Πέμπτη 13 Νοεμβρίου 2008

Ο Τούρκος υπουργός άμυνας που έκανε τις κυνικές δηλώσεις, επιχειρεί να τις ανασκευάσει
















Του Σάββα Καλεντερίδη

Αντιδράσεις προκάλεσαν οι κυνικές δηλώσεις του Τούρκου υπουργού άμυνας Βετζντί Γκιονούλ, για τη γενοκτονία Ελλήνων και Αρμενίων της Ανατολής, κατά τη διάρκεια της περιόδου "οικοδόμησης του τουρκικού έθνους" (1915-1923), που την παρουσιάζει λίγο-πολύ ως επιβεβλημένη, για να επιτευχθεί η ομογενοποίηση του τουρκικού έθνους, ανάγκη που αναγνωρίζει ότι υπάρχει και σήμερα και γι' αυτό γίνεται ο "αγώνας" της Τουρκίας στη ΝΑ Τουρκία, που ταυτίζεται με το Βόρειο Κουρδιστάν.

Εμείς να σημειώσουμε ότι η γενοκτονία των Ελλήνων της Θράκης, του Πόντου και της Μ. Ασίας στην ουσία συνεχίζεται επί ελληνικού εδάφους, αφού τα ελληνικά ΜΜΕ, αναφερόμενα στο θέμα, μιλούν μόνο για τη γενοκτονία των Αρμενίων, αποσιωπώντας τα τραγικά γεγονότα της γενοκτονίας του ελληνισμού της Ανατολής.

Παρεθέτουμε ενδεικτικά σχετικό δημοσίευμα της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ.


Αντιδράσεις στις δηλώσεις Τούρκου υπουργού για την γενοκτονία των Αρμενίων.

Αντιδράσεις στις δηλώσεις του υπουργού Αμυνας Βετζντί Γκιονούλ περί «οικοδόμησης του έθνους».

Δηλώσεις που εκθέτουν την Τουρκία και την κυβέρνησή της έκανε στις Βρυξέλλες ο Τούρκος υπουργός Αμυνας Βετζντί Γκιονούλ, ο οποίος παρουσίασε την εξάλειψη του ελληνικού και αρμενικού στοιχείου στη Μικρά Ασία, ως αναγκαιότητα για την «οικοδόμηση του έθνους».

Ο υπουργός έσπευσε να κάνει σήμερα διορθωτική δήλωση, αλλά... ο τουρκικός Τύπος κυκλοφόρησε σήμερα με τίτλους όπως «ο Γκιονούλ μίλησε σαν ρατσιστής» ("Ραντικάλ"). Στη διορθωτική του δήλωση, ο υπουργός είπε πως παρερμηνεύτηκαν τα λόγια του.

Τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης όμως αναφέρουν ότι κατά την προχθεσινή τελετή που έγινε στην πρεσβεία της Τουρκίας στις Βρυξέλλες για την επέτειο του θανάτου του ιδρυτή της Τουρκικής Δημοκρατίας, Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, ο Βετζντί Γκιονούλ υπογράμμισε πως «ήταν καθοριστική η διαπίστωση ότι έχει ολοκληρώσει την ιστορική του πορεία το σύστημα των εθνοτήτων στο οποίο στηριζόταν η Οθωμανική Αυτοκρατορία», για να τονίσει ότι «τα δύο βασικά στοιχεία στην ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας, ήταν η οικοδόμηση του έθνους και η οικονομία».

Συγκεκριμένα, ο Βετζντί Γκιονούλ είπε τα εξής: «Εάν σήμερα εξακολουθούσαν να υπάρχουν οι Έλληνες στα παράλια του Αιγαίου και οι Αρμένιοι σε πολλά σημεία της Τουρκίας, θα είχαμε άραγε σήμερα το ίδιο έθνος-κράτος; Δεν ξέρω πώς να σας εκφράσω τη σημασία της ανταλλαγής αυτής, αλλά η σημασία αυτή φαίνεται, αν ρίξετε μια ματιά στις ισορροπίες του παρελθόντος. Ακόμη και σήμερα, και με βάση τη μάχη που δίνουμε στη Νοτιοανατολική Τουρκία, δεν μπορούμε να αρνηθούμε τη συμβολή αυτών που θεωρούν τον εαυτό τους θύματα εξαιτίας της οικοδόμησης του έθνους και ιδιαίτερα, τη συμβολή αυτών που θεωρούν τον εαυτό τους θύματα του εκτοπισμού».

Η επίσημη τουρκική ιστορία, ως προς το θέμα των Αρμενίων του 1915, κάνει λόγο για «εκτοπισμό», αφήνοντας απλώς, ανοιχτό το ενδεχόμενο, κατά τη διαδικασία του εκτοπισμού, να έχουν σκοτωθεί πολλοί Αρμένιοι.

Οι δηλώσεις του Βετζντί Γκιονούλ δεν συνιστούν απλώς επιχείρημα υπέρ των ισχυρισμών περί γενοκτονίας και μάλιστα δια στόματος υπουργού, αλλά θέτουν γενικότερα θέμα οικοδόμησης έθνους, στο βωμό της οποίας δικαιολογείται η εθνική κάθαρση. Επιπρόσθετα, μπορεί να μην βγαίνει άμεσα συμπέρασμα από το γεγονός ότι ο Τούρκος υπουργός εμπλέκει στην υπόθεση και τη Νοτιοανατολική Τουρκία, δηλαδή την κουρδική υπόθεση, αλλά τα συμφραζόμενα οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η αντίληψη την οποία εκπροσωπεί ο Γκιονούλ, θεωρεί τους Κούρδους εμπόδιο στη διαδικασία οικοδόμησης έθνους.

Η αντίληψη αυτή ακυρώνει το βασικό επιχείρημα του επίσημου τουρκικού εθνικισμού, ότι δηλαδή με τον όρο τουρκικό έθνος, δεν εννοείται η τουρκική φυλή, αλλά το σύνολο των ανθρώπων που έχουν, ίσως, διαφορετική εθνοτική καταγωγή, αλλά είναι πολίτες της Τουρκικής Δημοκρατίας.

Η πολιτική που ακολουθήθηκε από την Τουρκία, με νομοθετικές, δικαστικές και διοικητικές αποφάσεις, εναντίον της ελληνικής, αρμενικής και εβραϊκής μειονότητας, καθώς επίσης και εναντίον άλλων εθνοτικών και θρησκευτικών μειονοτήτων, στηρίχθηκε πάντα στη ρατσιστική και όχι στη συνταγματική ερμηνεία του «έθνους».

Το τουρκικό σύνταγμα αναφέρει ότι Τούρκος αποκαλείται αυτός που διατηρεί σχέση πολίτη με την Τουρκική Δημοκρατία.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ - ΜΠΕ.

Πηγή: Infognomon Politics