Συνέντευξη του Φάνη Μαλκίδη με αφορμή την κατάθεση του νομοσχεδίου όπου δεν αναφέρονται οι Γενοκτονίες των Ελλήνων και των Αρμενίων |
Συνέντευξη του Φάνη Μαλκίδη, μέλους της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών στην Εφημερίδα "Αραεύω"
Με αφορμή την κατάθεση του νομοσχεδίου όπου δεν αναφέρονται οι Γενοκτονίες των Ελλήνων και των Αρμενίων, η εφημερίδα "Αραεύω" επικοινώνησε με το Φάνη Μαλκίδη, και ζήτησε την αποψή του για το συγκεκριμένο θέμα.
ΑΡΑΥΕΩ: κ. Μαλκίδη με αφορμή την κατάθεση του συγκεκριμένου νομοσχεδίου θα μπορούσε να χαρακτηρίσει το ελληνικό κράτος "διπολικό";
Φ.Μ. Δεν θα ήταν υπερβολή. Ποιος στοιχειωδώς νοήμων άνθρωπος περίμενε κάτι διαφορετικό από το κράτος αυτό για το ζήτημα της Γενοκτονίας; Ποιος πολίτης προσφυγικής καταγωγής που έχασε τους ανθρώπους του στη Γενοκτονία περίμενε το κράτος αυτό να πράξει κάτι άλλο; Είναι το ίδιο που καθυστέρησε 90 χρόνια να ασχοληθεί με το ζήτημα. Είναι το ίδιο που για 20 χρόνια, από τη ψήφιση του σχετικού νομοσχεδίου με το οποίο αναγνωρίζεται η 19η Μαΐου ως ημέρα μνήμης, αρνείται να συμβάλλει στο αυτονόητο, δηλαδή στην αναγνώριση και διεθνοποίηση της γενοκτονίας. Είναι το ίδιο που δέχθηκε (!) να συζητήσει εάν πρόκειται για Γενοκτονία, όταν ψηφιζόταν το νομοσχέδιο για την 14η Σεπτεμβρίου. Είναι αυτό το κράτος το οποίο όταν δεν απουσιάζει, λειτουργεί εχθρικά, με την απόδοση τιμής του πρωθυπουργού (2008) και του υπουργού εξωτερικών (2000) στον Μουσταφά Κεμάλ, το βασικό υπεύθυνο της Γενοκτονίας (!) και παρίσταται σε εγκαίνια του ψεύτικου σπιτιού του στη Θεσσαλονίκη. Είναι αυτό το κράτος το οποίο ως Υπουργείο Εσωτερικών, Νομαρχία, Περιφέρεια, Περιφερειακή Ενότητα, κλπ, καλεί τον ελληνικό λαό να εορτάσει (!!) την ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας. Είναι το ίδιο που μεταθέτει την ημέρα μνήμης σε άλλη ημερομηνία κάνοντάς την “λάστιχο” με τελετουργικό που φωνάζει «να βγούμε από την υποχρέωση». Είναι το ίδιο που ενώ έχει αναγνωρίσει τη Γενοκτονία των Αρμενίων, αρνείται να τη συμπεριλάβει στο νομοσχέδιο
ΑΡΑΥΕΩ: Το θέμα το παρακολουθήσατε από την πρώτην στιγμή που προέκυψε. Διατηρούσατε κάποια ελπίδα ότι τελικά θα τηρηθούν τα αυτονόητα; Αυτά δηλαδή που στο κάτω- κάτω η ίδια η Βουλή τα ψήφισε;
Φ.M. Όχι δεν περίμενα κάτι διαφορετικό! Και σε αυτή την την περίπτωση ξέρετε δε χωράει οποιαδήποτε ανάπτυξη πολιτικής σκοπιμότητας. Αναξάρτητα από τις πολιτικές πεποιθήσεις του κάθε ανθρώπου, τα δεδομένα που έχουμε στα χέρια μας είναι συγκεκριμένα. Όπως προείπα κανένας νοήμων άνθρωπος που έχει στοιχειώδεις γνώσεις του ζητήματος της Γενοκτονίας δεν περίμενε αυτό το κράτος, το εξαρτημένο από ποικίλα συμφέροντα, το φοβισμένο έναντι του ατιμώρητου θύτη τουρκικού κράτους, το χρεοκοπημένο όχι μόνο οικονομικά, αλλά και ηθικά έναντι των πολιτών του και ιδιαιτέρως των προσφυγικής καταγωγής, να πράξει κάτι διαφορετικό. Ακολούθησε και στο αποκαλούμενο αντιρατσιστικό νομοσχέδιο την ίδια γραμμή έναντι της Γενοκτονίας. Της προκλητικής απουσίας, της συνέχισης του πολέμου έναντι της μνήμης και της ιστορίας των Ελλήνων.
ΑΡΑΥΕΩ: Το ερώτημα μπορεί να είναι κοινότυπο, αλλά όπως και να το κάνουμε πρέπει να διατυπωθεί. Τι κάνουμε από εδώ και πέρα.
Φ.Μ. Πιστεύω ότι δεν χρειάζεται να κάνουμε κάτι διαφορετικό από αυτό που πράττουμε όλα αυτά χρόνια για το ζήτημα της Γενοκτονίας. Το κενό του κράτους το καλύπτουμε και θα συνεχίζουμε να το καλύπτουμε όλοι εμείς. Εξάλλου αυτό δείχνουν οι αναγνωρίσεις της Γενοκτονίας σε όλον τον κόσμο. Ο αγώνας συνεχίζεται, η προσπάθεια έχει αποτέλεσμα. Σε πείσμα των δοκιμασιών και των εμποδίων, η αλήθεια θα νικήσει!
Με αφορμή την κατάθεση του νομοσχεδίου όπου δεν αναφέρονται οι Γενοκτονίες των Ελλήνων και των Αρμενίων, η εφημερίδα "Αραεύω" επικοινώνησε με το Φάνη Μαλκίδη, και ζήτησε την αποψή του για το συγκεκριμένο θέμα.
ΑΡΑΥΕΩ: κ. Μαλκίδη με αφορμή την κατάθεση του συγκεκριμένου νομοσχεδίου θα μπορούσε να χαρακτηρίσει το ελληνικό κράτος "διπολικό";
Φ.Μ. Δεν θα ήταν υπερβολή. Ποιος στοιχειωδώς νοήμων άνθρωπος περίμενε κάτι διαφορετικό από το κράτος αυτό για το ζήτημα της Γενοκτονίας; Ποιος πολίτης προσφυγικής καταγωγής που έχασε τους ανθρώπους του στη Γενοκτονία περίμενε το κράτος αυτό να πράξει κάτι άλλο; Είναι το ίδιο που καθυστέρησε 90 χρόνια να ασχοληθεί με το ζήτημα. Είναι το ίδιο που για 20 χρόνια, από τη ψήφιση του σχετικού νομοσχεδίου με το οποίο αναγνωρίζεται η 19η Μαΐου ως ημέρα μνήμης, αρνείται να συμβάλλει στο αυτονόητο, δηλαδή στην αναγνώριση και διεθνοποίηση της γενοκτονίας. Είναι το ίδιο που δέχθηκε (!) να συζητήσει εάν πρόκειται για Γενοκτονία, όταν ψηφιζόταν το νομοσχέδιο για την 14η Σεπτεμβρίου. Είναι αυτό το κράτος το οποίο όταν δεν απουσιάζει, λειτουργεί εχθρικά, με την απόδοση τιμής του πρωθυπουργού (2008) και του υπουργού εξωτερικών (2000) στον Μουσταφά Κεμάλ, το βασικό υπεύθυνο της Γενοκτονίας (!) και παρίσταται σε εγκαίνια του ψεύτικου σπιτιού του στη Θεσσαλονίκη. Είναι αυτό το κράτος το οποίο ως Υπουργείο Εσωτερικών, Νομαρχία, Περιφέρεια, Περιφερειακή Ενότητα, κλπ, καλεί τον ελληνικό λαό να εορτάσει (!!) την ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας. Είναι το ίδιο που μεταθέτει την ημέρα μνήμης σε άλλη ημερομηνία κάνοντάς την “λάστιχο” με τελετουργικό που φωνάζει «να βγούμε από την υποχρέωση». Είναι το ίδιο που ενώ έχει αναγνωρίσει τη Γενοκτονία των Αρμενίων, αρνείται να τη συμπεριλάβει στο νομοσχέδιο
ΑΡΑΥΕΩ: Το θέμα το παρακολουθήσατε από την πρώτην στιγμή που προέκυψε. Διατηρούσατε κάποια ελπίδα ότι τελικά θα τηρηθούν τα αυτονόητα; Αυτά δηλαδή που στο κάτω- κάτω η ίδια η Βουλή τα ψήφισε;
Φ.M. Όχι δεν περίμενα κάτι διαφορετικό! Και σε αυτή την την περίπτωση ξέρετε δε χωράει οποιαδήποτε ανάπτυξη πολιτικής σκοπιμότητας. Αναξάρτητα από τις πολιτικές πεποιθήσεις του κάθε ανθρώπου, τα δεδομένα που έχουμε στα χέρια μας είναι συγκεκριμένα. Όπως προείπα κανένας νοήμων άνθρωπος που έχει στοιχειώδεις γνώσεις του ζητήματος της Γενοκτονίας δεν περίμενε αυτό το κράτος, το εξαρτημένο από ποικίλα συμφέροντα, το φοβισμένο έναντι του ατιμώρητου θύτη τουρκικού κράτους, το χρεοκοπημένο όχι μόνο οικονομικά, αλλά και ηθικά έναντι των πολιτών του και ιδιαιτέρως των προσφυγικής καταγωγής, να πράξει κάτι διαφορετικό. Ακολούθησε και στο αποκαλούμενο αντιρατσιστικό νομοσχέδιο την ίδια γραμμή έναντι της Γενοκτονίας. Της προκλητικής απουσίας, της συνέχισης του πολέμου έναντι της μνήμης και της ιστορίας των Ελλήνων.
ΑΡΑΥΕΩ: Το ερώτημα μπορεί να είναι κοινότυπο, αλλά όπως και να το κάνουμε πρέπει να διατυπωθεί. Τι κάνουμε από εδώ και πέρα.
Φ.Μ. Πιστεύω ότι δεν χρειάζεται να κάνουμε κάτι διαφορετικό από αυτό που πράττουμε όλα αυτά χρόνια για το ζήτημα της Γενοκτονίας. Το κενό του κράτους το καλύπτουμε και θα συνεχίζουμε να το καλύπτουμε όλοι εμείς. Εξάλλου αυτό δείχνουν οι αναγνωρίσεις της Γενοκτονίας σε όλον τον κόσμο. Ο αγώνας συνεχίζεται, η προσπάθεια έχει αποτέλεσμα. Σε πείσμα των δοκιμασιών και των εμποδίων, η αλήθεια θα νικήσει!