 |
| Παρουσίαση του βιβλίου τους τέως δημάρχου Κατερίνης, πραγματοποιεί η Ένωση Ποντίων Πιερίας |
H Ένωση Ποντίων Πιερίας και ο Οργανισμός Παιδείας Πολιτισμού Αθλητισμού Πρόνοιας του Δήμου Κατερίνης διοργανώνουν και προσκαλούν όλα τα μέλη στην παρουσίαση του βιβλίου τους τέως Δημάρχου Κατερίνης Μενέλαου Τερζόπουλου με τίτλο: "Τάκης Τερζόπουλος: ο άνθρωπος, ο αγωνιστής, ο πολιτικός", το Σάββατο 22 Φεβρουαρίου 2014 στις 7 μ.μ. στο συνεδριακό κέντρο "Εκάβη".
Το βιβλίο προλογίζουν οι:
- Γιάννης Παπαγεωργίου, φιλόλογος - ποιητής
- Γιώργος Ράπτης, φιλόλογος - συγγραφέας.
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Γράφει ο Γιάννης Παπαγεωργίου, φιλόλογος.
Το να εκδώσει κάποιος ένα βιβλίο για ένα συγγενικό του πρόσωπο και μάλιστα πολύ κοντινό, όπου θα καταγράφει τη ζωή του του προσώπου αυτού, τις εμεπειρίες, τις ιδέες του, ό,τι αφορά την προσωπικότητά του, αποτελεί από μόνο του μια επικίνδυνη πρωτοβουλία.
Όποιος το επιχειρήσει οφείλει να είναι πολύ προσεκτικός, να έχει τις αισθήσεις και την προσοχή του τεταμένες, ώστε να προσφέρει κάτι ουσιώδες και ικανοποιητικό στον αναγνώστη, ένα έργο που θα αφήσει μια αληθινή εικόνα τελικά και όχι απλώς να αναλωθεί σε έναν υπέρμετρο και χωρίς αίσθηση του πραγματικότητας ύμνο του προσώπου στο οποίο αναφέρεται το περιεχόμενο του βιβλίου, μια προσπάθεια ωραιοποίησης των πάντων μέσα από μια παραλλαγμένη καταγραφή καταστάσεων και γεγονότων.
Μια τέτοια απόπειρα ανέλαβε από μόνος του να ολοκληρώσει ο πρώην δήμαρχος Κατερίνης κ. Μενέλαος Τερζόπουλος, γιατρός ΩΡΛ το επάγγελμα εκδίδοντας ένα βιβλίο γραμμένο από τον ίδιο και έχοντας ως θέμα του τον αδερφό του Τάκη [Παναγιώτη] Τερζόπουλο με τον τίτλο: "Τάκης Τερζόπουλος: ο άνθρωπος, ο αγωνιστής, ο πολιτικός".
Στο πρώτο μέρος του βιβλίου παρατίθεται ένα κομμάτι του γενεολογικού δέντρου του βιογραφούμενου Τάκη Τερζόπουλου, μεταφέρεται ο αναγνώστης σε ένα παρελθόν που μοιάζει τόσο μακρινό και κοντινό συγχρόνως.
Μακρινό, γιατί συμβαίνουν τόσο γεγονότα που από εκείνο το φοβερό 1922 και μετά είναι σα να διάβηκαν αιώνες φορτωμένοι καταιγίδες και συμφορές στον Πόντο και στους Έλληνες του Πόντου απ΄όπου καταγόταν ο Τάκης Τερζόπουλος, βιώματα φριχτά που τα κουβαλούν ακόμη οι Πόντιοι, όσοι επέζησαν από τις σφαγές και τις ατιμώσεις και ακατάφεραν να περάσουν στην άλλη πλευρά της θάλασσας, στη φιλόξενη γη της πατρίδας Ελλάδας.
Κοντινό, γιατί όλοι οι Έλληνες –πλην μηδισάντων, που δυστυχώς αναφύονται με ρυθμούς και τρόπους κάποιες φορές αβάσταχτους- ενθυμούνται τις εθνικές συμφορές και μάλιστα τώρα που οι Έλληνες βρίσκονται στη δίνη του κυκλώνα και βιώνουν ακόμη μία δίχως τέλος περιπέτεια γυρεύοντας να βρουν συνειρμικά κοινά στοιχεία και κοινούς τόπους σε όσα ανελλιπώς χτυπάνε τούτη την αρχέγονη ράτσα βιώνοντας έτσι έμφοβος και σιωπηλός το παγερό βλέμμα της ιστορίας.
Μια ιστορία που δεν τη γράφει ο ίδιος αλλά δυνάμεις πέρα από τις δικές του, ανεξέλεγκτες και ανηλεείς.
Ο Τάκης Τερζόπουλος γεννήθηκε στη Φάτσα του Πόντου από οικογένεια που έβγαλε καταξιωμένα μέλη, έμπορους και ανθρώπους των γραμμάτων, όπως αναφέρει ο Μενέλαος Τερζόπουλος στο βιβλίο του. Οικογένεια πλούσια με επιδόσεις στο εμπόριο φουντουκιών, βαμβακιού, με πολλά κτήματα στην κατοχή τους στη γη του Πόντου.
Εκεί σε ηλικία μόλις δύο ετών τον βρήκε οι συμφορές που επιφύλασσαν οι Νεότουρκοι προς τους Έλληνες, όπως είχαν κάνει νωρίτερα στους Αρμένιοους, ακολουθώντας τις συμβουλές των γερμανών συμβούλων τους.
Μικρασιατική εκστρατεία, εξόντωση των Ελλήνων Ποντίων, δικαστήρια και κρεματόρια της Αμάσειας, εξόντωση πληθυσμών μαζικά, τάγματα εργασίας [τάγματα θανάτου], πορεία προς το εσωτερικό μες τα χιόνια, τις βροχές, τον καύσωνα, ανυπόδυτοι, νηστικοί, βασανισμένοι, πορεία προς το προδιαγραμμένο τέλος.
Αυτήν την εμπειρία βίωσε ο πατέρας του Τάκη Τερζόπουλου Μιλτιάδης και μόνο χάρη στις υψηλές του γνωριμίες κατάφερε να γλυτώσει και να έρθει στην Ελλάδα μαζί με την οικογένειά του.
Κουβαλούν μαζί τους την Ορθοδοξία (εικονίσματα) και την Ελλάδα (σημαία).
Πηγαίνουν στα Γιάννενα, στην Πάτρα, για να καταλήξουν τελικά στην Κατερίνη, πρώτη εγκατάσταση στον Τρίλοφο, ύστερα στην Κατερίνη, με κύρια απασχόληση την καπνοκαλλιέργεια.
Ο Τάκης Τερζόπουλος ήταν φιλομαθής και εργατικός.
Εισάγεται στην Ανώτατη Εμπορική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Με την έναρξη της Κατοχής ο Τάκης Τερζόπουλος [Παναγιώτης] καταφεύγει στα βουνά, στην αντίσταση αγωνιζόμενος για την ελευθερία.
Γράφει ο Γιάννης Παπαγεωργίου, φιλόλογος.
Το να εκδώσει κάποιος ένα βιβλίο για ένα συγγενικό του πρόσωπο και μάλιστα πολύ κοντινό, όπου θα καταγράφει τη ζωή του του προσώπου αυτού, τις εμεπειρίες, τις ιδέες του, ό,τι αφορά την προσωπικότητά του, αποτελεί από μόνο του μια επικίνδυνη πρωτοβουλία.
Όποιος το επιχειρήσει οφείλει να είναι πολύ προσεκτικός, να έχει τις αισθήσεις και την προσοχή του τεταμένες, ώστε να προσφέρει κάτι ουσιώδες και ικανοποιητικό στον αναγνώστη, ένα έργο που θα αφήσει μια αληθινή εικόνα τελικά και όχι απλώς να αναλωθεί σε έναν υπέρμετρο και χωρίς αίσθηση του πραγματικότητας ύμνο του προσώπου στο οποίο αναφέρεται το περιεχόμενο του βιβλίου, μια προσπάθεια ωραιοποίησης των πάντων μέσα από μια παραλλαγμένη καταγραφή καταστάσεων και γεγονότων.
Μια τέτοια απόπειρα ανέλαβε από μόνος του να ολοκληρώσει ο πρώην δήμαρχος Κατερίνης κ. Μενέλαος Τερζόπουλος, γιατρός ΩΡΛ το επάγγελμα εκδίδοντας ένα βιβλίο γραμμένο από τον ίδιο και έχοντας ως θέμα του τον αδερφό του Τάκη [Παναγιώτη] Τερζόπουλο με τον τίτλο: "Τάκης Τερζόπουλος: ο άνθρωπος, ο αγωνιστής, ο πολιτικός".
Στο πρώτο μέρος του βιβλίου παρατίθεται ένα κομμάτι του γενεολογικού δέντρου του βιογραφούμενου Τάκη Τερζόπουλου, μεταφέρεται ο αναγνώστης σε ένα παρελθόν που μοιάζει τόσο μακρινό και κοντινό συγχρόνως.
Μακρινό, γιατί συμβαίνουν τόσο γεγονότα που από εκείνο το φοβερό 1922 και μετά είναι σα να διάβηκαν αιώνες φορτωμένοι καταιγίδες και συμφορές στον Πόντο και στους Έλληνες του Πόντου απ΄όπου καταγόταν ο Τάκης Τερζόπουλος, βιώματα φριχτά που τα κουβαλούν ακόμη οι Πόντιοι, όσοι επέζησαν από τις σφαγές και τις ατιμώσεις και ακατάφεραν να περάσουν στην άλλη πλευρά της θάλασσας, στη φιλόξενη γη της πατρίδας Ελλάδας.
Κοντινό, γιατί όλοι οι Έλληνες –πλην μηδισάντων, που δυστυχώς αναφύονται με ρυθμούς και τρόπους κάποιες φορές αβάσταχτους- ενθυμούνται τις εθνικές συμφορές και μάλιστα τώρα που οι Έλληνες βρίσκονται στη δίνη του κυκλώνα και βιώνουν ακόμη μία δίχως τέλος περιπέτεια γυρεύοντας να βρουν συνειρμικά κοινά στοιχεία και κοινούς τόπους σε όσα ανελλιπώς χτυπάνε τούτη την αρχέγονη ράτσα βιώνοντας έτσι έμφοβος και σιωπηλός το παγερό βλέμμα της ιστορίας.
Μια ιστορία που δεν τη γράφει ο ίδιος αλλά δυνάμεις πέρα από τις δικές του, ανεξέλεγκτες και ανηλεείς.
Ο Τάκης Τερζόπουλος γεννήθηκε στη Φάτσα του Πόντου από οικογένεια που έβγαλε καταξιωμένα μέλη, έμπορους και ανθρώπους των γραμμάτων, όπως αναφέρει ο Μενέλαος Τερζόπουλος στο βιβλίο του. Οικογένεια πλούσια με επιδόσεις στο εμπόριο φουντουκιών, βαμβακιού, με πολλά κτήματα στην κατοχή τους στη γη του Πόντου.
Εκεί σε ηλικία μόλις δύο ετών τον βρήκε οι συμφορές που επιφύλασσαν οι Νεότουρκοι προς τους Έλληνες, όπως είχαν κάνει νωρίτερα στους Αρμένιοους, ακολουθώντας τις συμβουλές των γερμανών συμβούλων τους.
Μικρασιατική εκστρατεία, εξόντωση των Ελλήνων Ποντίων, δικαστήρια και κρεματόρια της Αμάσειας, εξόντωση πληθυσμών μαζικά, τάγματα εργασίας [τάγματα θανάτου], πορεία προς το εσωτερικό μες τα χιόνια, τις βροχές, τον καύσωνα, ανυπόδυτοι, νηστικοί, βασανισμένοι, πορεία προς το προδιαγραμμένο τέλος.
Αυτήν την εμπειρία βίωσε ο πατέρας του Τάκη Τερζόπουλου Μιλτιάδης και μόνο χάρη στις υψηλές του γνωριμίες κατάφερε να γλυτώσει και να έρθει στην Ελλάδα μαζί με την οικογένειά του.
Κουβαλούν μαζί τους την Ορθοδοξία (εικονίσματα) και την Ελλάδα (σημαία).
Πηγαίνουν στα Γιάννενα, στην Πάτρα, για να καταλήξουν τελικά στην Κατερίνη, πρώτη εγκατάσταση στον Τρίλοφο, ύστερα στην Κατερίνη, με κύρια απασχόληση την καπνοκαλλιέργεια.
Ο Τάκης Τερζόπουλος ήταν φιλομαθής και εργατικός.
Εισάγεται στην Ανώτατη Εμπορική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Με την έναρξη της Κατοχής ο Τάκης Τερζόπουλος [Παναγιώτης] καταφεύγει στα βουνά, στην αντίσταση αγωνιζόμενος για την ελευθερία.
Όταν τελείωσε ο πόλεμος και πριν ακόμη να πάρει το πτυχίο του καλείται να υπηρετήσει τη θητεία του στο στρατό, όμως χαρακτηρίζεται ανεπιθύμητος και μεταφέραται στο κολαστήριο της Μακρονήσου, όπου περνά τα πάνδεινα μέσα σε συνεχή βασανιστήρια και κολασμούς, όπου η ανθρώπινη ύπαρξη οδηγείται στα άκρα και στην απόγνωση.
Αντέχει.
Όταν κάποτε τελειώνει η θητεία του στην άκρη του κόσμου, στην άκρη της ζωής, παίρνει το πτυχίο του και ασχολείται με την πολιτική, εκλέγεται Δήμαρχος Κατερίνης, δίνεται σε έναν καινούργιο αγώνα, της προσφοράς προς την κοινωνία.
Εντυπωσιάζει μια φράση στο σημείο αυτό του τέως δημάρχου Κατερίνης Μενέλαου Τερζόπουλου που γράφεται για τον αδερφόν του και αποτελεί διαχρονικά σημείο αναφοράς:
Έργάτες της εποχής θυμούνται ότι ο πρώτος στα συνεργεία ήταν ο ίδιος ο Δήμαρχος. Προσπάθησε να καλυτερέψει την Κατερίνη. Ήταν επικίνδυνος.
Έτσι βίωσε και τα μεταγενέστερα πολιτικά γεγονότα, όπως αυτά ακολούθησαν τη δική τους νομοτεέλια.
Ευτυχώς γι’ αυτόν η δικτατορία δεν τον δίωξε ενώ ο ίδιος ασχολήθηκε με το βιοπορισμό.
Στις εκλογές του 1975 δεν κατάφερε να εκλεγεί δήμαρχος.
Το 1988 βγαίνει στη σύνταξη, όμως το πεπρωμένο έρχεται να τον συναντήσει και να τον πληγώσει για μιαν ακόμη φορά, την τελευταία, η αρρώστια που γρήγορα τον κατανικά.
Το βιβλίο αυτό αφιερωμένο στον αδερφό του ο Μενέλαος Τερζόπουλος το εξέδωσε στην Εκδοτική Όλυμπος με πρόλογο του εκδότη κ. Γιώργου Ράπτη, φιλόλογου και συγγραφέα.
Είναι γραμμένο με το πνεύμα του Μενέλαου Τερζόπουλου, βαθιά συναισθηματικό, καταγράφει μια από τις πιο δύσκολες ιστορικές περιόδους της νεώτερης ελληνικής ιστορίας, όπου ο άνθρωπος, ο έλληνας που τη βίωσε από τη μια ή την άλλη θέση, είναι πάντα δύσκολο να κρατηθεί μακριά, να σταθεί σε κάποια απόσταση και να μην οδηγηθεί στον καταλογισμό ευθυνών.
Ανεξάρτητα από το πως βλέπει κανείς τα πράγματα απότελεί μια προσπάθεια να καταγραφούν γεγονότα, πράξεις, ιδέες, ιδεολογίες, αυτό είναι το θετικό, γιατί αφήνει ένα έργο το οποίο – ανεξάρτητα από το αν συμφωνεί κανείς με τις ιδέες που προβάλλει- θα ήταν χρήσιμο να είχε βρει και άλλους μιμητές, ώστε να είχαν υπάρξει μαρτυρίες και από άλλους, από πολλές πλευρές, έτσι στο τέλος μπορεί να υπάρξει από ιστορική άποψη μέσα από τη διάσταση, συγκερασμός και κριτική στάση, αυτοκριτική, κλίμα ενωτικό, σε μια εποχή όπου πάνω απ’ όλα έχει άμεση και επιτακτική ανάγκη για ενότητα, ομόνοια και ομοψυχία.
Το βιβλίο χωρίζεται σε πέντε μέρη, το καθένα από αυτά εξετάζει και αναπτύσσει μια πτυχή της ζωής του Τάκη Τερζόπουλου, σύμφωνα με την κρίση του Μενέλαου Τερζόπουλου, έτσι που να προσδώσει στον αναγνώστη ολοπλευρα τη ζωή και το έργο του βιογραφούμενου Τάκη Τερζόπουλου.
ΕΝΩΣΗ ΠΟΝΤΙΩΝ ΠΙΕΡΙΑΣ
Μητροπολίτη Τραπεζούντος Χρύσανθου 13
Κατερίνη
Τ.Κ 60100
Τηλ. 2351023941
www.enosipontionpierias.gr
info@enosipontionpierias.gr