο Κώστας Ζουρουφίδης, συνταξιούχος δάσκαλος, που βρέθηκε ως εισηγητής στις φετινές εκδηλώσεις της Αγίας Μαρίνας στο Θρυλόριο. Θέμα της ομιλίας ήταν η ποντιακή διάλεκτος, που όπως τόνισε και η πρόεδρος του συλλόγου Ποντίων Θρυλορίου, Χρύσα Μαυρίδου: «είναι αυτή που ορίζει και την ταυτότητά μας».
Την ανάγκη διάσωσης της ποντιακής διαλέκτου επισήμαναν οι ομιλητές. «Δυστυχώς χρόνο με τον χρόνο, γενιά με γενιά αρχίζει να χάνεται όπως κι όλες οι διάλεκτοι. Η μοίρα των διαλέκτων δυστυχώς είναι αυτή γιατί η νέα γενιά αναγκάζεται να μην την μιλήσει, μια και εμείς παλιότερα από ό,τι λέγανε, τρώγανε και ξύλο προκειμένου να μην μιλούν τα ποντιακά. Δυστυχώς σήμερα όμως που έχουμε διαγνώσει τον κίνδυνο να εξαφανιστεί μία γλώσσα η οποία έλκει την ιστορία της από την αρχαία ελληνική γλώσσα και έχει τις ρίζες της εκεί, κάνουμε μία απεγνωσμένη προσπάθεια. Θεωρώ ότι μέσα από το τραγούδι, τα ποντιακά δίστιχα, μέσα από το θέατρο, μέσα από το έντυπο υλικό και έχοντας τη νέα γενιά μέσα σε όλες αυτές τις διαδικασίες, ελπίζω ότι θα δώσουμε το φιλί της ζωής στην γλώσσα μας και θα μπορέσουμε να την διασώσουμε» είπε η κ. Μαυρίδου.
Ο Κώστας Ζουρουφίδης, από την Κοζάνη καλεσμένος γνώστης και ο ίδιος της ποντιακής διαλέκτου, όπως ακριβώς την μιλούσαν οι γονείς του που ήρθαν από τον Πόντο και του την έμαθε η γιαγιά, του, εξέφρασε την αγωνία του για το γεγονός ότι οι νέοι δεν μιλούν πλέον ποντιακά, ενώ αναφέρθηκε και σε τρόπους διάσωσης: «Η δική μας αγωνία είναι να εξακολουθήσει να υπάρχει αυτή η γλώσσα γιατί εκφράζει συγκεκριμένο πολιτισμό, περιέχει ιδιαίτερα νοήματα. Δεν ξέρω αν αυτό που θα πω είναι καύχηση, αλλά περιέχει και ιδέες μοναδικές που είναι διαχρονικές και δεν χάνονται ποτέ. Η ποντιακή διάλεκτος δεν είναι διάλεκτος σχολείου. Μαθαίνεται με φυσικό τρόπο και η μεγάλη παιδαγωγός της είναι η γιαγιά η οποία είχε κάποτε τον χρόνο να ασχολείται με τα εγγόνια της. Αυτός ο τρόπος σήμερα δεν υπάρχει γιατί οι συνθήκες έχουν αλλάξει, αναγκαστικά εάν θελήσει η πολιτεία ή οι σύλλογοι να πάνε σε τρόπους εκμάθησης της ποντιακής διαλέκτου, θα έχουμε μια από αυτές τις καθιερωμένες μεθόδους διδασκαλίας. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος εκτός από τον φυσικό, αλλά οι γιαγιάδες ξέρετε τώρα έχουν άλλου είδους οικογένειες, πυρηνικές οικογένειες κλπ, οπότε η γλώσσα βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση, η διάλεκτός μας δηλαδή. Βλέπουμε να αραιώνει, το καταλαβαίνουμε και γι’ αυτό όσοι την μιλάμε μας έπιασε ένα πείσμα μήπως και την κρατήσουμε ένα αιώνα ακόμα. Η μουσική της είναι μοναδική, τα νοήματά της, οι ιδέες της, ο τρόπος έκφρασής της, τα περιεχόμενά της, όλα αυτά συνθέτουν μία γλώσσα που πιστεύουμε ότι εκφράζει τον άνθρωπο στην καλύτερή του εκδοχή».
Παράλληλα με την ομιλία για την ποντιακή εκδήλωση στην αίθουσα της πρώην κοινότητας Θρυλορίου, παρουσιάστηκε και έκθεση φωτογραφίας της Τασούλας Καμπουρίδου, φιλόλογος από την Καβάλα, που ήταν επίσης εισηγήτρια.
Επί 30 χρόνια μέλος στη λέσχη Ποντίων Καβάλας η κ. Καμπουρίδου, έχοντας ταξιδέψει 16 φορές στον Πόντο, εξέθεσε στο κοινό ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα φωτογραφιών από τον Πόντο, άμεσα συνδεδεμένο με το θέμα της γλώσσας. Οι εκδηλώσεις Αγίας Μαρίνας Θρυλορίου συνεχίζονται.