Εδέσματα που επιβάλλει το ποντιακό έθιμο ετοίμασαν μέλη του συλλόγου Ποντίων Θρυλορίου «Η Κερασούντα και το Γαρς», δηλαδή χασίλ - πλιγούρι με κοτόπουλο, αβγόφετες, κεράσια, πισία, αριάνι.
Πιστά στην παράδοση, που επιβάλλει κάθε Αγίου Πνεύματος την προετοιμασία ενός τραπεζιού αποχαιρετισμού για την επιστροφή των ψυχών στον άλλο κόσμο, ήταν και φέτος τα μέλη του Συλλόγου Ποντίων Θρυλορίου «Η Κερασούντα και το Γαρς». Δίπλα στο εξωκλήσι των αγίων Παρασκευής και Φανουρίου στα νεκροταφεία του οικισμού στήθηκε το αποχαιρετιστήριο τραπέζι με χειροποίητα εδέσματα που επιβάλλει το έθιμο. Δηλαδή χασίλ - πλιγούρι με κοτόπουλο, αβγόφετες, κεράσια, πισία, σιρόν κι αριστέ, αριάνι και άλλα, που μοιράστηκαν σε επισκέπτες μαζί με δροσερό νερό και αναψυκτικά.
Η παράδοση που έχει τις ρίζες της σε πανάρχαια έθιμο που έφεραν Πόντιοι από τις πατρίδες τους, λέει ότι την ανάσταση οι ψυχές ανασταίνονται και για 40 μέρες γυρνούν ανάμεσά στους ζωντανούς και επανέρχονται στον τόπο τους μέχρι της 12 το μεσημέρι τη μέρα του Αγίου Πνεύματος. «Με αυτή την πεποίθηση κάνουμε ένα αποχαιρετιστήριο τραπέζι στις ψυχές», εξηγεί η πρόεδρος του συλλόγου Χρύσα Μαυρίδου, δηλαδή δεν θρηνούμε τους νεκρούς μας, πιστεύουμε στην μετά θάνατο ζωή, είμαστε εδώ για να τους αποχαιρετήσουμε με ένα μεγάλο τραπέζι, με ένα τραπέζι που θα έχει όλα τα καλούδια και να φάμε μαζί τους. Γύρω στις 12 η ώρα υπήρχε η πεποίθηση ότι πλέον οι ψυχές επιστρέφουν στον τόπο τους, γι’ αυτό πήγαιναν και στα πηγάδια, εκεί που υπήρχε νερό και με ένα καθρεφτάκι η αντανάκλαση που γινόταν με το φως στο νερό υπήρχε η πιθανότητα να δούνε τις μορφές των νεκρών. Βέβαια μία πεποίθηση η οποία έχει τις ρίζες της στην αρχαιότητα, πίστευαν ότι οι ψυχές βρισκόταν μέσα στο νερό, κάτι που συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Βέβαια ακόμη υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι δηλώνουν ότι κάποια στιγμή όπως το έκαναν παλιά το έθιμο και υπήρχαν τα πηγάδια, εκεί είδαν ψυχές ανθρώπων. Σήμερα μπορεί να μην το κάνουμε αυτό, όμως δε νοείται Αγίου Πνεύματος να μην είμαστε εδώ, να την αφιερώσουμε στους νεκρούς μας και να τους αποχαιρετήσουμε».
Το ταφικό έθιμο αναβιώνει κάθε χρόνο όχι μόνο στο Θρυλόριου, αλλά και στα νεκροταφεία της Κομοτηνής από Πόντιους σε διαφορετική όμως ημερομηνία.
Πηγή: "Ο Χρόνος" 09-06-2009