 |
| Ο Τούρκος που έκανε ΑΕΚ τους συμμαθητές του και η Γενοκτονία των Ποντίων |
Την Τρίτη που μας πέρασε σε όλον τον κόσμο έγιναν εκδηλώσεις και απότιση φόρου τιμής στα 353.000 θύματα της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου. Είναι μία μαύρη επέτειος που οι Πόντιοι τιμούν 96 χρόνια (το ελληνικό κοινοβούλιο την αναγνώρισε το 1994).
Γράφει ο Χρήστος Κωνσταντινίδης
Ως είθισται κάθε χρόνο, οι παλαίμαχοι της ΑΕΚ τιμούν την 19η Μαΐου για λογαριασμό της ομάδας του Δικέφαλου αετού, αντιμετωπίζοντας σε φιλική αναμέτρηση την Ελλάς Ποντίων στο Αιγάλεω. Για μία ακόμη σεζόν εφημερίδες, sites και Social Media γέμισαν με φωτογραφίες απ’το παιχνίδι, το οποίο έχει ιερό και συμβολικό χαρακτήρα.
Αυτό που μου έμεινε φέτος, από αυτή την σημαδιακή για μας τους Ποντίους ημέρα, ήταν η απορία που εξέφρασε ένας Τούρκος μαθητής στο Facebook. Αναφέρομαι στον Μπερκάι, ένα 16 χρονο παιδί απ’την Σμύρνη, ο οποίος υποστηρίζει φανατικά την ΑΕΚ. Ο μικρός έχει φτάσει στο σημείο, να μυήσει όλη την τάξη του, στο Λύκειο που πηγαίνει, στην αγάπη για την Ένωση.
Με τον Μπερκάι συνομιλώ τους τελευταίους μήνες στο Facebook. Απ’την πρώτη στιγμή που ήρθε σε επαφή μαζί μου εκμυστηρεύτηκε την αγάπη του για την Ελλάδα, την ιστορία της, τη γλώσσα της. Προσπαθεί να μάθει διαδικτυακά ελληνικά και όνειρό του είναι να έρθει να σπουδάσει στην Αθήνα δημοσιογραφία σε δημόσιο Πανεπιστήμιο. Δεν είναι λίγες οι φορές που στις συζητήσεις μας μιλάει τη γλώσσα μας και δείχνει να τα καταφέρνει.
Η πρώτη κουβέντα που έκανα μαζί του ήταν για την παρουσία του ελληνικού στοιχείου στον τόπο που γεννήθηκε. Τον ερώτησα, αν γνώριζε, ότι λιγότερο από έναν αιώνα πριν, ζούσαν στη Σμύρνη και σε όλη την Τουρκία Έλληνες. «Ναι φυσικά», μου είπε και στη συνέχεια προσπάθησα να εκμαιεύσω αν ήξερε τον τρόπο που ξεριζώθηκαν απ’τις πατρίδες τους. «Γνωρίζω για την ανταλλαγή πληθυσμών», απάντησε ο μικρός χωρίς να μπει σε περισσότερες λεπτομέρειες. Ήμουν σίγουρος, ότι στο σχολείο, τούς είχαν μάθει, ό,τι έπρεπε να γνωρίζουν για αυτό το καυτό ζήτημα, το οποίο πάντα αποσιωπάται στην Τουρκία .
Οι σκέψεις μου επιβεβαιώθηκαν την προηγούμενη Τρίτη. Ο Μπερκάι, τον οποίο καθημερινά ενημερώνω για ό,τι συμβαίνει στην ΑΕΚ, με ρώτησε, «γιατί αυτοί οι παππούδες φορούν φανέλες της ΑΕΚ και για ποιον σκοπό έπαιζαν;». Δεν έχασα ευκαιρία και του απάντησα, ότι αγωνίζονται στη μνήμη των εκατοντάδων χιλιάδων νεκρών Ελλήνων που έχασαν τη ζωή τους από Τούρκους ατάκτους (τσέτες) στον Πόντο (Καραντενίζ τον λένε στα τούρκικα, δηλαδή Μαύρη Θάλασσα).
Ευθύς αναρωτήθηκε ο πιτσιρικάς, «ποιοyς σκοτωμούς; Οι Τούρκοι δεν ξέρουν τίποτα γι’αυτά». Στη συνομιλία που αναπτύχθηκε στη συνέχεια, προσπάθησα να του εξηγήσω, χωρίς όμως να έρθω σε ευθεία αντιπαράθεση ή να τον θίξω. Γιατί εκεί το παιχνίδι θα χανόταν. Του ανέλυσα, ότι, όταν στο σχολείο προσπαθούν να σε πείσουν, πως οι απέναντι, οι γείτονές σου, αυτοί οι άπιστοι Έλληνες, είναι εχθροί και θα έρθουν να σε σφάξουν, να σου αρπάξουν την περιουσία σου, το φαγητό σου, να βιάσουν τη μάνα σου και την αδερφή σου, να σκοτώσουν τον πατέρα σου, δεν είναι δυνατόν να σου διδάξουν, ότι το έθνος σου έχει διαπράξει αυτά ακριβώς τα εγκλήματα, για τα οποία κατηγορεί τους… γκιαούρηδες. Ο ίδιος παραδέχτηκε, ότι ακριβώς τέτοια πράγμα διδάσκουν στα σκολειά τους και πως η αγάπη του για κάθε τi ελληνικό έγινε από προσωπική του ανάγκη για έρευνα. Στο τέλος της συζήτησης ο μικρός συγκινημένος άρχισε να μου ζητά συγγνώμη για τα θύματα, εκ μέρους του λαού του. Μου εξέφρασε δε τη λύπη του, που η Αγιά Σοφιά, το σύμβολο της Ορθοδοξίας πάει να μετατραπεί ξανά σε τζαμί.
Πραγματικά δεν ξέρω γιατί σας εκμυστηρεύτηκα αυτή την ιστορία. Ίσως κάτι μέσα μου, με ωθούσε να την βγάλω έξω. Επικοινωνώ με πολύ κόσμο από Τουρκία, κυρίως απ’την πόλη των προγόνων μου, την Τραπεζούντα, όπου ακόμα υπάρχουν κάποιοι ελληνόφωνοι πληθυσμοί και οι εξομολογήσεις των ανθρώπων αυτών είναι πάντα συγκλονιστικές. Ωστόσο, η περίπτωση του Μπερκάι, ενός νεαρού Τούρκου πολίτη μου δείχνει, ότι κάτι αλλάζει απέναντι…
Οι απέναντι ανακαλύπτουν τα λάθη τους. Στην Ελλάδα όμως τα τελευταία χρόνια πάνε να αποσιωπήσουν την ιστορία (βλέπε σχολικά βιβλία). Εδώ ταιριάζουν τα λόγια του Δημήτρη Ψαθά, απ’το βιβλίο του “Γη του Πόντου”, «…ούτε επιτρέπεται να θυσιάζουμε την ιστορική αλήθεια σε καμία σκοπιμότητα, όπως, δυστυχώς, καθιερώθηκε να γίνεται απ’ τον καιρό που χαράχτηκε η λεγόμενη ελληνοτουρκική φιλία. Η άστοχη τακτική της αποσιώπησης των γεγονότων της Ιστορίας ήταν ίσως κι ένας απ’ τους λόγους που τόσο άσκημα πορεύτηκε η ‘φιλία’ με τους Τούρκους. Να ρίξουμε τον πέπλο της λήθης στο παρελθόν αλλά να ξέρουμε, όχι να κρύβουμε…».
Πηγή: AEK-Live