Απείχαν την προηγούμενη Πέμπτη (10-03-2011) από τα μαθήματά τους οι μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Θρυλορίου σε μια προσπάθεια του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του Σχολείου να διαμαρτυρηθούν για την συγχώνευση του σχολείου με το Δημοτικό Σχολείο Ροδίτη. Στο πλευρό μαθητών και γονέων ο περιφερειακός σύμβουλος Γιάννης Νικολαΐδης, ο δημοτικός σύμβουλος Γιώργος Ναβροζίδης, ο τέως δημοτικός σύμβουλος Γιάννης Τσαβδαρτζής, η Πρόεδρος του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Νομού Ροδόπης, Παναγιώτα Βενετοπούλου, μέλη του Συλλόγου Ποντίων Θρυλορίου «Η Κερασούντα και το Γαρς» αλλά και μέλη του Συλλόγου Ποντίων Γυναικών. Όλοι τόνισαν ότι η ένωση δεν εξυπηρετεί ούτε εκπαιδευτικούς λόγους αλλά ούτε και οικονομικούς. Εκπαιδευτικούς διότι ο αριθμός των μαθητών δεν συναινεί στην δημιουργία εξατάξιου σχολείου αλλά τετραθέσιου ενώ η μεταφορά των μαθητών θα στοιχίσει περισσότερο. Αποφασισμένοι να συνεχίσουν τις κινητοποιήσεις είναι οι κάτοικοι του Θρυλορίου οι οποίοι ζήτησαν από την πολιτεία στο πλαίσιο της αποκέντρωσης, να μην κλείσει το σχολείο του οικισμού τους.Γιάννης Νικολαΐδης, «Στην δημοκρατία οι αποφάσεις δεν επιβάλλονται αλλά συναποφασίζονται»
Στο πλευρό των διαμαρτυρόμενων βρέθηκε ο περιφερειακός σύμβουλος Γιάννης Νικολαΐδης, που κατοικεί στον οικισμό, ο οποίος αναλύοντας τους λόγους για τους οποίους είναι αντίθετοι στην συγχώνευση του σχολείου τόνισε ότι αυτή δεν εδράζεται σε εκπαιδευτικούς και οικονομικούς λόγους. Επικεντρώνοντας στους εκπαιδευτικούς είπε ότι «ακόμη κι αν τα παιδιά μεταφερθούν στο σχολείο του γειτονικού οικισμού Ροδίτη, όπως φημολογείται, δεν θα μπορεί ο αριθμός των παιδιών που θα φοιτούν σε αυτό να ξεπεράσει τα πενήντα πέντε, όπότε βάσει του προσχεδίου του νόμου δεν θα είναι εξαθέσιο το σχολείο αλλά τετραθέσιο και άρα δεν ενισχύονται οι εκπαιδευτικοί λόγοι που αναφέρει το υπουργείο. Οι οικονομικοί λόγοι δεν ευσταθούν γιατί η μεταφορά των παιδιών έχει επιπλέον κόστος που είναι και δυσβάσταχτο και είναι γνωστές οι αρνητικές συνέπειες που έχουν υπάρξει κατά τη μεταφορά των μαθητών και σε άλλες περιοχές του νομού, γιατί για να μαζέψεις τα παιδιά σχολικής ηλικίας και να τα μεταφέρεις από τον ένα οικισμό στον άλλο θέλεις μια ώρα εκτός και αν θέλουμε να ταλαιπωρούνται τα παιδιά και να χάνουν τον χρόνο τους, ιδιαίτερα σήμερα που το πρόγραμμα των παιδιών είναι φορτωμένο».
Ο κ. Νικολαΐδης έθεσε και ένα άλλο ζήτημα που αφορά στην μεταφορά ενός μέρους παιδιών σχολικής ηλικίας που ζουν στο Θρυλόριο αλλά παρακολουθούν σχολείο στην Κομοτηνή σημειώνοντας ότι από τα τριάντα παιδιά που ζουν στον οικισμό στο δημοτικό σχολείο Θρυλορίου φοιτούν μόνο δεκαεπτά μαθητές. «Θα πρέπει να δημιουργηθούν εξατάξια δημοτικά στην ύπαιθρο, αν θέλουμε την πραγματική ανάτασή της», τόνισε, θέτοντας και μια άλλη δυναμική του οικισμού που αφορά στην χορήγηση οικοπέδων σε νεαρά ζευγάρια περίπου εκατό τον αριθμό και υπάρχει, όπως είπε, αναγγελία για ανακήρυξη παροχής άλλων πενήντα επιπλέον οικοπέδων, «που σημαίνει ότι στο μέλλον θα ζουν επιπλέον ζευγάρια στον οικισμό και επιπλέον μαθητές θα φοιτούν στο σχολείο. Η μη λειτουργία δημοτικού σχολείου θα οδηγήσει τους νέους να εγκαταλείψουν το χωριό. Μη ξεχνάτε ότι στην Ανατολική πλευρά του νομού μιλάμε για δύο μόνο δημόσια σχολεία, οπότε στερούμε σε παιδιά της μειονότητας που ζουν στους γύρω οικισμούς και τα οποία θέλουν να σπουδάσουν σε δημόσιο ελληνικό σχολείο την ευκαιρία να φοιτήσουν σε αυτά. Επί πλέον η ασφάλεια των παιδιών κατά την μεταφορά είναι ένα πολύ σημαντικό ζήτημα που μας αφορά. Θεωρούμε ότι στην δημοκρατία οι αποφάσεις δεν επιβάλλονται αλλά συναποφασίζονται και όταν υπάρχει διάσταση απόψεων, όπως στην περίπτωσή μας, θα πρέπει να συνθέτονται οι αποφάσεις. Μόνο τότε έχει νόημα η δημοκρατία. Θα πρέπει επιτέλους η Αθήνα και το Υπουργείο να καταλάβει την αγωνία μας, να δει το θέμα σε μια πιο ρεαλιστική βάση. Δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα και αν πραγματικά θέλουμε να δημιουργήσουμε πλεόνασμα στον αγροτικό τομέα θα πρέπει να προσφέρουμε υπηρεσίες στην παιδεία, αυτό που χρειάζονται οι οικισμοί και ένας από τους κυριότερους λόγους που άδειασαν οι οικισμοί και στη Ροδόπη και γενικά στην περιφέρειά μας είναι τα αντικίνητρα της παιδείας, δηλαδή διθέσια και μονοθέσια σχολειά. Αυτό να το καταλάβουμε και να προχωρήσουμε σε δυναμικές ενέργειες και όχι σε πολιτικές ηττοπάθεια».
Ναβροζίδης Γεώργιος, «Η απόφαση πάρθηκε ερήμην της τοπικής κοινωνίας και των τοπικών φορέων»
Στην έλλειψη διαβούλευσης επικέντρωσε ο δημοτικός σύμβουλος κ. Ναβροζίδης ενώ έκανε λόγο και για την αρνητική θέση του δημοτικού συμβουλίου Κομοτηνής που στηρίχθηκε στο γεγονός ότι η απόφαση πάρθηκε ερήμην του. «Καταδικάζουμε την απόφαση του υπουργείου παιδείας, διότι έγινε ερήμην της τοπικής κοινωνίας, χωρίς να το γνωρίζουν οι τοπικοί φορείς, ούτε ενημερώθηκε η τοπική αυτοδιοίκηση που θα έχει όλο το βάρος της μεταφοράς των παιδιών, με ό,τι συνεπάγεται. Μιλώντας ως συνταξιούχος δάσκαλος αναφέρθηκε στο εκπαιδευτικό κομμάτι τονίζοντας ότι το πνεύμα του νόμου είναι να λειτουργήσουν σχολεία εξαθέσια για να παρέχουν καλύτερη εκπαίδευση. «Στην προκειμένη περίπτωση ούτε αυτό παρέχει, γιατί από διθέσιο σχολείο που είναι το Θρυλόριο θα γίνει τετραθέσιο του Ροδίτη και άρα και το εκπαιδευτικό κομμάτι, που θα ήταν ένας λόγος, λείπει».
Αθηνά Καμτσικλή, «Με την απόφαση αυτή διώχνουν τους νέους από το χωριό»
«Κάνουμε ένα αγώνα για να μην κλείσει το σχολείο μας, ένα σχολείο με δυναμική τριάντα παιδιών σε ένα χωριό που τα τελευταία χρόνια έχει μεγάλη πρόοδο, μεγάλη ανάπτυξη, πολλοί νέοι ήρθαν στο χωριό και έκτισαν, γιατί είδαν ότι υπάρχει παιδικός σταθμός, νηπιαγωγείο, σχολείο», τόνισε η Αθηνά Καμτσικλή, πρόεδρος συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων Δημοτικού Σχολείου Θρυλορίου, χαρακτηρίζοντας «απαράδεκτη» τη συγχώνευση «και να μείνει αυτό το χωριό χωρίς σχολείο», ενώ αναρωτήθηκε τελικά για ποια αποκέντρωση κάνουν λόγο οι φορείς «τη στιγμή που μας διώχνουν την νεολαία από το χωριό και την στέλνουν στην πόλη. Δυστυχώς το Θρυλόριο έχει χάσει Κοινότητα, Αστυνομικό Τμήμα, τώρα θα χάσει και το σχολείο, δεν του έχει μείνει πλέον τίποτα μια εκκλησία που μπορεί αύριο μεθαύριο να μας πουν ότι την κλείνουν. Λόγω της ΒΙΠΕ πολλοί είναι αυτοί που δουλεύουν εκεί και θέλουν να μείνουν στο Θρυλόριο και να φέρουν τα παιδιά τους σε μας και με την απόφαση αυτή τους λέμε ότι αυτό δεν γίνεται». Η πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων ζήτησε από τους αρμόδιους να κοιτάξουν το θέμα σοβαρότερα.
Ελευθερία Σαλπιγγίδου, «Η κυβέρνηση να ανοίξει εργοστάσια και όχι να κλείνει σχολεία»
Η Πρόεδρος του Συλλόγου Ποντίων Γυναικών Θρυλορίου Ελευθερία Σαλπιγγίδου ανέγνωσε την ομόφωνη απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου με την οποία διαμαρτύρεται και καταγγέλλει την απόφαση για το κλείσιμο του Δημοτικού Σχολείου του χωριού, ενός ιστορικού σχολείου από το οποίο αποφοίτησαν επιστήμονες και διακεκριμένοι πολίτες του τόπου. «Αντί να μαζέψουν τον κόσμο στα χωριά μας οδηγούν στην Κομοτηνή» τόνισε η κ. Σαλπιγγίδου και ζήτησε από την κυβέρνηση και τους πολιτικούς να «δουν την ύπαιθρο και την περιφέρεια. Έχουν κλείσει τα εργοστάσια, οι άνθρωποι έχτισαν εδώ, έφεραν τα παιδιά τους. Να κοιτάξουν να ανοίξουν τα εργοστάσια και όχι να κλείνουν τα σχολεία» τόνισε υποστηρίζοντας ότι ο αγώνας θα συνεχισθεί.
Μαρία Καμενίδου-Αραβανή, «Χωρίς σχολείο το χωριό δεν έχει ζωή»
Την στήριξη προς το Σύλλογο Γονέων και Κηδεμώνον του Δημοτικού Σχολείου Θρυλορίου μετέφερε η Αντιπρόεδρος του Συλλόγου Ποντίων Θρυλορίου «Η Κερασούντα και το Γαρς» Μαρία Καμενίδου – Αραβανή. «Σχολεία ανοίγουμε, δεν κλείνουμε. Χωρίς σχολείο δεν υπάρχει χωριό, δεν υπάρχει ζωή. Τα παιδιά είναι η ζωή και το μέλλον. Αν κλείσει το σχολείο τι θα γίνει το χωριό δεν ξέρω».
Παναγιώτα Βενετοπούλου «Η τοπική κοινωνία έστειλε το μήνυμα»
«Η τοπική κοινωνία σήμερα μίλησε και ελπίζω όλοι αυτοί που είναι υπεύθυνοι για αυτό να έχουν τα αυτιά τους ανοιχτά και τα μάτια τους για να μπορέσουν να αφουγκραστούν και να δουν και την αντίδραση των παιδιών αλλά και των γονέων» τόνισε η πρόεδρος του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Νομού Ροδόπης Παναγιώτα Βενετοπούλου υποστηρίζοντας ότι «δεν μπορεί σε ένα χωριό, όπως το Θρυλόριο, που αυτή τη στιγμή κατοικούν πρόσφυγες δεύτερης και τρίτης γενιάς, και το οποίο έχει διατηρήσει μέχρι και σήμερα ένα σχολείο στα επίπεδα που βρίσκεται αλλά και έχει διατηρήσει τον πολιτισμό, την εκπαίδευση να κλείνει το σχολείο». Η κ. Βενετοπούλου δήλωσε την στήριξη του Συλλόγου στους γονείς και στους μαθητές, τονίζοντας ότι «σαν δασκάλα και εγώ και οι υπόλοιποι συνάδελφοί μου δεν μπορούμε να βλέπουμε τα παιδικά αυτά πρόσωπα να βρίσκονται έξω από την αυλή του σχολείου και να διαδηλώνουν ανοιχτά και καθαρά την αντίθεσή τους στο κλείσιμο του σχολείου. Δεν μπορούμε να έχουμε μάτια κλειστά όταν στην γείτονα χώρα ανοίγουν πανεπιστήμια ένα χιλιόμετρο από τα σύνορα εμείς να κλείνουμε σχολεία και να ερημώνουν περιοχές».
Σε ερώτηση αν κλήθηκαν ως Σύλλογος να καταθέσουν την άποψή τους για τις συγχωνεύσεις σχολείων η κ. Βενετοπούλου υποστήριξε ότι δεν κλήθηκαν από κανένα επισήμων να καταθέσουν την πρότασή τους ή έστω να δουν τις εισηγήσεις ή να συμφωνήσουν ή να διαφωνήσουν για την πρόταση που κατατέθηκε. «Η εισήγηση στα χέρια μας ήρθε στις 16 Φεβρουαρίου και ήταν ήδη πολύ αργά, γιατί η προθεσμία έληγε στις 25 Φεβρουαρίου και είναι λογικό να μας πιέζει ο χρόνος. Δεν είχαμε επίσημη ενημέρωση, οπότε οποιαδήποτε πρόταση δική μας έγινε μέσα από τα ΜΜΕ και μάλιστα με την παρουσία μας στο περιφερειακό συμβούλιο δύο φορές», ανέφερε η κ. Βενετοπούλου μεταφέροντας την ευχαρίστησή της από την απόφαση του Πεφιφερειακού Συμβουλίου να είναι δίπλα τους.
Πηγή: Παρατηρητής της Θράκης