Τις ρίζες του στον Πόντο βρήκε ο δρομέας Γ. Ζαχαριάδης! |
Ο Γιώργος Ζαχαριάδης επισκέφτηκε την Άρδασσα, απ” όπου ήρθαν οι παππούδες του μετά την ανταλλαγή πληθυσμών. Πώς τον αντιμετώπισαν οι κάτοικοι…
Το ταξίδι απ’την Ελλάδα στην Τραπεζούντα έγινε με σκοπό να εκπληρώσει το τάμα του στην Παναγία Σουμελά. Ο Τεμόν ΑΕΚ έτρεξε πάνω από 1900 χιλιόμετρα και έφτασε στο μοναστήρι την 1η Αυγούστου. Ωστόσο, η διαδρομή του Γιώργου Ζαχαριάδη στον Πόντο καταγράφει και άλλα χιλιόμετρα.
Τη Δευτέρα (10/8/15), ο Ενωσίτης υπερμαραθωνοδρόμος ξεκίνησε για να βρει τις ρίζες του, δηλαδή το μέρος απ” όπου έφυγαν οι πρόγονοί του το 1923 και ήρθαν στην Ελλάδα με την ανταλλαγή των πληθυσμών. Ο Πόντιος δρομέας χάραξε πορεία για την Άρδασσα, έχοντας στο πλευρό του μία πολύ δυνατή, ποντιακή παρέα. Τα αδέρφια, Αϊσέ, Κώστας και Φίλλιπας, οι οποίοι τον φιλοξενούν στον Όφι αυτές τις ημέρες, και ο Μεντί, συνόδευσαν τον αδερφό μας σε αυτό το αράεμαν, την αναζήτηση δηλαδή, του πατρογονικού εδάφους.
Η ποντιακή αποστολή έφτασε το μεσημέρι στην Άρδασσα. Από εκεί πήραν πληροφορίες απ’τους κατοίκους για την ανεύρεση του χωριού της γιαγιάς του Γιώργου. Η διαδρομή προς το Ακτσάλ ήταν μαγευτική. Πέρασαν από βουνά γεμάτα με έλατα και πυκνή βλάστηση. Τα δε άγρια φρούτα που προσφέρει το ελατοδάσος της περιοχής βοήθησαν τους ταξιδιώτες, ώστε να ξεγελάσουν την πείνα τους.
Η πορεία μέσω της Ζύγανας δημιούργησε δέος και συγκίνηση στους ταξιδιώτες. Απ’τα αρχαία χρόνια, θεωρούταν το βουνό των Θεών και των δαιμόνων. Και αυτό γιατί, το πέρασμα, σε υψόμετρο 2032 μέτρων ήταν το πιο δύσκολο σημείο της διαδρομής των κατοίκων της Χαλδίας προς την Τραπεζούντα. Πριν 90 χρόνια όμως η περιοχή έγινε ο τάφος Ελλήνων στον δρόμο προς τα “αμελέ ταμπουρού” τα περίφημα κεμαλικά τάγματα εργασίας.
Πριν φτάσουν στον προορισμό τους, έγινε στάση στην Αρχαία Δορίλλα. Εκεί, η αποστολή έβγαλε αναμνηστικές φωτογραφίες με φόντο τα θεόρατα κοφτερά βράχια, τα οποία συνθέτουν μία φυσική οχύρωση στην περιοχή.
Στο Ακτσάλ οι κάτοικοι δέχτηκαν με πολύ φιλόξενες διαθέσεις τον Τεμόν ΑΕΚ και τους 4 συντρόφους του. Τους φίλεψαν τσάι και ψωμί και ειπαν παλιές ιστορίες, οι οποίες μεταφέρθηκαν από στόμα σε στόμα, από τότε που το χωριό κατοικούταν από Έλληνες.
Το απόγευμα πήραν τον δρόμο της επιστροφής, η οποία ήταν αρκετά δύσκολη, λόγω της δείσας, της πυκνής ομίχλης δηλαδή που υπάρχει στην περιοχή.
Πηγή: AEK Live