Μόλις το 1924, ένα χρόνο μετά από την ίδρυση του οικισμού Θρυλορίου, από τους πρόσφυγες κατοίκους προερχομένους από τον Πόντο, κατασκευάστηκε από πελεκητή πέτρα και με περίτεχνη μαστοριά, το πρώτο σχολείο που φιλοξένησε τα παιδικά παιχνίδια και τα όνειρα των Θρυλοριωτών για ένα καλύτερο μέλλον. Δυο περίπου δεκαετίες αργότερα έμελλε να κλείσει ο πρώτος κύκλος του, μπαίνοντας στη μακρά λίστα των θυμάτων του ελληνικού Εμφυλίου. Αλλά οι κάτοικοι του Θρυλορίου δεν το έβαλαν κάτω. Λίγα χρόνια μετά, το έτος 1950, τοποθετούν το θεμέλιο λίθο για την κατασκευή ενός νέου σχολείου, ενός σχολείου που κατέστη τις επόμενες δεκαετίες επίκεντρο της κοινωνικής και πολιτιστικής ζωής του οικισμού. Έχοντας πλέον ολοκληρώσει έναν δεύτερο κύκλο, μισού αιώνα λειτουργίας του, το σχολείο του Θρυλορίου χάνει ένα μεγάλο μέρος από την πρότερη λάμψη και ζωή του εν έτει 2011. Τότε, που υπάγεται στις περίφημες συγχωνεύσεις σχολείων που αποφάσισε η ελληνική πολιτεία και οι μαθητές που φοιτούσαν σε αυτό συνεχίζουν τις σπουδές τους στο σχολείο του Ροδίτη. Εξακολουθεί βέβαια στο Θρυλόριο να παραμένει το νηπιαγωγείο, όπως επίσης και οι αναμνήσεις των κατοίκων, που εγκλωβίστηκαν στις αίθουσες του σχολείου κατά τη διάρκεια των δεκαετιών λειτουργίας του.Αυτές ακριβώς τις αναμνήσεις, από της ίδρυσής του ήδη μέχρι και τα πρόσφατα χρόνια λειτουργίας του σχολείου, ο Πολιτιστικός Σύλλογος Ποντίων Θρυλορίου «Η Κερασούντα και το Γαρς» βάλθηκε να τις ανασύρει και να τις κάνει κτήμα των απανταχού Θρυλοριωτών. Αρχικά αφιερώνοντας τις φετινές εκδηλώσεις για την Αγία Μαρίνα στο σχολείο και στη σχολική ζωή του οικισμού. Κατά δεύτερον, αποτυπώνοντας τις ιστορικές μνήμες-βασισμένες σε μαρτυρίες μαθητών και δασκάλων, που βρέθηκαν ήδη στα πρώτα βήματα του σχολείου- σε ένα έντυπο αφιέρωμα, που θα κληροδοτηθεί στις νεότερες γενεές. Κατά τρίτον, σχεδιάζοντας την «ανάσταση» του σχολείου τα επόμενα χρόνια, αυτή τη φορά με την αναβάθμιση του ρόλου του ως κέντρου της πολιτιστικής ζωής του χωριού.
Για όλα τα παραπάνω θα μπορούσε κανείς να πάρει μια γεύση παρακολουθώντας τις πρώτες ημέρες των εκδηλώσεων «Παρακαθ’ κι αροθυμίας» για την Αγία Μαρίνα Θρυλορίου. Οι εκδηλώσεις άρχισαν την περασμένη Παρασκευή στην κεντρική πλατεία του οικισμού με την παιδική ποντιακή θεατρική παράσταση «Η Σαχταρίτσα». Πρόκειται για τη διασκευή του παραμυθιού της Σταχτοπούτας - Σαχταρίτσας στον Πόντο- που παρουσιάστηκε από το παιδικό θεατρικό τμήμα του Πολιτιστικού Συλλόγου Ποντίων.
Ακολούθησε το Σάββατο στον ίδιο χώρο το αφιέρωμα στη σχολική ζωή του Θρυλορίου, μέσα από τις μνήμες των μαθητών και των δασκάλων του, αλλά και από το φωτογραφικό υλικό που προβλήθηκε. Το ίδιο βράδυ, ο Σάββας Σαλπιγγίδης, γνωστός πλέον για τις εκπληκτικές-στην ποντιακή διάλεκτο- παραστάσεις του, είχε ετοιμάσει μια ακόμα ευχάριστη έκπληξη για το πλήθος του κοινού, που τίμησε με την παρουσία του το Συναπάντημα Θρυλοριωτών. Αυτή τη φορά, η ξεκαρδιστική θεατρική παράσταση, που παρουσίασαν τα μέλη του θεατρικού τμήματος του Πολιτιστικού Συλλόγου, είχε θέμα «Τη σχολείονος παλαιά λαλίας». Ξεκαρδιστικές στιχομυθίες στη σκηνή κι άφθονο γέλιο για τους θεατές, συνδυασμένα αρμονικά με τη συγκίνηση που προκαλούν οι θύμισες της σχολικής ζωής. Η Κυριακή, τέλος, ήταν η μέρα που οι κάτοικοι του Θρυλορίου, μαζί με τους επισκέπτες, βρέθηκαν ψυχή τε και σώματι στο δημοτικό σχολείο του χωριού, εκεί όπου επιλέχτηκε να διεξαχθεί φέτος η παραδοσιακή ποντιακή βραδιά. Οι παρευρισκόμενοι διασκέδασαν υπό τους ήχους της λύρας του Ματθαίου Τσαχουρίδη και με το τραγούδι του Κώστα Θεοδοσιάδη.Χθες το απόγευμα στο εξωκλήσι της Αγίας Μαρίνας τελέστη ο πανηγυρικός εσπερινός από τον πανοσιολογιότατο αρχιμανδρίτη Κωνστάντιο Παναγιωτακόπουλο, ενώ ακολούθησε το καθιερωμένο φεστιβάλ παραδοσιακών χορών με τη συμμετοχή χορευτικών συγκροτημάτων από διάφορα μέρη της Ελλάδας. Η σημερινή-τελευταία ημέρα των εκδηλώσεων «Παρακαθ’ κι αροθυμίας», περιλαμβάνει στις 7 το απόγευμα την πανηγυρική θεία λειτουργία στο εξωκλήσι της Αγίας Μαρίνας και, μια ώρα αργότερα, την αναβίωση του ποντιακού γάμου, ένα εξαιρετικού ενδιαφέροντος δρώμενο, που αξίζει κανείς να παρακολουθήσει από κοντά.
Χρύσα Μαυρίδου «Οι επόμενες γενιές θα γνωρίζουν για το σχολείο του Θρυλορίου»
«Οι επόμενες γενιές θα γνωρίζουν για το σχολείο του Θρυλορίου», μας τόνισε με βεβαιότητα η πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου «Η Κερασούντα και το Γαρς», κ. Χρυσά Μαυρίδου. Η ίδια, με μεγάλη ικανοποίηση, είδε και φέτος να συρρέουν στον οικισμό οι απανταχού Θρυλοριώτες, συνεπείς στο ραντεβού τους για μια ακόμα χρονιά, για να παρακολουθήσουν τις εκδηλώσεις της Αγίας Μαρίνας. Εκδηλώσεις, που τις αντιμετωπίζουν ως «τάμα», όπως υποστήριξε η κ. Μαυρίδου, και θέλουν να τις ζήσουν από κοντά κάθε καλοκαίρι, να αγκαλιάσουν τις συγχωριανούς τους, να γελάσουν, να συγκινηθούν και να κλάψουν, αναπολώντας τις όμορφες ή και άσχημες στιγμές του παρελθόντος. Πόσο μάλλον, βέβαια, όταν η θεματολογία των φετινών εκδηλώσεων έχει στο επίκεντρό της το σχολείο του χωριού, εκεί που σχεδόν όλοι πέρασαν τα αλησμόνητα παιδικά τους χρόνια, εκεί που έζησαν το ξέγνοιαστο παιχνίδι με τους συνομηλίκους τους, που βιώσαν τις πολλαπλές αγωνίες της παιδικής ηλικίας, που απέκτησαν τις πιο χρήσιμες εμπειρίες για τη ζωή τους.Πάντως, η κ. Μαυρίδου αναγνώρισε πως οι σύγχρονες ανάγκες, σε συνδυασμό με τη μείωση του αριθμού των μαθητών του σχολείου στο Θρυλόριο, επέτασσαν τη συγχώνευση με αυτό του Ροδίτη. «Όμως αυτό δεν παρηγορεί τα συναισθήματά μας», επισήμανε, «ούτε και μας κάνει να μη νοιώθουμε άσχημα. Γιατί εμείς εκεί έχουμε τις παιδικές μας μνήμες, τα παιχνίδια μας, τις δύσκολες και άσχημες στιγμές που βίωσε το χωριό και ο τόπος μας γενικά. Μας θυμίζει τους δασκάλους, μας θυμίζει τους γονείς μας, που ήταν πάντοτε κοντά σε ό,τι έκαναν οι μαθητές».
Το σχολείο μας θα ζωντανεύει κάθε καλοκαίρι
«Θα πρέπει να μην αφήσουμε το σχολείο μας έτσι να κλείσει», υπογράμμισε η πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου, που δεν στάθηκε μόνο στην πρωτοβουλία δημιουργίας εντύπου αφιερώματος, που περιλαμβάνει εξαιρετικό υλικό από μαρτυρίες παλιών μαθητών-γεννημένων ακόμα και το 1922, αλλά και παλιών δασκάλων που υπηρετήσαν στο σχολείο. Αναφέρθηκε όμως και στα μελλοντικά σχέδια του Συλλόγου, αναφορικά με την αξιοποίηση των εγκαταστάσεων του σχολείου, εγκαταστάσεις που προς το παρόν φιλοξενούν τα παιδιά του νηπιαγωγείου. «Όταν θα πάψει-κι ελπίζω να μην υπάρξει αυτή η στιγμή-εμείς δε θα το αφήσουμε έτσι», ξεκαθάρισε. «Πήραμε την απόφαση να το ζωντανεύουμε κάθε καλοκαίρι», τόνισε, «και-ποιος ξέρει;-μπορεί σιγά-σιγά το σχολείο να γίνει το επίκεντρο των εκδηλώσεων της Αγίας Μαρίνας». Η αρχή βέβαια έγινε από φέτος, που μια από τις εκδηλώσεις της Αγίας Μαρίνας έλαβε χώρα στις εγκαταστάσεις του σχολείου. Κάτι παρόμοιο είναι σίγουρο ότι θα συνεχιστεί και τα επόμενα χρόνια, σύμφωνα με την κ. Μαυρίδου. «Θα το ζωντανεύουμε κάθε Αγίας Μαρίνας», όπως υποσχέθηκε, «θα συναντιόμαστε εκεί, για να μυρίζουμε τις μυρωδιές του, να θυμόμαστε πράγματα και να γινόμαστε παιδιά».
Πηγή: Παρατηρητής της Θράκης