Η Τουρκία θα απελάσει Αρμενίους εργαζομένους
της Nanore Barsoumian
Η Τουρκία ετοιμάζεται να τροποποιήσει έναν νόμο με σκοπό να απαλλαγεί από τους παράνομους εργαζόμενους στη χώρα.
Πολλοί θεωρούν αυτή την απόφαση ως εκδίκηση εναντίον των Αρμενίων, συνέχεια του νόμου που ψηφίστηκε στη Γαλλία για την ποινικοποίηση της άρνησης της γενοκτονίας των Αρμενίων.
Διάφορες εκτιμήσεις δείχνουν ότι υπάρχουν στην Τουρκία μεταξύ 10.000 - 100.000 Αρμένιοι πολίτες. Οι περισσότεροι είναι γυναίκες που εργάζονται σε θέσεις εργασίας χαμηλής ειδίκευσης.
«Αυτή η χώρα, η οποία ο Mark Levene την ονομάζει «ζώνη της γενοκτονίας» έχει συνηθίσει σε όλη την ιστορία της να εκτοπίζει, απελάσει, και να μεταφέρει αθώους πληθυσμούς για να εκδικηθεί και να τιμωρήσει για πράγματα που δεν είχαν διαπράξει, η που δεν είχαν σχέση με αυτά», δήλωσε η συνήγορος για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα Ayse Gunaysu στον εκδότη της αρμενικής The Armenian Weekly Khatchig Mouradian.
Η τροποποίηση του νόμου 5683 για τη διαμονή και ταξίδι των αλλοδαπών επρόκειτο να επικυρωθεί την 1η Φεβρουαρίου. Στο παρελθόν, οι άνθρωποι της περιοχής μετανάστευσαν στην Τουρκία με τουριστικές θεωρήσεις. Έβρισκαν μια θέση εργασίας και γίνονταν παράνομοι εργαζόμενοι. Λίγους μήνες αργότερα, άφησαν τη χώρα και επέστρεφαν με μια νέα θεώρηση, (μια διαδικασία που ονομάζεται «αγώνας για τη βίζα»). Οι εργάτες προέρχονταν κυρίως από χώρες όπως τη Γεωργία, το Αζερμπαϊτζάν, την Ουκρανία, την Ινδονησία και την Αρμενία. Το νέο σύστημα θα αναγκάσει τους μετανάστες να μείνουν έξω από τη χώρα για 90 ημέρες μεταξύ δυο εισόδων. Οι αρχές έχουν αποφασίσει να εφαρμόζουν αυστηρά το νέο νόμο, και να τιμωρούν κάθε παραβίαση των θεωρήσεων και τον αγώνα για τη βίζα. Ωστόσο, η τροπολογία επιτρέπει στους εργοδότες που επιθυμούν να κρατήσουν τους εργαζόμενούς τους να πληρώσουν ένα μισθό 1.330 τουρκικές λίρες (744 $) και ένα ασφάλιστρο, ανακοίνωσε η Bianet.org. Δεδομένου ότι ο κατώτατος μισθός στην Τουρκία είναι 701 τουρκικές λίρες ($ 392), είναι απίθανο ότι ένας ανειδίκευτος εργάτης κερδίζει περισσότερο από αυτό.
Το Μάρτιο του 2010, ο Τούρκος Πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είχε διατυπώσει έναν υπαινιγμό για αντίποινα κατά των Αρμενίων μεταναστών αν ψηφίζονταν νόμοι για αναγνώριση της γενοκτονίας από ξένα κοινοβούλια. Κατά τη διάρκεια μιας συζήτησης που αφορούσε τις αναγνωρίσεις της γενοκτονίας στις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Σουηδία, είχε πει σε ένα δημοσιογράφο από την τουρκική υπηρεσία του BBC ότι 170.000 Αρμένιοι ζουν στην Τουρκία, αλλά μόνο 70.000 είναι Τούρκοι πολίτες. «Κλείνουμε τα μάτια μας για τους υπόλοιπους 100.000... Αύριο, θα μπορούσα να πω σε αυτούς τους 100.000 ανθρώπους να επιστρέψουν στη χώρα τους, αν αυτό κριθεί απαραίτητο.
Φαίνεται ότι ο γαλλικός νόμος ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι για την Τουρκία. Στις 25 Ιανουαρίου 2012, ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι «η αντίδραση της Τουρκίας για την ψήφιση του νόμου έχει αποφασιστεί εδώ και πολύ καιρό».
Ο πρόεδρος του Συλλόγου Μεταναστών για την κοινωνική και πολιτιστική συνεργασία Sefik Gurbuz, περίγραψε τον νόμο ως «απειλή για τους Αρμένιους», δήλωσε η Bianet.
Εν τω μεταξύ, η Gunaysu περιέγραψε την αντίδραση της Τουρκίας ως «μαύρη κωμωδία». Ο εκβιασμός και οι απειλές κατά της Γαλλίας είναι απόδειξη της ενοχής όπως και η εκδήλωση μιας έλλειψης αξιοπρέπειας και αυτοεκτίμησης παρά, φυσικά, τις παθητικές επιδείξεις εθνικής υπερηφάνειας», δήλωσε η Gunaysu.
Η Gunaysu, που είναι μέλος της Επιτροπής κατά του ρατσισμού και των διακρίσεων του Συνδέσμου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στην Τουρκία, υπογράμμισε τις εκτοπίσεις των αθώων πληθυσμών που υπήρξαν στην ιστορία της χώρας. Το 1915, το καθεστώς των Νεότουρκων ξεκίνησε τη διαδικασία της συστηματικής εκτόπισης των Αρμενίων, το κύριο μέσο για να αδειάσουν τις ανατολικές επαρχίες από τους αρχικούς πληθυσμούς τους.
«Εξακολουθούν να ψεύδονται και να λένε ότι οι Αρμένιοι ήταν προδότες, ενώ εκατοντάδες χιλιάδες Αρμένιοι δεν είχαν απολύτως οποιαδήποτε πολιτική δραστηριότητα», δήλωσε η Gunaysu.
Στη συνέχεια ήρθε η σειρά του κουρδικού και του ελληνικού πληθυσμού της Τουρκίας.
«Η Ρεπουμπλικανική περίοδος είναι γεμάτη με εκτοπίσεις Κούρδων, ιδιαίτερα το 1938 κατά τη διάρκεια και μετά τις σφαγές του Ντέρσιμ», είπε.
«Το 1964, η τουρκική κυβέρνηση απέλασε 40.000 Έλληνες της Ανατολίας, και τους απαγόρευσε να πάρουν μαζί τους πάνω από 20 κιλά προσωπικών ειδών και 20 δολάρια, ένα μέτρο αντίποινων εναντίον της Ελλάδας για το ζήτημα της Κύπρου, μια εκτόπιση που εξακολουθεί να είναι τρομερά οδυνηρή στη μνήμη αυτού του λαού.
Η Gunaysu πρόσθεσε: «Η νοοτροπία από την οποία πηγάζει αυτή η πολιτική της εκδίκησης είναι ρατσιστική, απάνθρωπη και βάρβαρη.
Οι ηγέτες της Τουρκίας για άλλη μια φορά απέδειξαν ότι η κυβέρνηση ακολουθεί πάντα την ίδια πορεία με αυτή των προκατόχων τους του 1915, και ότι αυτό έκαναν σε όλη την ιστορία της Τουρκικής Δημοκρατίας».
Πηγή: Infognomon Politics