Με κάθε επισημότητα τιμήθηκε στην Κατερίνη η ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού.Το πρωί της Κυριακής 12 Μαΐου 2013 τελέστηκε επιμνημόσυνη δέηση για τα θύματα της τουρκικής θηριωδίας στον Ιερό Ναό Θείας Αναλήψεως και στη συνέχεια αναγνώστηκε ομιλία για το χρονικό των διώξεων και της τραγωδίας του Ποντιακού Ελληνισμού από εκπρόσωπο των ποντιακών συλλόγων της Πιερίας.
Ακολούθησε πορεία από την Θεία Ανάληψη έως το μνημείο της Γενοκτονίας στην οδό 19ης Μαΐου, όπου έγινε κατάθεση στεφάνων. Στεφάνια κατέθεσαν μεταξύ άλλων ο Γ.Γ. της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας - Θράκης ως εκπρόσωπος της Κυβέρνησης, ο βουλευτής της ΝΔ Πιερίας Δημήτρης Χριστογιάννης εκπροσωπώντας τη Βουλή των Ελλήνων, η Αντιπεριφερειάρχης Πιερίας Σοφία Μαυρίδου, ο δήμαρχος Κατερίνης Σάββας Χιονίδης, ο διοικητής της 24ης ΤΘΤ Λιτοχώρου, ο Αστυνομικός Διευθυντής Πιερίας, ο διοικητής της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, ο Λιμενάρχης Σκάλας Κατερίνης.
Από τους Πολιτιστικούς Συλλόγους στεφάνι κατέθεσαν ο εκπρόσωπος της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος Κώστας Παπουτσίδης, και αντιπροσωπεία των Ποντιακών Συλλόγων Πιερίας. Επίσης, εκπρόσωποι του Συλλόγου Μικρασιατών Πιερίας, του Συλλόγου Κοκκινοπλιτών Πιερίας, του Εργαστηρίου Κρητικής Παράδοσης "Το Ξαθέρι", του Συλλόγου Κρητών Πιερίας "Οι Σταυραετοί", του Αθλητικού Πολιτιστικού Συλλόγου Sportland Νικηφόρος και της Ένωσης Ποδοσφαιρικών Σωματείων Πιερίας.
Στεφάνια, επίσης, κατέθεσαν εκπρόσωποι των πολιτικών κομμάτων, των ποντιακών Σωματείων της Πιερίας, Συλλόγων και Σωματείων που επιθυμούν να τιμήσουν την επέτειο.
Αρνήθηκε να καταθέσει στεφάνι ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ
Εν τω μεταξύ, αρνήθηκε να καταθέσει στεφάνι ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, ζητώντας από την Αντιπεριφερειάρχη Πιερίας να μην επιτρέψει στον εκπρόσωπο της Χρυσής Αυγής να καταθέσει στεφάνι. Τελικά, ο εκπρόσωπος της Χρυσής Αυγής κατέθεσε στεφάνι, κάτι που προκάλεσε την έντονη αντίδραση του εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος τελικά δεν κατέθεσε στεφάνι κατά τη διάρκεια της επίσημης τελετής.
Με την ομιλία του Σάββα Καλεντερίδη έκλεισαν οι εκδηλώσεις
Με την ομιλία του εκδότη-συγγραφέα Σάββα Καλεντερίδη ολοκληρώθηκαν το βράδυ της Κυριακής 12 Μαΐου 2013 οι φετινές εκδηλώσεις εις μνήμην της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού στην Κατερίνη. Το θέμα που αναπτύχθηκε ήταν «Γενοκτονία: Διδάγματα και προοπτικές για τους Έλληνες από τη στρατηγική των Αρμενίων», που προκάλεσε το ενδιαφέρον του κοινού που συνέρευσε στην πλατεία, ενώ έπειτα ακολούθησε καλλιτεχνικό πρόγραμμα από τη μικτή χορωδία των Ποντιακών Συλλόγων της Πιερίας, απαγγελίες, προβολή του οδοιπορικού της γενοκτονίας και έκθεση φωτογραφίας.
Το Ιστορικό πλαίσιο της Γενοκτονίας
Πιάνοντας από την αρχή το κουβάρι των εξελίξεων που οδήγησαν στην γενοκτονία, ο κ. Καλεντερίδης σημείωσε ότι το σχέδιο που καταστρώθηκε και εφαρμόστηκε από τους νεότουρκους ήταν κατά των χριστιανικών πληθυσμών στο σύνολό τους. Φωτίστηκε επίσης και ο ρόλος της Γερμανίας σε αυτό το σχέδιο, η οποία παρέχοντας τεχνογνωσία και άλλη βοήθεια στους νεότουρκους για να αποκτήσει τα ερείσματα που δεν είχε σε σχέση με τις άλλες μεγάλες δυνάμεις που είχαν αποικίες.
«Η ασθενούσα οθωμανική αυτοκρατορία ήταν ιδανικός συνεργάτης των γερμανών. Οι εξόριστοι ηγέτες των νεότουρκων σε Γαλλία και Ελβετία οργάνωσαν κίνημα για να πάρουν την εξουσία, πραγματοποιώντας τρία μυστικά συνέδρια στη Θεσσαλονίκη. Τον στρατό τους αναδιοργάνωσαν 42 γερμανοί αξιωματικοί με επικεφαλή τον περιβόητο Lieman von Sanders».
Στην πορεία του κινήματός τους, χαρακτηρίστηκαν και στοχοποιήθηκαν οι χριστιανικοί πληθυσμοί, οδηγώντας έτσι στον Μεγάλο Διωγμό του 1914, επιχείρηση κατά την οποία εκτοπίστηκαν εκατοντάδες χιλιάδες από τα παράλια της Μικράς Ασίας προς το εσωτερικό. Επιπλέον, το 1915 έγινε η γενοκτονία κατά Εβραίων-Ασσυρίων, με 1,5 εκατ. θύματα.
Με την ανακωχή του Μούδρου, τον Οκτώβριο του 1918, οι παραπάνω ελληνικοί πληθυσμοί θεώρησαν ότι οι Νεότουρκοι είχαν ηττηθεί και επέστρεψαν στις προγονικές τους οικίες στα παράλια. Δυστυχώς όμως ακολούθησε η εφαρμογή του σχεδίου εθνικού εξαγνισμού της Τουρκίας, που ξεκίνησε με την άφιξη του Κεμάλ Ατατούρκ στην Σαμψούντα.
«Την επομένη της ανακωχής του Μούδρου και περισσότερο μετά το 1923, οι αρμένιοι στόχευσαν στην τιμωρία των ενόχων για τα δεινά τους, με συγκεκριμένη στρατηγική. Εμείς είχαμε κράτος να καταφύγουμε, αυτοί όχι. Έτσι αυτοοργανώθηκαν». Ακολούθως, τόνισε τις βασικές γραμμές της στρατηγικής που ακολούθησαν για δεκαετίες οι αρμένιοι.
Αυτές ήταν: η συλλογή ντοκουμέντων, η ένοπλη προπαγάνδα, η επιδίωξη διεθνούς αναγνώρισης, η απαίτηση αποζημιώσεων και η διεκδίκηση εδαφών. «Βρήκαν την αρχική ηγετική τριανδρία των νεότουρκων και τους σκότωσαν. Οι εκτελέσεις συνεχίστηκαν μέχρι το 1985, όταν συνελήφθη ο αρχηγός της οργάνωσης των αρμενίων στην Αθήνα, υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες».
Δυστυχώς, η σύγκριση με τα όσα έπραξαν οι έλληνες και ειδικά το ελληνικό κράτος, που προέβαλε μάλιστα και εμπόδια στο να εκφραστούν και να στηριχτούν οι διεκδικήσεις, με πρώτη αυτή της αναγνώρισης της γενοκτονίας, προκαλούν το προβληματισμό σε κάθε σκεπτόμενο Έλληνα.