Ο χορός δηλαδή η ποίηση του σώματος με την οποία ο άνθρωπος μπορεί να εκθέσει τις δεξιότητες του και τα συναισθήματά του, είναι ένα στοιχείο, αρχέγονο της συμπεριφοράς όλων των ανθρώπων σε κάθε γωνιά του πλανήτη.
Μπορεί ακόμα να χαρακτηριστεί και ως ένα μέσο θεραπείας, διότι, καθώς ο χορευτής χορεύει, εκμηδενίζονται η λύπη, η θλίψη, η στεναχώρια και κάθε άλλη μορφή ψυχικής κατάρρευσης και αντικαθιστώνται με την χαρά, τον θρίαμβο, τον ενθουσιασμό. Eπίσης ο Πλάτωνας συσχετίζει τις έννοιες χαρά και χορός θέλοντας να δείξει την αλληλεπίδραση που έχει το ένα με το άλλο.
Ο χορός κατέχει την πρώτη θέση στην ψυχαγωγία και στην διασκέδαση του ανθρώπου. Είναι η τέχνη της κίνησης του σώματος συνοδεία μουσικής. Συνιστά στοιχείο εντελώς προσωπικό και πεθαίνει μαζί με το άτομο χωρίς να αφήνει έργο πίσω του. Με τον χορό ο καθένας ξεπερνάει τα όρια του. Είναι η μοναδική τέχνη, που ο ίδιος ο καλλιτέχνης γίνεται έργο τέχνης. Ο χορευτής έχει μια μακροχρόνια περίοδο μαθητείας και άσκησης. Από μικρή ηλικία μπαίνουν οι πρώτες βάσεις και καθώς αναπτύσσεται, τελειοποιεί το έργο του. Μέσα από την χορευτική κίνηση γίνεται εκδήλωση της ενέργειας του σώματος, και το σώμα παύει να είναι ένα απλό αντικείμενο, αλλά μεταμορφώνεται σε μια εστία ενέργειας.
Οι αρχαίοι Έλληνες έβλεπαν την τέχνη του χορού ως απαραίτητο στοιχείο του ιδεώδους που ήθελε γερό πνεύμα σε γερό κορμί. Οι πρωτόγονοι από τις απλές κινήσεις άντλησαν ρυθμό ο οποίος μετουσιώθηκε σε χορό ως έκφραση ικανοποίησης. Αργότερα έλαβε κάποιες μορφοποιήσεις και έναν αναγνωριστικό κώδικα. Στη συνέχεια εξελίχθηκε σε θρησκευτικό και έτσι είχαν βρει έναν τρόπο επικοινωνίας με τον Θεό χρησιμοποιώντας κινήσεις και χειρονομίες. Αυτή η μορφοποίηση του λατρευτικού χορού τον καθιέρωσε ως συνοδευτικό δρώμενο διαφόρων καθημερινών κοινωνικών γεγονότων και εκδηλώσεων, όπως ήταν ο θάνατος, ο γάμος, η γέννηση, ακόμα και στην εμψύχωση των πολεμιστών και των αθλητών πριν από κάθε αγώνα και μάχη.
Οι χορευτές επιλέγουν τον χορό που θέλουν να χορέψουν με ιδιαίτερη φροντίδα και με βάση την ρυθμικότητα. Επίσης ο κάθε άνθρωπος χορεύει χορούς που τον αντιπροσωπεύουν ή λόγω της ονοματολογία των τραγουδιών που τους συνοδεύουν.
Συνοψίζοντας, ο χορός είχε, έχει και θα έχει καταλυτικό ρόλο στην διατήρηση της ψυχικής ευημερίας καθώς επίσης και στην κοινωνικοποίηση του ατόμου, αφομοιώνοντας τα πρότυπα και τις αντιλήψεις που θεωρεί μια κοινωνία αποδεκτά.
Για το χορευτικό τμήμα της Ευξείνου Λέσχης Βέροιας
Μαρία Δεμερτζίδου