Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2012

Καλό σου ταξίδι αδελφέ!


Γιάννη!

Όπως πάντα έτσι και σήμερα θέλω να τα πούμε λιγάκι, θέλω να γνωρίζεις ότι μπορεί λόγο μεγάλων αποστάσεων, λόγω το ότι εσύ επέλεξες να φύγεις τόσο νωρίς και τόσο απρόοπτα, δεν μπορέσαμε να σε συνοδέψουμε στην τελευταία κατοικία σου, αλλά η σκέψη όλων μας ήτανε μαζί σου, σε συνοδέψαμε νοερά στο τελευταίο αυτό σου ταξίδι και σου υποσχόμαστε ότι δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ.

Κανένας δεν πεθαίνει αν δεν τον λησμονήσουμε και εμείς Γιάννη Δελόγλου δεν θα σε λησμονήσουμε. Θα μας λείψει όμως το χαμόγελό σου κι η καλή σου η κουβέντα που πάντα είχες για όλους.

Γιάννη, πρέπει να μιλήσουμε να σου τα πω όλα όπως συνήθως έπραττα όταν με δημιουργούσε πονοκέφαλο ένα θέμα που αφορούσε τον κοινό μας αγώνα.

Γνωρίζω πολύ καλύτερα από κάθε άλλον πόσο ΕΣΥ τιμούσες πάντα την είδηση.

Από το βράδυ όμως της 26 Σεπτεμβρίου 2012 και ως σήμερα, είσαι εσύ η πρώτη είδηση το θλιβερό μαντάτο της πρόωρης φυγής σου συγκλόνισε κάθε Έλληνα που είχε την τύχη να σε γνωρίσει, ήσουν αγωνιστής Γιάννη και ανυπόταχτος για τα δίκαια του Ποντιακού και κατ’ επέκταση του ελληνισμού της ομογένειας, υπήρξες ακόμη υπόδειγμα και πρότυπο ενεργού πολίτη, με εθνικές και κοινωνικές ευαισθησίες, ιδεολόγος, συνεπής δημοκράτης, ασυμβίβαστος αγωνιστής όχι των λόγων, αλλά των έργων.

Ήσουν παρών σε όλα τα μεγάλα γεγονότα που αφορούσαν τον ελληνισμό, καταγράφοντας την ιστορία εν τω γίγνεσθαι, ήσουν πάντα ειλικρινής και ξεκάθαρος αλλά και με ψυχή ενός ευαίσθητου παιδιού.

Ενέπνεες με το δικό σου παράδειγμα, με τη δική σου αφοσίωση, με μια σπάνια εργατικότητα που δεν υπολόγιζε ούτε ωράρια ούτε κόπωση. Μας θλίβει ο πρόωρος χαμός σου, παρηγορούμαστε ώμος γιατί μας αφήνεις πολύτιμο κληροδότημα τους αγώνες και το ήθος σου Με απίστευτη ηρεμία μας έδειχνες το δρόμο της αξιοπρέπειας στη ζωή, πίστη σε αξίες και ηθικούς κώδικες, πίστη σε κανόνες και αξιοκρατία.

Αγαπημένε μας Γιάννη, ως άνθρωπος και ως δημοσιογράφος έζησες ήσυχα, απλά και ανοιχτόχερα. Σε ευχαριστούμε για όσα μας πρόσφερες, το κενό που αφήνεις είναι τεράστιο. Όμως η ζωή σου υπήρξε γεμάτη δημιουργία και γέμισε και τη ζωή, καθενός από εμάς.

Θα σε θυμόμαστε πάντα με αγάπη και ευγνωμοσύνη.

Σιδηροπούλου Ελένη