 |
| Να οριστεί έδρα του Ιδρύματος «Παναγία Σουμελά» η Καστανιά Βέροιας |
Να οριστεί έδρα του Ιδρύματος «Παναγία Σουμελά» η Καστανιά Βέροιας ζητά, μεταξύ άλλων, με ανακοίνωσή της η Εύξεινος Λέσχη Βέροιας. Στην σχετική ανακοίνωση αναφέρονται τα εξής:
«Η Παναγία Σουμελά συνδέθηκε άρρηκτα στο πέρασμα των αιώνων με την Ιστορία του Οικουμενικού Ποντιακού Ελληνισμού, και αποτελεί το κατεξοχήν εθνικο-θρησκευτικό του σύμβολο.
Η εγκαθίδρυση με το υπ’ αριθμόν 924/66 Βασιλικό Διάταγμα ενός διοικητικού καθεστώτος που μονοπωλεί τη Διοίκηση του Ιδρύματος ισοβίως, δίνοντας κυριαρχικά δικαιώματα αποκλειστικά στο Σωματείο Παναγία Σουμελά και στον Πρόεδρο του για μισό και πλέον αιώνα, δημιουργεί απαράδεκτους και αντιδημοκρατικούς αποκλεισμούς όλων των υπολοίπων Ποντιακών Σωματείων.
Ήδη η Ολομέλεια του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους -που αποτελεί το ανώτατο γνωμοδοτικό όργανο της χώρας- με την 52/2009 γνωμοδότησή του αποφάνθηκε ότι η κανονιστική διάταξη 47/1973 της Ιεράς Συνόδου είναι άκυρη και ανίσχυρη και ως εκ τούτου, είναι παράνομη η μέχρι τώρα συγκρότηση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος, όπως επίσης παράνομη είναι και η συμμετοχή του Μητροπολίτη Βέροιας, καθώς η εποπτεία του Ιδρύματος ανήκει κυριαρχικά μόνο στο Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων.
Η ανωτέρω γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους είχε υπογραφεί από την ίδια την τότε Υπουργό Παιδείας & Θρησκευμάτων κα Διαμαντοπούλου, προσδίδοντας στη γνωμοδότηση ισχύ Υπουργικής απόφασης.
Ο Μητροπολίτης Βέροιας λειτουργώντας ως «δίχτυ προστασίας» του κατεστημένου «Τανιμανίδη», κατάφερε μετά από πρότασή του να ψηφίσει η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδας τον με αριθμό 215/2010 Κανονισμό για τη διοίκηση του Ιερού Προσκυνήματος – όπως μετονομάστηκε από Ιερά Μονή- της Παναγίας Σουμελά, όπου ο ίδιος ο Μητροπολίτης αναγορεύεται σε Πρόεδρο του Ιδρύματος, ενώ αντ’ αυτού, όποτε κωλύεται στα καθήκοντά του –δηλαδή πάντοτε- θα προεδρεύει φυσικά ο Πρόεδρος του Σωματείου «Παναγία Σουμελά» (κ. Τανιμανίδης), συνεχίζοντας τη «δυναστεία» υπό την προστασία του μητροπολιτικού μανδύα.
Σημειωτέον ότι στο από 02-12-2010 ΦΕΚ όπου δημοσιεύτηκε η συγκρότηση του Δ.Σ. του Ιδρύματος σε σώμα, αυτό είναι 10μελές, αντί για 11μελές, αφού γίνεται ρητή μνεία ότι ο Δήμος Βέροιας αρνήθηκε να ορίσει εκπρόσωπό του, καθώς την 30 Αυγούστου 2010 υπήρξε ομόφωνη καταδίκη από το Δημοτικό Συμβούλιο Βέροιας των μεθοδεύσεων του Ιδρύματος Παναγία Σουμελά.
Η Εύξεινος Λέσχη Βέροιας προσέφυγε στο Συμβούλιο της Επικρατείας για την ανατροπή της υφιστάμενης παράνομης κατάστασης, δηλώνοντας ταυτόχρονα δημόσια την πρόθεση μας να παραιτηθούμε από τη προσφυγή μας ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, εφόσον βέβαια ψηφισθεί νομοσχέδιο ή υπογραφεί σχετικό Προεδρικό Διάταγμα που να καλύπτει τις προσδοκίες των Ποντίων για νομιμότητα και δημοκρατία στο Ίδρυμα Π. Σουμελά.
Μετά από οκτώ (8) συνολικά αναβολές (καμία εκ των οποίων δεν ζήτησε η ΕΛΒ), κοπιαστικό και δαπανηρό αγώνα εκδικάστηκε τελικά η αίτηση ακύρωσης την 5η Ιουνίου 2014, έχοντας εν τω μεταξύ αποσύρει ο τότε Υπουργός Παιδείας κ. Αρβανιτόπουλος τις θέσεις στήριξης υπέρ της προσφυγής μας.
Ενόσω όμως αναμενόταν η έκδοση απόφασης, προφανώς υπό το φόβο ακύρωσης του Κανονισμού, η Εκκλησία της Ελλάδος προχώρησε εσπευσμένα στην ψήφιση και νέου Κανονισμού ο οποίος δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ της 17ης Νοεμβρίου 2014.
Ο νέος Κανονισμός ανέτρεψε τα έως τότε δεδομένα, με κυριότερη την μετατροπή του Ιδρύματος από Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου -υπό τον έλεγχο και την εποπτεία δηλαδή του Κράτους- σε Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου, που αντανακλά την ιδιοκτησιακή αντίληψη που διαπνέει τους διοικούντες αυτό.
Στη συνέχεια, με την από 14 Ιανουαρίου 2015 αίτηση ακύρωσης, η Εύξεινος Λέσχη Βέροιας, η Εύξεινος Λέσχη Θεσσαλονίκης και η Παμποντιακή Ομοσπονδία Ελλάδος αιτηθήκαμε να ακυρωθεί και ο Νεώτερος Κανονισμός της 17ης Νοέμβρη του 2014, η εκδίκαση της οποίας εκκρεμεί.
Ήδη, επί της πρώτης αιτήσεως ακύρωσης κατά του 215/8-11-2010 Κανονισμού εκδόθηκε η υπ’ αριθμόν 921/2015 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, με την οποία παρενέβη τον κανόνα σύμφωνα με τον οποίο οι γνωμοδοτήσεις της Ολομέλειας του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους γινόταν παγίως αποδεκτές από τα τμήματα του ΣτΕ και απέρριψε την αίτηση ακύρωσης υιοθετώντας την άποψη της μικρής μειοψηφίας του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.
Επειδή όμως ήδη όπως προαναφέρθηκε η Ιερά Σύνοδος, είχε φροντίσει να εκδώσει και νεώτερο κανονισμό (το 2104) φοβούμενη την ακύρωση του 215/2010 Κανονισμού, η απόφαση αυτή του ΣτΕ για ακύρωση του 215/2010 Κανονισμού έχει απομείνει άνευ ουσίας και τυπικής ισχύος, δεδομένου ότι πλέον έχει αντικατασταθεί με το Νέο Κανονισμό του 2014, η ακύρωση του οποίου εκκρεμεί εκ νέου στο ΣτΕ.
Απομένει λοιπόν να δούμε στη συνέχεια αυτού του δικαστικού “θρίλερ”, όπως εξελίσσεται, εάν το Τμήμα του ΣτΕ το οποίο θα συζητήσει την νέα αίτηση ακύρωσης επί του νεότερου κανονισμού, θα έχει την ίδια άποψη με το προηγούμενο τμήμα ή θα εναρμονιστεί με την Γνωμοδότηση της Ολομέλειας του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους. Μεγάλο ενδιαφέρον επίσης θα έχει και η θέση που θα λάβει ή δεν θα λάβει το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, δίνοντας το πολιτικό στίγμα και τη βούληση του Υπουργείου για την υπόθεση αυτή.
Εν τέλει, από την όλη αυτή δικαστική διαμάχη αναδεικνύεται ακόμη πιο ξεκάθαρα το αίτημα για μια οριστική πολιτική λύση για την οποία ο Ενωμένος και Οργανωμένος Ποντιακός χώρος θέλει:
1. Την επανίδρυση της Ιστορικής αδρώας Μονής της Παναγίας, όπως στο όρος Μελά της Τραπεζούντας του Πόντου.
2. Τον ορισμό ως έδρας του Ιδρύματος την Καστανιά Βέροιας, όπου βρίσκονται το Προσκύνημα με την Εικόνα της Παναγίας, και όλες οι εγκαταστάσεις του Ιδρύματος, καθώς και η απόδοση όλης της έκτασης των 500 στρεμμάτων από το Σωματείο Σουμελά Θεσσαλονίκης στο Ίδρυμα Π. Σουμελά (και στη Μονή όταν επανιδρυθεί), όπως σκόπευε η αρχική δωρεά.
3. Τη δημοκρατική εκπροσώπηση όλων των Ποντιακών Σωματείων της Ελλάδας, μέσα από διαφανείς και νόμιμες διαδικασίες στο Δ.Σ. του Ιδρύματος Π. Σουμελά, το οποίο δηλώνουμε ότι θα στηρίξουμε εφόσον προκύψει ΜΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΔΙΟΡΙΣΜΟΥΣ.