Τρίτη 12 Μαΐου 2015

Εκδήλωση για τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου στην Κατερίνη

Εκδήλωση για τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου στην Κατερίνη
Εκδήλωση για τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου στην Κατερίνη

Το τμήμα Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ Πιερίας σας προσκαλεί την Κυριακή, 17 Μαΐου 2015 και ώρα 11:00 π.μ. στο Ξενοδοχείο Ολύμπιον στην εκδήλωση-συζήτηση, με θέμα: Η Γενοκτονία των Ποντίων, οι τύχες των λαών της Ανατολής και η αριστερά.

Ιστορική επισκόπηση - Συνέπειες - Προοπτικές

Θα μιλήσουν οι:
- Βλάσης Αγτζίδης, Διδάκτωρ ιστορίας, μελετητής του Ποντιακού ελληνισμού
- Σαϊτ Τσετίνογλου, Τούρκος ερευνητής, ιστορικός, κοινωνιολόγος των λαών της Ανατολής

Λύρα παίζει ο μουσικοφιλόλογος Νίκος Αποστολίδης.

Ο Ali Sait Çetinoğlu είναι Τούρκος ακαδημαϊκός. Στα ενδιαφέροντά του περιλαμβάνονται οι Νεότουρκοι, ο Κεμαλισμός, το Ποντιακό Ζήτημα κ.ά. Έχει δημοσιεύσει πολλά άρθρα, με βάση την έρευνα στα Εθνικά Αρχεία της Τουρκίας. Το βιβλίο του «Varlık Vergisi (1942-1944) / Konomik ve Kültürel Jenosid» (Φόρος Περιουσίας (1942-1944) Οικονομική και πολιτιστική γενοκτονία) εκδόθηκε το 2009 στην Κωνσταντινούπολη.

Συνέγραψε τη μελέτη «Pontos Sorunu» (To Ποντιακό Ζητημα). Στο διεθνές επιστημονικό συνέδριο «Τρεις Γενοκτoνίες, Μία Στρατηγική», Αθήνα, Σεπτέμβριος 2010, παρουσίασε την εισήγηση «Η ιδέα του ανεξάρτητου Πόντου και η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου».

Σε μια ωραία παλαιότερη συνέντευξή του (Ελευθεροτυπία, 18.5. 2013) ο Σαΐτ Τσετίνογλου υπερασπίζεται τον όρο γενοκτονία και εξηγεί γιατί: «Οι πρακτικές που εφαρμόστηκαν διαθέτουν όλα τα αναφερόμενα χαρακτηριστικά της νομοθεσίας του ΟΗΕ για τη διάπραξη της Γενοκτονίας. Η πρώτη πρόβα της Γενοκτονίας έγινε κατά των Αρμενίων το 1909 στην Κιλικία. Η δεύτερη έγινε στα παράλια του Αιγαίου και την Ανατολική Θράκη, που αποτελεί την έναρξη της τραγωδίας των Ελλήνων των περιοχών αυτών. Υπό την οργανωτική καθοδήγηση του Μαχμούτ Τζελάλ (Μπαγκάρ) και του Κουστσούμπασι Εσρέφ, με τη συμμετοχή των νομαρχών, επάρχων και στρατιωτικών διοικητών εκτελέστηκε η επιχείρηση εκδίωξης και θανάτωσης των Ελλήνων».

Ως υπεύθυνους της γενοκτονίας ο Τσετίνογλου θεωρεί τόσο τους Κεμαλιστές και την οθωμανική διοίκηση μαζί με τις δυνάμεις της Γερμανίας και Αυστροουγγαρίας, όσο και τις δυνάμεις της Αντάντ (Αγγλία, ΗΠΑ, Γαλλία και τσαρική και μπολσεβική Ρωσία). «Έχουμε την εκτέλεση μιας γενοκτονίας ενώπιον των οφθαλμών τους. Με την έναρξη των εκτοπισμών των Ελλήνων το 1913, τη δεύτερη φάση της εθνοκάθαρσης του 1919-1920 και την ανταλλαγή του 1923, ο πληθυσμός της Ανατολής μειώθηκε κατά 25%. Οι άνθρωποι αυτοί δεν ήταν γυμνοί. Οι ιδιωτικές και κοινοτικές περιουσίες τους αρπάχτηκαν.

Το ζήτημα αυτό παραμένει ανοιχτό».

Στο κρίσιμο ερώτημα εάν όντως έγινε Γενοκτονία, αφού αρκετοί Έλληνες και ξένοι ιστορικοί δεν το παραδέχονται, η απάντησή του είναι σαφής: «Η ιστορία "διαψεύδει" τους ιστορικούς αυτούς. Το πρώτο πλήγμα κατά των Ελλήνων πραγματοποιείται το 1914 με την εκδίωξη άνω των 250.000 από τις εστίες τους από τις περιοχές της Ανατολικής Θράκης και Δυτικής Ανατολίας. Τον Απρίλιο του 1915 ξεκινάει η επιχείρηση πορείας προς το θάνατο για τους Αρμενίους, Έλληνες της Ανατολής και του Πόντου, υπό την ονομασία Τεχτζίρ (εκτοπισμός). Η λεηλασία από τους μουσουλμάνους ακολουθούσε αμέσως. Αυτά αναφέρει ο Εμμ. Εμμανουηλίδης ως απ' ευθείας μάρτυρας».

Ενδεικτικό των απόψεων του μαχητικού κοινωνιολόγου και ιστορικού ερευνητή Τσετίνογλου είναι και το πώς βλέπει την άρνηση της Τουρκίας να παραδεχθεί τα εγκλήματά της. Η απάντησή του συνδέει την ιστορική αποτίμηση με τα νέα οικονομικά συμφέροντα και τα τεράστια κέρδη που αποκόμισε η τουρκική αστική ελίτ από τις περιουσίες των Ελλήνων που έγιναν αντικείμενο πλιάτσικου.

«Είμαστε ενώπιον ενός πολύ δύσκολου ζητήματος. Τουλάχιστον το 30% της σημερινής αξίας της κινητής και ακίνητης περιουσίας της Τουρκίας έχει προέλευση τη λεηλασία και αυτό σε τι χρηματικό ποσό αντιστοιχεί; Μιλάμε για αξία τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Η περιουσία αυτή αρπάχτηκε από κάποιους και την πήραν κάποιοι. Διαπιστώνουμε ότι το φαινόμενο που ονομάζεται Ρεπουμπλικανική Τουρκία έχει ως θεμέλιο αυτή τη γιγάντια μεταφορά περιουσίας.

Αν εξετάσουμε τη δημιουργία οποιασδήποτε καπιταλιστικής μονάδας στη σημερινή Τουρκία βρίσκουμε ελληνική ή αρμενική περιουσία. Αν εξετάσετε την ηγεσία των κεμαλιστών βλέπετε ότι όλοι σφετερίστηκαν περιουσίες Ελλήνων και Αρμενίων. Ακόμη και ο ίδιος ο Ατατούρκ δεν αποτελεί εξαίρεση. Σκεφτείτε ότι το Προεδρικό Μέγαρο στο Τσανκαγιά είναι του Αρμενιάν Κασαπιάν, που εκτοπίστηκε. Όλα τα θέρετρα του Ατατούρκ είναι αποτελέσματα σφετερισμού από Αρμενίους και Έλληνες».

Η σημερινή εξουσία λοιπόν στην Τουρκία θεμελιώθηκε σε αυτήν την πρακτική του σφετερισμού τεράστιου προσφυγικού πλούτου, που αποτελεί το θεμέλιο της κοινωνικής και οικονομικής υπόστασης ενός σημαντικού μέρους των πλουσίων της Τουρκίας.

«Η τάξη που εξουσίασε την Τουρκία για πολλές δεκαετίες ήταν αυτή που ανήλθε στην εξουσία διά μέσου σφαγών και λαφυραγωγίας. Η σημερινή εξουσία, που είναι οι προύχοντες της Ανατολίας που πλούτισαν από τη Γενοκτονία, μέχρι την εποχή του Οζάλ έκρυβε στο προσκέφαλο τα προϊόντα αυτής της μεταφοράς πλούτου. Η αλυσίδα συνεχίζει χωρίς να σπάσουν οι κρίκοι της και αυτό καθιστά πολύ δύσκολη την αναγνώριση της Γενοκτονίας».