του Φόρη Πεταλίδη
Συμπληρώθηκαν 80 χρόνια από την ίδρυση του ιστορικού σωματείου «Εύξεινος Λέσχη Θεσσαλονίκης», που δημιούργησαν οι πρόσφυγες της πρώτης γενιάς, αυτοί δηλαδή που επέζησαν από τη γενοκτονία των Τούρκων και με την υποχρεωτική ανταλλαγή των πληθυσμών της Συνθήκης της Λωζάνης βρήκαν καταφύγιο στην πρωτεύουσα της Μακεδονίας. Σε αυτά τα 80 χρόνια οι διοικήσεις της Λέσχης, παρ' όλες τις διακυμάνσεις που υπήρξαν στην προσφορά τους, έδωσαν πολλά στους πολίτες και την κοινωνία της Θεσσαλονίκης. Οι ιδρυτές του ιστορικού σωματείου υπήρξαν πρωτοπόροι σε ιδέες και δημιουργικότητα, αφού στον αλησμόνητο Πόντο κρατούσαν την οικονομία, τις τέχνες και τα γράμματα στα χέρια τους. Οι περισσότεροι μάλιστα ήταν απόφοιτοι του Ιστορικού Φροντιστηρίου της Τραπεζούντας, του Φροντιστηρίου της Αργυρούπολης και η ενασχόλησή τους με τα γράμματα ήταν τρόπος ζωής.
Αραγε, ποιος από τους νεότερους γνωρίζει ότι το πρώτο λαϊκό πανεπιστήμιο στο Μεσοπόλεμο στήθηκε από την Εύξεινο Λέσχη Θεσσαλονίκης, όπου δίδασκαν όλοι οι πρωτοπόροι καθηγητές του νεοσύστατου Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης; Πόσοι άραγε γνωρίζουν ότι στη διάρκεια της Κατοχής η Εύξεινος Λέσχη Θεσσαλονίκης είχε αναλάβει το σημαντικό ρόλο της περίθαλψης απόρων, σε συνεργασία με το επίσης ιστορικό σωματείο του ποντιακού ελληνισμού, τους «Αργοναύτες - Κομνηνούς» στην Αθήνα; Τα δύο σωματεία είχαν έρθει σε επαφή με πρόσφυγες από τον Πόντο που ζούσαν στα χωριά της Μακεδονίας, για να φιλοξενήσουν στα σπίτια τους απόρους, γιατί στη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα η πείνα θέριζε και ο θάνατος καραδοκούσε. Εδώ αξίζει μία αναφορά στο χωριό Μεσσιανό των Γιαννιτσών, ένα μικρό προσφυγικό χωριό, στο οποίο βρήκαν καταφύγιο τόσο πολλοί άποροι από τις δυο μεγαλουπόλεις, που ξεπερνούσαν σε αριθμό τους μόνιμους κατοίκους.
Ποιος άραγε γνωρίζει ότι στα δύσκολα χρόνια μετά την Κατοχή, οι ιθύνοντες του ιστορικού σωματείου δημιούργησαν τον «Οίκο Ακρίτα Φοιτητή», που λειτουργούσε ως Οικοτροφείο και φιλοξενούσε παιδιά από την επαρχία, οι γονείς των οποίων δεν μπορούσαν να πληρώσουν ούτε το ενοίκιο ούτε το φαγητό τους στη Θεσσαλονίκη. Χιλιάδες νέες και νέοι με αυτόν τον τρόπο σπούδασαν, έγιναν επιστήμονες και διέπρεψαν στη συνέχεια στα γράμματα, στις τέχνες, στις επιστήμες και έγιναν χρήσιμοι για την κοινωνία. Εδώ και χρόνια δίδονται υποτροφίες σε αριστούχους μαθητές του γυμνασίου και του λυκείου. Την τελευταία δεκαετία έχουν δοθεί δεκάδες υποτροφίες για μεταπτυχιακές και διδακτορικές σπουδές σε φοιτητές, για να σπουδάσουν και να αφιερωθούν στην επιστήμη τους.
Αυτές είναι μόνον ορισμένες από τις κορυφαίες πράξεις συνεισφοράς στην κοινωνία και την πόλη του ιστορικού σωματείου της «Ευξείνου Λέσχης Θεσσαλονίκης» και σήμερα σε πανηγυρική εκδήλωση στα γραφεία του, στις 11.30 το πρωί, τιμάται αυτή η επέτειος, με ομιλητές τους προέδρους που διοίκησαν αυτό το ιστορικό σωματείο.
Συμπληρώθηκαν 80 χρόνια από την ίδρυση του ιστορικού σωματείου «Εύξεινος Λέσχη Θεσσαλονίκης», που δημιούργησαν οι πρόσφυγες της πρώτης γενιάς, αυτοί δηλαδή που επέζησαν από τη γενοκτονία των Τούρκων και με την υποχρεωτική ανταλλαγή των πληθυσμών της Συνθήκης της Λωζάνης βρήκαν καταφύγιο στην πρωτεύουσα της Μακεδονίας. Σε αυτά τα 80 χρόνια οι διοικήσεις της Λέσχης, παρ' όλες τις διακυμάνσεις που υπήρξαν στην προσφορά τους, έδωσαν πολλά στους πολίτες και την κοινωνία της Θεσσαλονίκης. Οι ιδρυτές του ιστορικού σωματείου υπήρξαν πρωτοπόροι σε ιδέες και δημιουργικότητα, αφού στον αλησμόνητο Πόντο κρατούσαν την οικονομία, τις τέχνες και τα γράμματα στα χέρια τους. Οι περισσότεροι μάλιστα ήταν απόφοιτοι του Ιστορικού Φροντιστηρίου της Τραπεζούντας, του Φροντιστηρίου της Αργυρούπολης και η ενασχόλησή τους με τα γράμματα ήταν τρόπος ζωής.
Αραγε, ποιος από τους νεότερους γνωρίζει ότι το πρώτο λαϊκό πανεπιστήμιο στο Μεσοπόλεμο στήθηκε από την Εύξεινο Λέσχη Θεσσαλονίκης, όπου δίδασκαν όλοι οι πρωτοπόροι καθηγητές του νεοσύστατου Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης; Πόσοι άραγε γνωρίζουν ότι στη διάρκεια της Κατοχής η Εύξεινος Λέσχη Θεσσαλονίκης είχε αναλάβει το σημαντικό ρόλο της περίθαλψης απόρων, σε συνεργασία με το επίσης ιστορικό σωματείο του ποντιακού ελληνισμού, τους «Αργοναύτες - Κομνηνούς» στην Αθήνα; Τα δύο σωματεία είχαν έρθει σε επαφή με πρόσφυγες από τον Πόντο που ζούσαν στα χωριά της Μακεδονίας, για να φιλοξενήσουν στα σπίτια τους απόρους, γιατί στη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα η πείνα θέριζε και ο θάνατος καραδοκούσε. Εδώ αξίζει μία αναφορά στο χωριό Μεσσιανό των Γιαννιτσών, ένα μικρό προσφυγικό χωριό, στο οποίο βρήκαν καταφύγιο τόσο πολλοί άποροι από τις δυο μεγαλουπόλεις, που ξεπερνούσαν σε αριθμό τους μόνιμους κατοίκους.
Ποιος άραγε γνωρίζει ότι στα δύσκολα χρόνια μετά την Κατοχή, οι ιθύνοντες του ιστορικού σωματείου δημιούργησαν τον «Οίκο Ακρίτα Φοιτητή», που λειτουργούσε ως Οικοτροφείο και φιλοξενούσε παιδιά από την επαρχία, οι γονείς των οποίων δεν μπορούσαν να πληρώσουν ούτε το ενοίκιο ούτε το φαγητό τους στη Θεσσαλονίκη. Χιλιάδες νέες και νέοι με αυτόν τον τρόπο σπούδασαν, έγιναν επιστήμονες και διέπρεψαν στη συνέχεια στα γράμματα, στις τέχνες, στις επιστήμες και έγιναν χρήσιμοι για την κοινωνία. Εδώ και χρόνια δίδονται υποτροφίες σε αριστούχους μαθητές του γυμνασίου και του λυκείου. Την τελευταία δεκαετία έχουν δοθεί δεκάδες υποτροφίες για μεταπτυχιακές και διδακτορικές σπουδές σε φοιτητές, για να σπουδάσουν και να αφιερωθούν στην επιστήμη τους.
Αυτές είναι μόνον ορισμένες από τις κορυφαίες πράξεις συνεισφοράς στην κοινωνία και την πόλη του ιστορικού σωματείου της «Ευξείνου Λέσχης Θεσσαλονίκης» και σήμερα σε πανηγυρική εκδήλωση στα γραφεία του, στις 11.30 το πρωί, τιμάται αυτή η επέτειος, με ομιλητές τους προέδρους που διοίκησαν αυτό το ιστορικό σωματείο.
Πηγή: Αγγελιοφόρος