Στην Κωνσταντινούπολη και στα Πριγκηπόννησα βρέθηκε ο Σύλλογος Ποντίων Ν. Ξάνθης

Στην Κωνσταντινούπολη, την Πόλη των Πόλεων, στην καρδιά της Ορθοδοξίας βρέθηκαν το Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2014 τα μέλη του Συλλόγου Ποντίων Ν. Ξάνθης με σκοπό την επόμενη να συμμετάσχουν, με το χορευτικό τμήμα και την χορωδία του, στις εορταστικές εκδηλώσεις του Πολιούχου της Πριγκήπου Αγίου Δημητρίου, προσκεκλημένοι του Μητροπολίτη Πριγκηποννήσων κ.κ. Ιακώβου, ενός καταξιωμένου Ιεράρχη της Μητρός Εκκλησίας και ένας σημαντικός συνεργάτης του Πατριάρχου μας κ.κ. Βαρθολομαίου. Χρέος και προσκύνημα η επίσκεψη μας στην Αγία Σοφία. Μπαίνοντας στο ιστορικό κέντρο της Πόλης τα μάτια όλων αποζητούσαν να διακρίνουν το περίγραμμα της.

Το περίγραμμα του πιο περίλαμπρου και πιο ξακουσμένου ναού που ταυτίζεται με ό,τι πιο μεγαλειώδες, πιο δοξασμένο, πιο ιστορικό και πιο ιερό υπάρχει μέσα στα επιτεύγματα της χριστιανικής αρχιτεκτονικής. Αλλά και με την θλιβερή εκείνη η νύχτα πριν από τη μεγαλειώδη πτώση του Βυζαντίου, την νύχτα της 28 Μαΐου του 1453. «Νὰ ἠλὶ ἐμᾶς, νὰ βάι ἐμᾶς, πᾶρθεν ἡ Ρωμανίαν».

«Πλημύρισε» από Πόντο την επόμενη μέρα ο Μητροπολιτικός Ναό του Αγίου Δημητρίου Πριγκήπου, ένας από τους μεγαλύτερους και ωραιότερους Ιερού Ναούς της Βασιλίδος, με τις νέες και τους νέους του Συλλόγου μας να παρακολουθούν τη Θεία Λειτουργία φορώντας με περηφάνια τις φορεσιές των προγόνων τους.

Συγκινητική εμπειρία να συμπροσεύχεσαι με την Ρωμιοσύνη των Πριγκηποννήσων. Με τους Ρωμιούς ομογενείς μας που ζουν εκεί, συνεχίζουν να κρατούν αναμμένα τα καντήλια των Ιερών Ορθόδοξων Ναών μας και διατηρούν την συλλογική μνήμη. Σε αίθουσα της Μητρόπολης οι νέοι του Συλλόγου μας ξεδίπλωσαν τα χαρίσματα στους ποντιακούς χορούς κάνοντας μια εξαιρετική παρουσία και αποσπώντας το θερμό χειροκρότημα. Και όταν σήκωναν τα χέρια ψηλά και η χορωδία τραγουδούσε τους λυγμούς των διωγμένων για τι ομορφιές της πατρίδας που άφησαν, τα δάκρυα αυλάκωσαν πολλά μάγουλα. Πλούσιες οι ευχαριστίες και τα συγχαρητήρια του Μητροπολίτη.

Μοναδική εμπειρία η αγάπη και τα επαινετικά σχόλια που ακούσαμε από όλους. Σε κοντινή απόσταση η Χάλκη και επιβεβλημένη η επίσκεψη της, ιδιαίτερα η Θεολογική σχολή της Χάλκης . Ανεβήκαμε από τα δρομάκια που χρησιμοποιούσαν κάποτε οι μαθητές της. Περιδιαβήκαμε τις αίθουσες διδασκαλίας, καθίσαμε στα θρανία και περπατήσαμε στους διαδρόμους των κήπων της. Τόσο στον πηγαιμό όσο και στην επιστροφή από τα όμορφα αυτά νησιά η λύρα και νταούλι ξεσήκωνε τις καρδιές μας και ο χορός ακολουθούσε τους κυματισμούς της θάλασσας. Παραδοσιακό γλέντι το βράδυ και την επόμενη, βόλτα στον Βόσπορο και στην συνέχεια η οφειλόμενη επίσκεψη στο Πατριαρχείο και στον Ιερό Ναό της Παναγίας των Βλαχερνών ή Βλαχερνίτισσας, από τα γνωστότερα ιερά της Παναγίας και ένα από τα σημαντικότερα Ορθόδοξα προσκυνήματα της Πόλης.

Ο Ναός έγινε γνωστός από την παλαιότατη και θαυματουργή εικόνα της Παναγίας των Βλαχερνών, την υπέρμαχο Στρατηγό, που σε ανάμνηση της βοηθείας της Θεοτόκου προς τους υπερασπιστές του Βυζαντίου εναντίον των Περσών και Ρώσων, γράφηκε ο γνωστός σε όλους Ακάθιστος Ύμνος. Όλοι μαζί ψάλαμε «Τη υπερμάχω στρατηγώ….», το κοντάκιο του Ακάθιστου Ύμνου. Ρίγος, συγκίνηση και δάκρυα. Προσκυνήσαμε την εικόνα της Παναγίας και ήπιαμε τον αγιασμό που αναβλύζει.

Με τις εικόνες και τις «μυρωδιές» της Πόλης πήραμε τον δρόμο του γυρισμού. Ευχή και επιθυμία όλων μας να αξιωθούμε να επαναλάβουμε αυτό το προσκυνηματικό ταξίδι θύμησης, μνήμης και συμπαράστασης, γιατί «όποιος μέχρι σήμερα δεν πήγε να προσκυνήσει στην Κωνσταντινούπολη, τα Ορθόδοξα μνημεία και την Ιστορία μας να σπεύσει ......κι ας πονάει.....έτσι θέλησε ο καλός Θεός και σίγουρα εμείς φταίμε ..κάτι δεν κάναμε καλά ...κάτι δεν κάνουμε ακόμα καλά».