Μικρά παιδιά μπήκαν στον ναό και μετέφεραν ότι μπόρεσαν πριν καταρρεύσει το τέμπλο με παλιές εικόνες.
«Καίγεται η ιστορία μας»λένε δακρυσμένοι οι κάτοικοι που δεν μπορούν να σκεφτούν τι προκάλεσε την φωτιά.
Ανήμποροι να βοηθήσουν ουσιαστικά είναι βουβοί μάρτυρες της καταστροφής. Άνδρες της πυροσβεστικής με τρία οχήματα και μάσκες επιχειρούσαν μέχρι αργά για την κατάσβεση της φωτιάς στην εκκλησία Κωνσταντίνου κι Ελένης Θρυλορίου.
«Καίγεται η ιστορία μας»λένε δακρυσμένοι οι κάτοικοι που δεν μπορούν να σκεφτούν τι προκάλεσε την φωτιά.
Ανήμποροι να βοηθήσουν ουσιαστικά είναι βουβοί μάρτυρες της καταστροφής. Άνδρες της πυροσβεστικής με τρία οχήματα και μάσκες επιχειρούσαν μέχρι αργά για την κατάσβεση της φωτιάς στην εκκλησία Κωνσταντίνου κι Ελένης Θρυλορίου.
Μια εκκλησία θησαυρός που περιείχε κειμήλια των Ποντίων που τα έφεραν με τον ξεριζωμό στην πατρίδα και τους συνέδεαν με τις κοιτίδες του πολιτισμού που εγκατέλειψαν βίαια, για άγνωστο λόγο πήρε φωτιά που έγινε αντιληπτή όταν ήδη φούντωσε και εμφανίστηκαν πυκνοί καπνοί από την ξύλινη κεραμοσκεπή στέγη. Οι κάτοικοι με το που αντιλήφθηκαν το γεγονός προχθές το βράδυ στις 8 μ.μ. περίπου ειδοποίησαν την πυροσβεστική που έσπευσε με τρία οχήματα από την βιομηχανική περιοχή και τον σταθμό της Κομοτηνής. Πυροσβέστες με μάσκες μπήκαν στο ναό ενώ προηγουμένως ήταν συγκινητική η κίνηση μικρών παιδιών με την παρότρυνση των γονέων τους να μεταφέρουν και με κίνδυνο της ζωής τους κάποια από τα πολύτιμα ιερά σκεύη κι αντικείμενα.
Στο μικρό περίπτερο της κυρά Ντίνας στην πλατεία του Θρυλορίου βλέπουμε τα δύο ιερά ευαγγέλια με τη χρυσή επένδυση, μεμονωμένα βιβλία από τα ψαλτήρια, υφάσματα χρυσοκέντητα της Αγίας Τράπεζας που η γυναίκα τα φυλά με σεβασμό. Πιο κάτω σ΄ένα στύλο της ΔΕΗ ακουμπισμένος ο ξύλινος σταυρός και ο Χριστός που κρεμάται στην Ανάσταση ενώ σκόρπια βρίσκονται σωσμένες κάποιες εικόνες, ένα μανουάλι. Εκεί σπεύδει αμέσως η πρόεδρος του συλλόγου Κερασούντα και το Γαρς η Χρύσα Μαυρίδου, η Μαρία Καμενίδου αναστατωμένες από την εικόνα της καταστροφής που βιώνουν. Οι κάτοικοι βρίσκονται στην πλατεία του Θρυλορίου και παρακολουθούν βουβοί και σκυθρωποί, συναισθανόμενοι και το βάρος της ηθικής ευθύνης. Αυτά που κουβάλησαν με την προσφυγιά και τον ξεριζωμό από την πατρίδα οι πρόγονοί τους, οι επίγονοι τα βλέπουν να καταστρέφονται…
Είναι στιγμές που κανένας δεν θέλει να μιλήσει. Οι πύρινες γλώσσες της φωτιάς αγκαλιάζουν όλη την στέγη της εκκλησιάς ενώ χορεύουν μέσα στο χώρο που είναι με ξυλόγλυπτα, με το ιστορικό τέμπλο και με υφαντά και πολύτιμα με συναισθηματική αξία κειμήλια των προσφύγων πρώτων κατοίκων που δημιούργησαν το χωριό. Πόντιοι με ψυχή όπως και οι γενιές που και σήμερα δραστηριοποιούνται παντού δίνοντας το στίγμα τους.Οι πυροσβέστες φορούν κράνη και μάσκες, θέλουν να σβήσουν την φωτιά προκαλώντας με το νερό την μικρότερη δυνατή καταστροφή στο εσωτερικό του ναού. Βοηθούν και οι κάτοικοι στις μάνικες που εκτοξεύουν νερό με πίεση.
Σε κάτι τέτοιες στιγμές συνειδητοποιεί κανείς πόσο αδύναμος είναι ο άνθρωπος στην μανία της καταστροφής. Εκεί που εμφανίζεται κάθε φορά. Κανένας δεν είναι σε θέση να πει το παραμικρό για τα αίτια της φωτιάς. Πάντως δεν λειτουργούσε ο ναός, δεν υπήρχαν αναμμένα κεριά αυτό είναι βέβαιο. Το σχετικό πόρισμα θα το βγάλει η πυροσβεστική αφού γίνει η σχετική έρευνα.Μέχρι τότε τα ερωτηματικά θα πλανώνται.
Μελαχροινή Μαρτίδου
Πηγή: Ο Χρόνος