του Γιώργου Κιούση
«Η γενοκτονία των Ποντίων αλά τούρκα είναι βουβή, πονηρή, ανατολίτικη, δεν έχει θεωρητικό μπαγκράουντ, αλλά μάλλον πρακτικά πλιατσικολογικό.
Ήταν ένα Αουσβιτς εν ροή, οι άνθρωποι πέθαιναν καθ' οδόν, δεν περπατούσαν για να φθάσουν κάπου. Περπατούσαν για να πεθάνουν από την κακουχία και την πείνα. Αυτό ήταν το διαβολικό σύστημα, πονηρά οργανωμένο».
Ήταν συγκλονιστική η περιγραφή που έκανε τέτοιες μέρες πριν από οκτώ χρόνια ο Πολυχρόνης Ενεπεκίδης, ομότιμος καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης, στην εκδήλωση του «Ε»-Ιστορικά, στην κατάμεστη αίθουσα του Συλλόγου Ποντίων «Αργοναύται-Κομνηνοί», στην Καλλιθέα.
Οι διωγμοί των Ποντίων διακρίνονται σε τρεις φάσεις. «Η πρώτη αρχίζει το 1913, τελειώνει με την έξοδο της Τουρκίας στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, η δεύτερη καλύπτει όλη τη διάρκεια του πολέμου και επιχειρείται η εξόντωση των Ελλήνων παράλληλα με τη γενοκτονία των Αρμενίων, και η τρίτη εγκαινιάζεται με την απόβαση των Ελλήνων στη Σμύρνη και χαρακτηρίζεται από τη δυναμική απάντηση-αντίδραση του επαναστατικού στρατού του Κεμάλ, με αποτέλεσμα τη συντριβή του Μικρασιατικού Ελληνισμού (Μάιος 1919-Σεπτέμβριος 1922)».
Επίκαιρο όσο ποτέ το σημείωμα στο «Ε»-Ιστορικά του Βενιαμίν Καρακωστάνογλου, λέκτορα Διεθνούς Δικαίου, Τμήματος Νομικής Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης: «Η αναγνώριση, από τον ΟΗΕ και την ίδια την Τουρκία, της Γενοκτονίας των Ποντίων Ελλήνων, θα έχει τις εξής θετικές επιπτώσεις: Θα αποτελέσει ελάχιστη πράξη εξιλέωσης της Τουρκίας, αλλά και της διεθνούς κοινότητας, που κάλυψε με πέπλο σιωπής, επί 80 χρόνια, αυτό το αποτρόπαιο έγκλημα (ευθύνες φέρει, βέβαια, και το ελληνικό κράτος). Θα αποτελέσει αντικίνητρο και προληπτικό μέτρο για τη διάπραξη νέων γενοκτονιών στο μέλλον, θα διευκολύνει τις σημερινές ελληνοτουρκικές σχέσεις να αναπτυχθούν σε βάση ειλικρίνειας και ανάληψης των ευθυνών για πράξεις του παρελθόντος».
Τιμές και ομιλίες
Τους Σουηδούς πολιτικούς, που συνέβαλαν στην αναγνώριση της γενοκτονίας των Ποντίων από τη Βουλή της Σουηδίας, τίμησε πριν από λίγο καιρό ο Σύλλογος Ποντίων Στοκχόλμης διά του προέδρου της Κώστα Φραγγίδη.
Πρόκειται για τον: Fredrick Malm, των Φιλελεύθερων που ανήκει στον κυβερνητικό συνασπισμό, τον ποντιακής καταγωγής, Νίκο Παπαδόπουλο, την Ulla Hoffman πρώην πρόεδρο του Αριστερού κόμματος, τον Mats Pertoft, των Οικολόγων Πρασίνων και τον ποντιακής καταγωγής πολιτευτή Τάσο Σταφυλίδη. Στις εκδηλώσεις της Τετάρτης θα μιλήσουν οι: στη Θεσσαλονίκη στην πλατεία Αγίας Σοφίας ώρα 19.30 (Νίκος Παπαδόπουλος και Ulla Hoffmann) και στην Αθήνα στην πλατεία Συντάγματος, ώρα 18.00 (Gulen Avci, βουλευτής του σουηδικού Κοινοβουλίου).
«Το θέμα της αναγνώρισης της γενοκτονίας δεν είναι μόνον δικό μου αλλά όλων των Ποντίων», υπογραμμίζει ο Νίκος Παπαδόπουλος, βουλευτής Σουηδίας με το Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα από το 1994 μέχρι και σήμερα. «Από το 1997 έχει ξεκινήσει μια εκστρατεία, σε πολιτικό πάντα επίπεδο, για την προώθηση και επίλυση διαφόρων εθνικών μας προβλημάτων (Κυπριακό - Σκοπιανό - αναγνώριση των γενοκτονιών).
Τόσο σε παγκόσμιο επίπεδο αλλά και σε επίπεδο Ευρώπης και κύρια στην Ελλάδα είχαμε και άλλους συμμάχους. Θέλω να σταθώ στον συνάδελφο-συναθλητή μου, τον Κερίμ Γιλμάζ, Σύρο βουλευτή του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος Σουηδίας, που όλα αυτά τα χρόνια αγωνιζόμαστε μαζί για την αναγνώριση των πρώτων γενοκτονιών για την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας».
Ο αγώνας συνεχίζεται
«Ο δρόμος για τη διεθνή αναγνώριση της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου είναι δύσκολος και ανηφορικός.
Εμείς θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας. Το παρήγορο είναι ότι η νεολαία μας ακολουθεί και είναι έτοιμη να παραλάβει τη σκυτάλη, με χέρια που δεν τρέμουν και θα τρέξει στον δρόμο αυτό με γόνατα που δεν λυγίζουν». Αυτά τονίζει ο καθηγητής Καρδιολογίας στο ΑΠΘ Γιώργος Παρχαρίδης, πρόεδρος της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδας. «Μέχρι τώρα η Σουηδία είναι το πρώτο εθνικό κράτος που αναγνώρισε τη γενοκτονία (ενώ 27 κράτη αναγνώρισαν τη γενοκτονία των Αρμενίων). Εύχομαι το παράδειγμα του σουηδικού Κοινοβουλίου να ακολουθήσουν και άλλοι. Η δήλωση του τουρκικής καταγωγής αρχηγού των Πρασίνων της Γερμανίας, ότι "η γενοκτονία είναι το τελευταίο ταμπού της Τουρκίας και είναι υποχρεωμένη να την αναγνωρίσει", επαληθεύει την αίσθηση αυτή».
Αντιθέσεις
Αμπντουλάχ Γκιουλ το 2007, ως υπ. Εξωτερικών
«Δεν έχουν ιστορική βάση οι ισχυρισμοί για δήθεν γενοκτονία των Ποντίων».
Ελίφ Σαφάκ συγγραφέας
«Οι Τούρκοι κοιτούν προς τα εμπρός με αμνησία».
Πηγή: Ελευθεροτυπία