Με επίκεντρο το σχολείο και τη σχολική ζωή - Στόχος του συλλόγου το κλειστό δημοτικό σχολείο να γίνει κέντρο πολιτισμού και παιδείας.
Ξεκινούν σήμερα το βράδυ οι εκδηλώσεις «Παρακάθ’ και αροθυμίας» που διοργανώνει ο Πολιτιστικός Σύλλογος Ποντίων Θρυλορίου «Η Κερασούντα και το Γαρς» με αφορμή την γιορτή της Αγίας Μαρίνας και ολοκληρώνονται στις 17 Ιουλίου. Μια πνοή πολιτισμού καλοκαιρινή που έχει ως στόχο αφενός την καταγραφή και ανάδειξη της ιστορίας του Θρυλορίου και αφετέρου τη διασκέδαση και ψυχαγωγία των μελών του συλλόγου και όχι μόνον, όχι όμως στα στενά του όρου πλαίσια αλλά σε ένα πλαίσιο ευρύτερο έχοντας ως επίκεντρο τη διατήρηση των ηθών και εθίμων και πάνω από όλα της ποντιακής διαλέκτου.Εκδηλώσεις με επίκεντρο τη σχολική ζωή του οικισμού
Οι φετινές εκδηλώσεις έχουν επίκεντρο τη σχολική ζωή του οικισμού. Σχολιάζοντας την απόφαση αυτή του Συλλόγου η πρόεδρός του κ. Χρύσα Μαυρίδου αναφέρει ότι αφορμή ήταν «το γεγονός ότι το σχολείο έκλεισε τον κύκλο του. Συγχωνεύτηκε με το σχολείο του Ροδίτη και πλέον τα παιδιά του Θρυλορίου πηγαίνουν στο σχολείο του Ροδίτη. Βέβαια παρηγοριόμαστε με τη λειτουργία του νηπιαγωγείου, το οποίο συγχωνεύθηκε με αυτό του Ροδίτη, και έτσι η σχολική ζωή θα υπάρχει στο Θρυλόριο. Παρόλα αυτά θεωρήσαμε ότι ένα τέτοιο αφιέρωμα το αξίζει το σχολείο μας». Στο πλαίσιο αυτό η κ. Μαυρίδου ξεκίνησε μια έρευνα καταγραφής της ιστορίας και της ζωής του σχολείου τα αποτελέσματα της οποίας καταγράφονται στο πρόγραμμα των εκδηλώσεων. «Είναι σημαντικό να διαβάσουμε όσα καταγράφονται μέσα σε αυτό το έντυπο που περιλαμβάνει τα αποτελέσματα της έρευνας. Και είναι σημαντικό γιατί το μήνυμα που παίρνουμε είναι ότι πρέπει να στεκόμαστε όρθιοι, γιατί αυτό που μου δίδαξαν οι μεγάλοι με τις μαρτυρίες τους είναι ότι οι πρόγονοί μας πέρασαν τα πάνδεινα και κατόρθωσαν να συνεχίσουν τη ζωή τους. Πέρασαν όχι μόνο τη γενοκτονία και την προσφυγιά και κλήθηκαν να κάνουν ένα νέο ξεκίνημα στη νέα πατρίδα, αλλά πέρασαν και τη Βουλγαρική κατοχή, και τον εμφύλιο και μέσα σε όλα αυτά αυτοί σήκωσαν κεφάλι δούλεψαν και κατόρθωσαν να δημιουργήσουν μια κοινωνία στην οποία ζούμε εμείς σήμερα. Το σημαντικό στοιχείο της έρευνας είναι ότι οι πρόσφυγες, αφού έστησαν τα σπίτια τους το 1923, εννοείται ο ένας βοηθώντας τον άλλο, το πρώτο τους μέλημα ήταν να κάνουν σχολείο γιατί πίστευαν ότι μέσα από τη μόρφωση και μέσα από το σχολείο θα δημιουργήσουν ένα καλύτερο μέλλον στα παιδιά τους. Αυτό το θεωρώ πολύ σπουδαίο. Τελικά το μέλλον μας είναι η παιδεία μας και οι πρόγονοί μας το ήξεραν αυτό και το έκαναν πράξη.
Όσον αφορά στις παιδαγωγικές εκείνης της εποχής που εφαρμόζονταν εμπεριείχαν πολύ ξύλο, με το οποίο βέβαια δεν μπορείς να συμφωνήσεις, όμως κανένας δεν έχει ψυχολογικά κατάλοιπα από το ξύλο που έφαγε από το δάσκαλο εκείνης της εποχής και κανείς γονιός δεν παροπονέθηκε γιατί το παιδί το αδίκησε ο δάσκαλος. Ήξεραν ότι οι δάσκαλοι δεν ήθελαν να αδικήσουν τα παιδιά τους και μάλιστα όταν διέκριναν ότι τα παιδιά τους είχαν δυνατότητες οι ίδιοι πήγαιναν, γιατί ήξεραν ότι η οικονομική κατάσταση ήταν δύσκολη, και τους παρακινούσαν να τα στείλουν να σπουδάσουν. Σημαντικό επίσης είναι ότι οι Πόντιοι δεν ξεχώριζαν την μόρφωση των παιδιών τους ανάλογα με το φύλο. Οι δάσκαλοι ενδιαφέρονταν για τα παιδιά και εκείνο που τους έμαθαν είναι ο σεβασμός στις αξίες, στη συνεργατικότητα. Τους έμαθαν την αγάπη στην πατρίδα, αξίες που χάσαμε και θεωρώ ότι, αν σήμερα ως χώρα πληρώνουμε αυτή την λεγόμενη οικονομική κρίση, η αιτία βρίσκεται εκεί».
Σύμφωνα με τα στοιχεία που συγκέντρωσε η κ. Χρύσα Μαυρίδου και συγκεκριμένα από την έκθεση του διευθυντή του νέου σχολείου, του κ. Κουτσούδη, «η λειτουργία του σχολείου στο Θρυλόριο ξεκίνησε το 1924, κάηκε όμως από τους αντάρτες και το 1950 μπήκε ο θεμέλιος λίθος του νέου σχολείου»
Θέλουμε να μετατρέψουμε το σχολείο σε φωλιά πολιτισμού
Στα απώτερα σχέδια του συλλόγου να μετατραπεί το κλειστό σχολείο Θρυλορίου σε μια φωλιά πολιτισμού. «Με τις εκδηλώσεις που διοργανώνουμε θα δώσουμε πνοή στο σχολείο και σκεφτόμαστε να το υιοθετήσουμε αυτό. Θέλουμε να το μετατρέψουμε το σχολείο σε μια φωλιά πολιτισμού. Αυτός είναι απώτερος στόχος και θα προχωρούμε σιγά – σιγά προς τα εκεί. Ο χώρος είναι απίστευτος και το σημείο στο οποίο κατασκευάσθηκε είναι το ωραιότερο σημείο του χωριού», επισημαίνει η κ. Μαυρίδου.
Η ποντιακή διάλεκτος έχει την τιμητική της στις εκδηλώσεις
Η ποντιακή διάλεκτος έχει την τιμητική της σε αυτές τις εκδηλώσεις. «Μη ξεχνάμε ότι ακόμη και μέσα στη σχολική ζωή υπάρχουν πολλές αναφορές σε αυτήν», αναφέρει η κ. Μαυρίδου σημειώνοντας ότι «τότε μιλούσαν μόνο ποντικά. Παρά τις απεγνωσμένες προσπάθειες των δασκάλων να τους μάθουν νεοελληνικά τα παιδιά στο διάλειμμα μιλούσαν και πάλι ποντιακά». Δίνοντας λοιπόν ιδιαίτερη έμφαση τα μέλη του συλλόγου στην ποντιακή διάλεκτο ξεκινούν τις εκδηλώσεις τους με το θεατρικό «Σαχταρίτσα» δηλαδή Σταχτοπούτα. «Βάζουμε παιδάκια δημοτικού και γυμνασίου σε πολύ δύσκολα κείμενα στα οποία ανταποκρίνονται απίστευτα μιλώντας εξαιρετικά ποντιακά. Εκείνο που μένει από όλη αυτή την προσπάθεια για τα παιδιά αλλά και για τους γονείς τους είναι ότι αναγκάσθηκαν να ασχοληθούν και να νοιώσουν τα κενά που έχουν με τη διάλεκτο. Αντιλήφθηκαν ότι δεν πρέπει να χαθεί και ότι πρέπει να κάνουμε προς αυτό μια σημαντική προσπάθεια».
Το υπόλοιπο πρόγραμμα
Στις 14 θα πραγματοποιηθεί το 11ο Συναπάντημα Θρυλοριωτών με αφιέρωμα στη σχολική ζωή του Θρυλορίου, «με φωτογραφικό υλικό και με ωραία κείμενα που έχει γράψει η Σοφία Μενεσελίδου που θα διανθιστούν με μουσική και τραγούδι από τα παιδιά του Συλλόγου και με το θεατρικό μονόπρακτο του Σάββα Σαλπιγγίδη «Σχολίονος λαλίας», με το οποίο και θα μεταφέρουμε τον κόσμο στην τάξη και σε εκείνα τα θρανία τα οποία πλέον είναι ανενεργά».
Την Κυριακή θα πραγματοποιηθεί βραδιά ποντιακού γλεντιού στο οποίο θα συμμετέχουν «δύο εξαίρετοι πόντιοι καλλιτέχνες, ο Ματθαίος Κατσουρίδης στη λύρα, ο οποίος είναι παγκόσμιας εμβέλειας μουσικός και ο Κώστας Θεοδοσιάδης. Η εκδήλωση θα γίνει στο δημοτικό σχολείο και πιστεύω ότι θα είναι μια απίστευτη βραδιά».
Την παραμονή της γιορτής της Αγίας Μαρίνας θα πραγματοποιηθεί το Φεστιβάλ ποντιακών χορών με τη συμμετοχή συγκροτημάτων από την Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης και όχι μόνον, αλλά και συγκροτήματα θρακιώτικα και καππαδοκικά. Μετά τον εσπερινό τα μέλη του συλλόγου θα προσφέρουν στους παρευρισκόμενους ποντιακά φαγητά.
Στόχος μας να δώσουμε τη δυνατότητα στα παιδιά να παίζουν
«Οι εκδηλώσεις συνεχίζονται με τα ποντιακά μας παιχνίδια και κυρίως τα ομαδικά, κομμάτι σημαντικό και της παιδικής μας ηλικίας αλλά και της σχολικής μας ζωής γιατί θέλουμε, και το έχουμε υιοθετήσει, να δώσουμε τη δυνατότητα στα παιδιά να παίξουν. Τα παιδιά μας δυστυχώς σήμερα δεν παίζουν. Λυπάμαι όποτε βλέπω παιδιά μπροστά σε μια οθόνη υπολογιστή, όχι να δουλεύουν ή να τον αξιοποιούν χρήσιμα, αλλά να απορροφώνται με παιχνίδια τα οποία δεν τους βοηθούν στο να έχουν πραγματικούς φίλους, αλλά και τους δημιουργούν ένα φανταστικό πλασματικό κόσμο όπου κυριαρχεί δυστυχώς μόνο βία. Εμείς παίζαμε. Είχαμε την τύχη παίζοντας να ανεβαίνουμε στο δένδρο και να ερχόμαστε αντιμέτωποι με τον κίνδυνο και μαθαίναμε να τον αντιμετωπίζουμε. Η τσάλτικα ήταν ένα επικίνδυνο παιχνίδι αλλά δεν ακούσαμε κάποιον να χτυπά και να παθαίνει κάτι εξαιτίας του. Πέφταμε, χτυπούσαμε στα γόνατα και τρέχαμε να το ξεπλύνουμε με νερό. Ήμασταν μια χαρά. Μπορούσαμε να φωνάξουμε, να εκτονωθούμε, να τρέξουμε, να παίξουμε με τη λάσπη και να κάνουμε πράγματα με αυτή. Σήμερα θέλουμε να κάνουμε ένα παιχνίδι με λάσπη και δεν μπορούμε να τη βρούμε, γιατί παντού βρίσκουμε τσιμέντο. Αυτά κάναμε εμείς τότε. Και εκείνο που πρέπει να επισημάνω είναι ότι όποτε αναβιώνουμε αυτά τα παιχνίδια είναι απίστευτο το τι γίνεται από τα παιδιά, όσο όμως παίζουμε εμείς μαζί τους. Μόλις σταματήσουμε σταματούν και αυτά. Γιατί απλά δεν είναι μαθημένα ή ίσως γιατί αύριο θα επανέλθουν στα άλλα δεδομένα. Και αυτό μας στεναχωρεί πολύ. Όσο αντέχουμε θα κάνουμε τα παιχνίδια μας».
Κλείσιμο με τον ποντιακό γάμο
Το πρόγραμμα των εκδηλώσεων κλείνει με αφιέρωμα στον ποντιακό γάμο, ο οποίος είχε πριν λίγα χρόνια αναβιώσει στο Θρυλόριο, και επειδή ζητήθηκε από πολλούς ο σύλλογος αποφάσισε να αφιερώσει εκδήλωση σε αυτόν. «Αφιέρωμα στον ποντιακά γάμο σαν θερινό σινεμά, που θα είναι ουσιαστικά και ο προάγγελος για το τι θα ακολουθήσει του χρόνου, που συμπληρώνουμε τα τριάντα χρόνια του Συλλόγου μας. Θα είναι μια επετειακή χρονιά και θα συγκεντρώσουμε όλο αυτό το υλικό και θα το παρουσιάσουμε ως θερινό σινεμά», καταλήγει η κ. Μαυρίδου.
Πηγή: Παρατηρητής της Θράκης