Η 19η Μαΐου δεν είναι γιορτή, είναι ημέρα φόρου τιμής στη μνήμη των νεκρών ποντίων αδελφών μας, αλλά και ημέρα ευθύνης και χρέους για την αποκατάσταση της αλήθειας και την αναγνώριση της Ποντιακής Γενοκτονίας Διεθνώς.Η αναγνώριση, το 1994 από την Ελληνική Βουλή της γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού ως ημέρα «εορτασμού» την 19η Μαΐου, άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο στον αγώνα για την δικαίωση της μνήμης των χιλιάδων σφαγιασθέντων αδελφών μας. Γιατί η 19 Μαΐου, ημερομηνία κατά την οποία ο Μουσταφά Κεμάλ πάτησε την Σαμψούντα, έχει γεμίσει τις σελίδες της σύγχρονης ιστορίας με αίμα, διωγμό, ξεριζωμό και ταπείνωση του Ποντιακού Ελληνισμού.
Ενός Ελληνισμού ο οποίος για αιώνες διέσωσε την Ελληνική γλώσσα, δίδαξε και διέδωσε πολιτισμό, κράτησε ζωντανή την πίστη του, τα ήθη και έθιμά του και μεγαλούργησε σε όλους τους τομείς. Ενός Ελληνισμού ο οποίος βίωσε την καταστροφή και αντιμετώπισε τον ξεριζωμό και την προσφυγιά με αξιοπρέπεια.
Όπου και αν εγκαταστάθηκαν οι πόντιοι κατόρθωσαν, με μεγαλείο ψυχής και παρακαταθήκη τις μνήμες από τις αλησμόνητες πατρίδες, όχι μόνο να επιβιώσουν αλλά να διαπρέψουν στα γράμματα, τις επιστήμες, την τέχνη, την οικονομία.
Δημιούργησαν κοινωνίες ευημερίας. Συνέβαλλαν στην πολιτιστική και πολιτισμική αναβάθμιση της χώρας μας. Κράτησαν ζωντανή την ιστορία τους και την μεταλαμπάδευσαν στις νεότερες γενιές. Γιατί η ιστορία του Ποντιακού Ελληνισμού είναι κομμάτι της σύγχρονης ιστορίας της χώρας μας.
353.000 και πλέον ψυχές Ελλήνων Ποντίων που χάθηκαν στον Πόντο περιμένουν δικαίωση και όχι εκδίκηση. Περιμένουν την αναγνώριση της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού. Η λήθη και η αδιαφορία δεν τους αρμόζει.
Είναι σημαντικό να μην ξεχνάμε. Είναι επίσης σημαντικό να αναλογιζόμαστε το χρέος που έχουμε απέναντι σε όσους με την θυσία τους έγραψαν ιστορία.
Δεν σταματώ ποτέ να ξεχνώ.
Δημοσθένης Κουπτσίδης
Δήμαρχος Γρεβενών