Στις 17 Μαρτίου, 2010, στα πλαίσια της Έκθεσης Βιβλίου που οργάνωσε το Β’ Λύκειο Αργοστολίου Κεφαλλονιάς, με την φροντίδα του Καθηγητού Φιλολόγου, κ. Πέτρου Πετράτου, έγινε η παρουσίαση του πιο πάνω βιβλίου της κ. Σοφίας Πετρίδου – Καππάτου, που έχει εκδοθεί από το ΄Ιδρυμα Μείζονος Ελληνισμού.
Την παρουσίαση που έκανε η φιλόλογος κ. Σοφία Νεοφύτου παρακολούθησαν μαθητές και γονείς, Κεφαλλονίτες και Πόντιοι από καιρού εγκατεστημένοι στην Κεφαλλονιά.
Το βιβλίο αναφέρεται στην ζωή του Ιωάννη Πετρίδη, γεννημένου στο Παλουκλάρ, χωριό της περιοχής της Πάφρας, η οικογένεια του οποίου ξεκληρίστηκε κατά την διάρκεια των εκτοπίσεων των ελλήνων χριστιανών στις αρχές του περασμένου αιώνα. Η μυθιστορηματική ζωή του με σταθμούς την απώλεια, τον ξεριζωμό την διάσωση από τον εξισλαμισμό από την AMERICAN RELIEF COMMITTEE FOR THE NEAR EAST στην πόλη Τόσια, όπου αφέθηκε από μία θεία του προκειμένου να μη πεθάνει από την πείνα, η πορεία προς το Οικουμενικό Πατριαρχείο και το Ορφανοτροφείο της Πριγκήπου, η Ανταλλαγή και η έλευση στην Αθήνα, στο Ζάππειο Αμερικανικό Ορφανοτροφείο, η εργασία στην Ουγγρική Πρεσβεία, λόγω μόρφωσης και γλωσσομάθεια χάρις στην Αμερικανική Περίθαλψη Εγγύς Ανατολής, η Αμερικανίδα Μητέρα Theodosia Kane Eshbaugh, από το Σικάγο των Η.Π.Α., προστάτις του ορφανού πρόσφυγα, χορηγός και πηγή αγάπης γι' αυτόν, τον Έλληνα γιό της, σε όλη την διάρκεια της ζωής της, η γνωριμία και ο μεγάλος του έρωτας για την Κεφαλλονίτισσα Μαρία Κορκού, αργότερα γυναίκα του και μητέρα των δύο κοριτσιών του, το Αλβανικό Μέτωπο και η συμμετοχή του στην πρώτη γραμμή του πολέμου, η Γερμανική Κατοχή, η απελευθέρωση και ο αγώνας για ένα καλλίτερο αύριο, συνθέτουν το σκηνικό που βρίσκεται ο αναγνώστης όταν ξεκλειδώσουμε την βαριά και παμπάλαια πόρτα της Λήθης.
Εκεί που κατοικούν οι ψυχές των λησμονημένων, τόπων και ανθρώπων. Αυτών που τα ονόματα και τα πάθη δεν μνημονεύονται γιατί παρασύρθηκαν στην δίνη του καθολικού. Και ξάφνου πίσω από τις γραμμές της ιστορικής αφήγησης, σαν σε μαγικό κινητοσκόπιο θα προβάλλουν τα πρόσωπά τους: γέροντες, μανάδες, κορίτσια, βρέφη, στρατιώτες. Θα μπούμε στα σπίτια που γεννήθηκαν. Θα περπατήσουμε στα χωριά που έχτισαν με τον μόχθο τους. Θα ρεμβάσουμε στα χωράφια και στους αμπελώνες τους. Θα ακούσουμε τις κουβέντες και το θρόισμα τω ν δένδρων στις αυλές τους. Και τότε θα διατρέξουν την ψυχή μας τα ρίγη από αυτήν την συγκλονιστική και συναρπαστική συνάμα καταβύθιση στα άγνωστα νερά της προσωπικής ιστορίας των απλών και «ανώνυμων» ανθρώπων, που ωστόσο αποτέλεσαν κι αυτοί τον σπόρο για να βλαστήσει η εθνική ιστορία. Αυτή ήταν η ζωή του Ιωάννη Πετρίδη, δοσμένη με συναρπαστικό μυθιστορηματικό τρόπο από την γραφή της κόρης του Σοφίας. Από την αφρόεσσα θάλασσα του Εύξεινου Πόντου, στον μυροβόλο κόλπο της Κεφαλλονιάς. Μια πορεία που μπορεί να σταθεί αφορμή για εμπεριστατωμένη μελέτη των ποικίλων σχέσεων μεταξύ Πόντου και Κεφαλλονιάς στην διάρκεια των αιώνων.
Η αυλαία κλείνει και εμείς οι θεατές – αναγνώστες που συμπάσχουμε με τον ήρωα, νιώθουμε να μας συνεπαίρνει η συγκίνηση καθώς τρέχει σέρνοντας τα μακριά της φορέματα στους διαδρόμους της ψυχής μας. Όμως εκεί την περιμένει ήδη ο θρίαμβος. Γιατί νίκησε ο άνθρωπος.