 |
| Σκέψεις στον απόηχο της 2ης Παγκόσμιας Συνδιάσκεψης Ποντιακής Νεολαίας |
του Γιάννη Αποστολίδη
Καταρχήν να πω ότι οι σκέψεις που ακολουθούν είναι απολύτως προσωπικές και όχι με την ιδιότητά μου ως προέδρου της Ευξείνου Λέσχης Θεσσαλονίκης.
Η Παγκόσμια Συνδιάσκεψη Ποντιακής Νεολαίας, ήταν γενικά άκαρπη, χρήσιμη όμως για έναν τουλάχιστο λόγο: Ότι βγήκαν επί σκηνής όλα τα πρόσωπα και όλες οι δυνάμεις και οι αδυναμίες του οργανωμένου ποντιακού χώρου. Έτσι είχαμε πολύ καθαρή εικόνα για όλους κα για όλα. Και είδαμε λοιπόν τα εξής:
1) Ενώ διεξάγονταν η Συνδιάσκεψη και υποτίθεται ότι ο Ποντιακός ελληνισμός έδειχνε την αιχμή της δύναμής του, έχουμε υποστεί δύο δεινές ήττες, συμβολικού και ουσιαστικού χαρακτήρα: α) Στερήθηκαν οριστικά οι υπερήλικες συμπατριώτες μας από την πρώην ΕΣΣΔ τη σύνταξη φυσικής επιβίωσης των 330 ευρώ και β) Έγινε υπουργός Παιδείας ο κ Φίλης, συμπαθής και αξιόλογος πολιτικός αλλά δοκησίσοφος αρνητής της Γενοκτονίας μας.
Το ακόμα χειρότερο είναι ότι δεν έδωσε κανείς σημασία στις διαμαρτυρίες των οργανωμένων φορέων μας για αμφότερα αυτά τα συμβάντα. Πράγματι, κανείς φαίνεται δεν μας ακούει, διότι, όπως ξαναέγραψα, όταν είμαστε διασπασμένοι και πηγαίνοντας για κάποιο αίτημα σε κάποιο υπουργείο άλλος βρίσκεται στο γραφείο του υπουργού, άλλος στον προθάλαμο, άλλος στην αυλή και άλλος στο δρόμο προς το υπουργείο, όλοι για το ίδιο θέμα, δεν μας δίνουν σημασία, πέφτει η δύναμη και το κύρος του οργανωμένου χώρου. Και η απώτερη αλλά καθοριστικής σημασίας αιτία της διάσπασης είναι το φασιστικό, από το ίδιο το καταστατικό του, καθεστώς του Σωματείου Παναγία Σουμελά, όπως εξηγώ παρακάτω.
2) Η Παμποντιακή Ομοσπονδία Ελλάδος (ΠΟΕ) εμφάνισε σοβαρό οργανωτικό πρόβλημα, αφού ο μέσος ενημερωμένος πόντιος δεν ξέρει ακόμη με απόλυτη βεβαιότητα αν η αποχώρηση της Νεολαίας της ΠΟΕ από την Οργανωτική Επιτροπή της Συνδιάσκεψης ήταν απόφαση της ίδιας ή του Δ.Σ. της ΠΟΕ, ασχέτως του γεγονότος ότι στη συνέχεια η απόφαση αυτή καλύφθηκε από το Δ.Σ. Πάντως όσοι λένε ότι την αποχώρηση την προκάλεσε ο Πρόεδρος της ΔΙ.ΣΥ.Π.Ε, ο κ. Παρχαρίδης, προφανώς δεν λαμβάνουν υπόψη ότι αυτός δεν είχε κανένα λόγο ούτε και κάποια αρμοδιότητα να το κάνει, αφού μάλιστα και οι σχέσεις του με τον κ. Σαββίδη, χορηγό της Συνδιάσκεψης (πεταμένα λεφτά…) ήταν σε πορεία πλήρους αποκατάστασης. Ο Παρχαρίδης έχει κάνει, όπως και όλοι μας, πολλά λάθη στη μακρότατη, από φοιτητής, διαδρομή του στον ποντιακό χώρο, αλλά είναι τόσο κεφαλαιώδης η προσφορά του, τόσο μεγάλη και ασύγκριτη, ώστε η αξία αυτής της προσφοράς δεν μειώνεται έστω και αν κάνει άλλα τόσα λάθη. Συνεπώς εγώ τουλάχιστο δεν θα δίσταζα να του καταλογίσω και την αποχώρηση της Νεολαίας (δεν θα ήταν άλλωστε η πρώτη φορά που θα συγκρουόμασταν λόγω διαφοράς επί συγκεκριμένων ποντιακών θεμάτων, παρά την στενή φιλία μας) αν πράγματι είχα πεισθεί ότι την είχε προκαλέσει αυτός, και τούτο ανεξαρτήτως του ότι η αποχώρηση της Νεολαίας πρέπει ως πράξη να πιστώνεται και όχι να χρεώνεται στο υποκείμενό της. Εν πάση όμως περιπτώσει, με την αποχώρησή της μπορεί η Νεολαία να βρέθηκε επικοινωνιακά στη μειονεκτική θέση του απολογούμενου, πράγμα άλλωστε που πρόβλεψε και η ίδια και το συνεκτίμησε, απέδειξε όμως ότι υπερασπίζεται αρχές. Δεν ήταν πράγματι δυνατό να ανεχθεί η Νεολαία, υποκρινόμενη ότι δεν τρέχει τίποτα, την ιταμή αξίωση να παραμείνει ως ομιλητής στη Συνδιάσκεψη ο Μητροπολίτης Δράμας Παύλος, που από τον άμβωνα της Παναγίας Σουμελά και με την παγκόσμια εμβέλεια της 4Ε έβρισε τα στελέχη της ΠΟΕ ως αντίχριστους και προδότες ανθέλληνες. Και έπρεπε σε έναν τέτοιο υβριστή να του χαριστεί η Νεολαία; Όχι βέβαια! Ο Σωκράτης έλεγε ότι εκείνος που τα δίνει όλα και χαρίζεται με ευκολία, «την αρετήν, παρθένον ούσαν, πόρνην ποιεί». Λοιπόν, αν ο Νεολαία υποχωρούσε και χαριζόταν στον Παύλο, θα είχε εκπορνεύσει την αρετή. Δεν υποχώρησε - και μπράβο της.
3) Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ποντιακών Σωματείων (ΠΟΠΣ), δια των ανυποψίαστων νέων της Οργανωτικής Επιτροπής της Συνδιάσκεψης (είπαμε, η αγνεία της άγνοιας) και στο βάθος η οικογενειοκρατία στο Σωματείο και στο Προσκύνημα Παναγία Σουμελά, προσπάθησε να συμβολίσει, με την αδιάλλακτη επιμονή της να είναι ομιλητής ο Παύλος, μια επικυριαρχία που νόμισε ότι της δόθηκε η ευκαιρία να επιβάλλει στην ολότητα του οργανωμένου χώρου. Δεν της πέρασε. Πάντως αυτό το γεγονός κατέδειξε ότι επειδή το διοικητικό καθεστώς του Σωματείου Παναγία Σουμελά είναι από το ίδιο το καταστατικό του φασιστικό (πράγματι, το συστατικό δημοκρατικό καταστατικό αυτού του Σωματείου τροποποιήθηκε το 2005 από την οικογενειοκρατία και ήδη ορίζει φασιστικότατα ότι για να γίνεις τακτικό μέλος του πρέπει να προταθείς από δύο μέλη του Δ.Σ. !!!!!, προσέξτε, του Δ.Σ. και όχι από άλλα απλά μέλη, όπως συμβαίνει παντού, και να μείνεις τρία ολόκληρα χρόνια ως δόκιμο μέλος, χωρίς δικαίωμα ψήφου, και γίνεσαι τακτικό μέλος, με δικαίωμα ψήφου, μετά τρία χρόνια και αν πάλι σε εγκρίνει τις επιδόσεις σου το Δ.Σ.!!!!, δηλαδή εδώ έχουμε να κάνουμε με φασιστική θεσμοθέτηση του ημετερισμού!!!!) επειδή λοιπόν το Σωματείο αυτό έχει, από πλευράς συγκρότησης, εγγενώς φασιστικό χαρακτήρα, δημιουργείται στην οικογενειοκρατία μια ψευδαίσθηση δύναμης που την κάνει ασυγκράτητα αλαζονική. Η επιμονή της Οργανωτικής Επιτροπής της Συνδιάσκεψης να είναι ομιλητής ο Παύλος, και τούτο παρά την άρνησή του να ζητήσει ένα κάποιο έστω και υποκριτικό συγγνώμη για τις βαρύτατες βρισιές του κατά των στελεχών της ΠΟΕ, αυτή η επιμονή απηχούσε στην πραγματικότητα την ΠΟΠΣ, ως φερέφωνο και αυτή της οικογενειοκρατίας της Παναγίας Σουμελά. Εγώ προσωπικά ως πρόεδρος της Ευξείνου Λέσχης Θεσσαλονίκης έκανα τολμηρή προσπάθεια προσέγγισης της Παναγίας Σουμελά. Οργανώσαμε, με δική μου πρωτοβουλία, κοινή εκδήλωση για την 19 Μαΐου το 2014 και συμμετείχε η Λέσχη στις κυριότερες εκδηλώσεις της Παναγίας Σουμελά. Αλλά τον ίδιο καιρό η πλευρά της οικογενειοκρατίας έβαζε ύπουλες μίνες και τίναζε στον αέρα αυτήν την προσπάθεια, καθιστώντας, εν αγνοία της ολότητας του οργανωμένου χώρου, το Προσκύνημα Παναγία Σουμελά νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου (Κανονισμός αριθμ. 262/2014), που σε συνδυασμό και με τις παραπάνω φασιστικές θεμελιώδεις διατάξεις του καταστατικού του πάτρωνα Σωματείου Παναγία Σουμελά, καταντούν το Προσκύνημα ευάλωτο σε οποιονδήποτε άρπαγα που τυχόν θα εμφανισθεί στο μέλλον και θα θελήσει να κάνει ουσιαστικά προσωπική περιουσία του την Παναγία των Ποντίων. Αν σκεφτούμε ότι το μόνο αντίστοιχο ισότιμο Προσκύνημα της Ευαγγελίστριας της Τήνου είναι νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου (ενώ το Προσκύνημα Παναγία Σουμελά είναι ιδιωτικού δικαίου) και ότι η Διοίκηση της Ευαγγελίστριας της Τήνου εκλέγεται από την τοπική κοινωνία, από τους δημοτικούς και επαρχιακούς συμβούλους του νησιού (ενώ η Διοίκηση του Προσκυνήματος Παναγίας Σουμελά καθορίζεται από το φασιστικής συγκρότησης Σωματείο Παναγία Σουμελά), αν λοιπόν ληφθούν υπόψη έστω αυτά και μόνο τα δεδομένα αντί πάμπολλων, πρέπει κάθε πόντιος να αισθανθεί και προσωπικά ταπεινωμένος, προπάντων όμως να νοιώσει την ταπείνωση της Παναγίας μας.
Λέγεται όμως ότι τον Παύλο τον όρισε ως ομιλητή ο Παναγιότατος Πατριάρχης Βαρθολομαίος. Λοιπόν, για να πούμε τα πράγματα με την αναγκαία παρρησία: Αν ο Παναγιότατος είχε, όπως λέγεται, γνώση των βρισιών του Παύλου και παρόλα αυτά τον όρισε ομιλητή σε μια Συνδιάσκεψη όπου το προέχον ζήτημα ήταν η ενότητα, τότε υπάρχει ένα σοβαρό θέμα και με τον Πατριάρχη, αν και θέλουμε όλοι να πιστεύουμε ότι και σε τέτοια περίπτωση το έκανε αυτό ο Παναγιότατος με αγαθή προαίρεση, υπολογίζοντας ότι με την παρουσία και του υβριστή και των υβρισθέντων στον ίδιο χώρο, θα δινόταν μια ευκαιρία ανεξίκακης συνδιαλλαγής. Προφανώς όμως προϋπόθεση του «άλας και νερόν», ήταν να ψελλίσει έστω ένα μασημένο συγγνώμη ο Παύλος..., αλλά αυτός το αρνήθηκε κατηγορηματικά και με με υπεροψία δέκα καρδιναλίων. Όπως επίσης υπάρχει σοβαρότατο θέμα και με τον Μακαριότατο Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, διότι είναι αυτός και η υπάκουη Ιεραρχία που ενέκριναν και εξέδωσαν τον Κανονισμό 262/2014 της Παναγίας Σουμελά, όπου, ενώ όσον αφορά την Παναγία της Τήνου, όταν δημιουργήθηκε αδικαιολόγητη υπόνοια ότι αυτή θα γίνει νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, έσπευσε (μετά βέβαια και το απαράδεκτο μπουγέλωμα του επιχώριου Μητροπολίτη Δωρόθεου από τον τηνιακό λαό…) να διαβεβαιώσει ότι θα εξακολουθήσει η Παναγία της Τήνου να είναι νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου και να εκλέγεται η Διοίκηση αυτού του Προσκυνήματος από την τοπική κοινωνία της Τήνου δια των αυτοδιοικητικών εκπροσώπων της, και ότι επίσης δεν καταργείται ο Καταστατικός Νόμος 349/1976 για την Παναγία της Τήνου, ενώ λοιπόν έτσι κατοχύρωνε ο Ιερώνυμος τα λειτουργικά, διαχειριστικά και διοικητικά θέσμια της Παναγίας της Τήνου, εκείνα άλλωστε που την κατέστησαν υπόδειγμα καθιδρύματος, την ίδια ακριβώς ώρα, ο ίδιος ο Ιερώνυμος, το ίδιο το ισότιμο Προσκύνημα της Παναγίας Σουμελά το καταντούσε, με τον Κανονισμό αριθμ. 262/2014, νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, παραδομένο στο φασιστικής καταστατικής συγκρότησης Σωματείο Παναγία Σουμελά, ευάλωτο, όπως είπα, σε κάθε τυχόν μελλοντικό ανόσιο άρπαγα. Πρέπει λοιπόν κάποιος να τα πει χωρίς περιστροφές στον Μακαριότατο, διότι είναι έσχατη δειλία το να φοβάσαι τα λόγια σου όταν αναφέρεσαι σε πρόσωπα που δεν φοβούνται τις πράξεις τους! Και αν δεν του πούμε σκληρές αλήθειες, τι πρέπει να κάνουμε για να πάψει η Εκκλησία να ταπεινώνει συνειδητά εμάς και την Παναγία μας, ή, αν αυτό το κάνει «μη ιδούσα τι ποιεί», να πάψει έστω να κοιμάται βαρούχειο ύπνο; Μήπως πρέπει να κάνουμε ακτιβισμό και ίσως κάποια συμβολική καταληψούλα της Αρχιεπισκοπής, όπως πάνω στην απελπισία τους θα μπορούσε να περάσει από το μυαλό κάποιων;;; Όχι βέβαια!!! Η έμπρακτη όμως περιφρόνηση της Εκκλησίας (ήμαρτον, Θεέ μου, έτοιμος ήμουν να γράψω «της υπαρκτής Εκκλησίας») προς την συντριπτική πλειονότητα του οργανωμένου ποντιακού χώρου, την ΠΟΕ, και προς το ίδιο το Ελληνικό Κοινοβούλιο, που δια της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων πρότεινε το 2007 ομόφωνα, με εκπροσώπηση όλων των κομμάτων όλου του πολιτικού φάσματος, την αλλαγή του διοικητικού καθεστώτος της Παναγίας Σουμελά, το οποίο η Εκκλησία αντί να το βελτιώσει το κατέστησε με τον παραπάνω Κανονισμό απεχθές, αποκρουστικό, αυτή λοιπόν η συμπεριφορά της Εκκλησίας πρέπει να στηλιτευθεί αδίστακτα και πρέπει κατεπειγόντως να αλλάξει! Κατεπειγόντως και αυτοπροαιρέτως, αλλιώς θα είναι ντροπή και αίσχος για τους πόντιους αν δεν επιβάλλουν την αλλαγή με κάθε μορφή, το τονίζω, με κάθε μορφή νόμιμου αγώνα, με πλήρη συνείδηση ότι επιτελούν το πατριωτικό και θρησκευτικό καθήκον τους! Ξαναδιάβασα πρόσφατα, μετά 35 χρόνια, το έργο « Η Μυστική Θεολογία της Ανατολικής Εκκλησίας», του ρώσου εμιγκρέ Βλαδίμηρου Λόσσκυ, του μεγαλύτερου ίσως θεολόγου του περασμένου αιώνα. Και αναρωτιόμουν, τι σχέση έχουν οι εκπληκτικές αναλύσεις του περί Θείου Γνόφου και Κτιστών Ενεργειών, τι σχέση έχουν με τον κτιστό φασιστικό γνόφο του καθεστώτος της Παναγίας Σουμελά! Εκεί ξανασυνάντησα και το Θεοτόκιο που υμνεί την Παναγία και για το ότι «Αύτη το μεσότοιχον της έχθρας καθελούσα, ειρήνην αντεισήξε», και σκέφτηκα, (και έγραψα σχετικό ομότιτλο άρθρο που αναρτήθηκε στο Ιντερνετ) πώς επιτρέψαμε εμείς οι πόντιοι να καταστεί η ίδια η Παναγία μας, η Παναγία Σουμελά, αντί ειρηνοποιός, «μεσότοιχον έχθρας», αιτία διχασμού του οργανωμένου ποντιακού χώρου, και να γίνει μάλιστα αυτό με την ενεργό άκρως μεροληπτική κατά της ΠΟΕ και υπέρ της οικογενειοκρατίας μεθοδευμένη συνέργεια της ίδιας της Εκκλησίας! Αυτή η κατάσταση πρέπει να τελειώσει ΚΑΙ ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ!
4) Κατά τη Συνδιάσκεψη ο συμπατριώτης μας κ. Ιβάν Σαββίδης, χορηγός και ο πιο ενεργός παράγοντάς της, κατέστησε με πανηγυρικό τρόπο σαφείς τις προθέσεις του. Θέλει τον οργανωμένο ποντιακό χώρο ως βατήρα επίδοξων ποντίων για την πολιτική, κατά πρώτον, άνοδο του στοιχείου μας, με σκοπό - ευγενικό, δε λέω - τη σωτηρία της πατρίδας…
Επ’ αυτού έχω να σχολιάσω τα εξής: Ο Ιβάν είναι προφανέστατα ένας χαρισματικός άνθρωπος. Αλλά στην ιστορία παρατηρείται ότι οι χαρισματικοί άνθρωποι, αν δεν περιστοιχίζονται από έμπιστους ανθρώπους με σώφρονα λογισμό και το θάρρος της γνώμης, καταστρέφουν συνήθως και τον εαυτό τους και τα οποιαδήποτε σύνολα στα οποία ηγούνται. Παράδειγμα από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο: Οι τρεις χαρισματικοί ηγέτες των συμμαχικών δυνάμεων είχαν έμπιστους ανθρώπους τους οποίους άκουγαν, ο Τσώρτσιλ τον Άλαμπρουκ, ο Στάλιν τον στρατηγό Αντώνοφ και ο Ρούσβελτ τον στρατηγό Τζορτζ Μάρσαλ, ενώ ο Χίτλερ, ανώμαλα χαρισματικός και αυτός, δεν είχε κανέναν, δεν του το επέτρεπε ο αυταρχικός χαρακτήρας του, γι αυτό κατέστρεψε και τον εαυτό του και τη χώρα του και τον κόσμο ολόκληρο. Η επιρροή συνετών ανθρώπων σε χαρισματικούς ηγέτες τους καθιστά εμπνευσμένους. Εγώ αναρωτιέμαι: Ο χαρισματικός Ιβάν, που όπως λέγεται, εγώ δεν τον γνωρίζω, δεν είναι καθόλου αυταρχικός και ακούει τις συνετές γνώμες, δεν έχει άραγε κάποιον σώφρονα και ενημερωμένο περί τα ποντιακά άνθρωπο να του εισηγείται τα σωστά για τη σύνθεση, τη λειτουργία και την αποστολή του οργανωμένου ποντιακού χώρου; Δεν του είπε κανείς ότι η ΠΟΕ, με όλα τα στραβά και τα ανάποδά της, είναι ωστόσο ένας χώρος δημοκρατίας, υψηλής οργανωτικής σύλληψης (πράγματι, η οντότητα των νομικά μη αυτοτελών αλλά λειτουργικά αυτοτελών Συνδέσμων Ποντιακών Σωματίων, ΣΠΟΣ, εντός της ΠΟΕ και η διοικητική συνάφειά τους με το ΔΣ της ΠΟΕ, είναι εντελώς πρωτότυπο όσο και πρότυπο δημοκρατικό οργανωτικό σχήμα), ότι είναι, η ΠΟΕ, ο φορέας που καλύπτει τη συντριπτική πλειονότητα των ποντιακών σωματείων, ότι προέκυψε από τρία οργανωτικά συνέδρια, δεν του λέει, επαναλαμβάνω, κανείς, ότι η πραγματική ποντιακή δύναμη βρίσκεται στην ΠΟΕ, με όσα προβλήματα και αν παρουσιάζει στη λειτουργία της; Και δεν του λέει κανείς ότι, αγαπητέ όλων των ποντίων Ιβάν, για πήγαινε να γραφτείς μέλος του Σωματείου Παναγία Σουμελά, όπου δορυφορούν το Προσκύνημα Παναγία Σουμελά και τα σωματεία της ΠΟΠΣ, και πες μας μετά την εμπειρία σου, πες μας πόσο ταπεινωμένος θα αισθανθείς όταν θα σου πουν ότι, φέρε μας την αίτηση απαραιτήτως με υπογραφή - πρόταση δύο μελών του Διοικητικού Συμβουλίου, δηλαδή ημετέρων της πιο πούρας αντιδραστικής οικογενειοκρατίας ή των οποιωνδήποτε εκάστοτε κρατούντων, μείνε τρία χρόνια δόκιμο μέλος χωρίς δικαίωμα ψήφου ούτε δικαίωμα εκλέγειν και εκλέγεσθαι, πούλα και το περιοδικό μας ή γράψε συνδρομητές του (διότι και αυτός ο όρος υπάρχει στο καταστατικό της Παναγίας Σουμελά για τα δόκιμα μέλη) και μετά από τρία χρόνια βλέπουμε αν θα σε κάνει το ΔΣ τακτικό μέλος με δικαίωμα ψήφου. Αν σου τα πουν όλα αυτά, δεν θα τους πετάξεις στα μούτρα την αίτηση και δεν θα τους πεις ότι αυτό είναι φασισμός; Και όμως, αυτός ο πιο τυραννικός για ένα σωματείο φασισμός καθορίζει τη Διοίκηση του Προσκυνήματος της Παναγίας Σουμελά, που διέπεται από Κανονισμό ιδιωτικού δικαίου και ίσως αύριο ιδιωτικού συμφέροντος! Και επειδή έχεις και μια ευγενή περηφάνια, πες μας λοιπόν, Ιβάν, πως ανέχεσαι σαν πόντιος η μεν Παναγία της Τήνου να είναι, όπως περιέγραψα παραπάνω, αρχόντισσα γεμάτη προνόμια από το Κράτος μας και με την διοίκησή της στα χέρια των ίδιων των εκπροσώπων του τηνιακού λαού, και εύγε τους, ενώ την Παναγία Σουμελά, με τους θεσμούς που την διέπουν μπορεί ο κάθε ανόσιος να την μεταβάλλει σε προσωπική θεραπαινίδα του; Και πότε επιτέλους θα αποτάξεις, Ιβάν, εκείνους που δημιούργησαν αυτήν την κατάσταση, ανατρέποντας μάλιστα την ακραιφνή δημοκρατική τάξη των ευγενών ιδρυτών του Σωματείου και του Προσκυνήματος; Εμείς δεν πρόκειται ΠΟΤΕ να σε παρακαλέσουμε ούτε να σε δελεάσουμε να γίνεις δικός μας, ΠΟΤΕ, ούτε θα σε κολακέψουμε, ΠΟΤΕ, διότι σεβόμαστε και τον εαυτό μας και εσένα. Σπεύσε όμως σε πραγματικό διάλογο με εμάς, σε εμπνευσμένο διάλογο, σε δημοκρατικό διάλογο, σε δημιουργικό διάλογο, και αφού είσαι και πραγματικός ιδεαλιστής, με υψιπετή λογισμό (αυτό φαίνεται καθαρά, και εγώ το συμπέρανα ιδίως από μια παλιότερη συνέντευξή σου στην Ποντιακή Γνώμη) θα δεις ότι εδώ σε εμάς, στην ΠΟΕ, (μιλάω όχι βέβαια ως εκπρόσωπός της αλλά ως ενταγμένος σε αυτήν) είναι ο χώρος που, με όλα, επαναλαμβάνω, τα στραβά του, είναι πάντως χώρος δημοκρατίας, ελευθερίας, που θα σου θυμίζει τους στίχους του Πάστερνακ, τους οποίους είμαι βέβαιος ότι τους γνωρίζεις:
Χαίρε, εσύ, Ξεδίπλωμα Φτερών,
Ελεύθερο φτερούγισμα στα ύψη,
Και εικόνα του Φωτισμένου Λόγου,
Και Δημιουργία, και Θαύμα.
Χωρίς ελεύθερο φτερούγισμα του λογισμού, πράγμα που είναι αδύνατο μέσα στον θεσμικά φασιστικό κλωβό που περιέγραψα παραπάνω και όπου επιχειρούν να σε εγκλωβίσουν οριστικά, αγαπητέ Ιβάν, δεν θα έχει καμιά απολύτως τύχη κανένα σχέδιό σου για τον Πόντο και την Ελλάδα! Το τοπίο πέρα από την ΠΟΕ είναι κατάξερο και δυστυχώς «μάταιοι οι κόποι του δελφίνος εις την ξηράν», έλεγαν οι αρχαίοι μας…
Και θα τελειώσω περίπου όπως άρχισα: Μπορεί πράγματι η Παγκόσμια Συνδιάσκεψη Ποντιακής Νεολαίας να ήταν, κατά την εκτίμησή μου, άκαρπη αλλά ήταν όντως χρήσιμη, διότι ζωήρεψε ακόμη περισσότερο τον οργανωμένο χώρο και όξυνε τα προβλήματά του, πράγμα που από μια άποψη είναι αισιόδοξο, διότι συνήθως τα προβλήματα βρίσκονται πιο κοντά στη λύση τους όταν οξύνονται.
Σχετικά θέματα
- Ιβάν Σαββίδης: «Χωρίς σοβαρό Ποντιακό λόμπι δεν υπάρχει προοπτική»
- Παραίτηση Φίλη ζήτησαν και στη 2η Παγκόσμια Συνδιάσκεψη Ποντιακής Νεολαίας
- Ιστορική αυλαία για τη 2η Παγκόσμια Συνδιάσκεψη Ποντιακής Νεολαίας!
- Αφιέρωμα της ΕΡΤ3 στη 2η Παγκόσμια Συνδιάσκεψη Ποντιακής Νεολαίας (Video)
- Με δυναμική παρουσία της Ποντιακής Νεολαίας ξεκίνησαν οι εργασίες της Συνδιάσκεψης (Φωτογραφίες)
- Χορός Σέρα στη 2η Παγκόσμια Συνδιάσκεψη Ποντιακής Νεολαίας (Video)
- Μέσα σε κλίμα έντονης συγκίνησης και αρωθυμίας ξεκίνησε η 2 Παγκόσμια Συνδιάσκεψη Ποντιακής Νεολαίας
- Οι Πόντιοι ξεσήκωσαν το Βελλίδειο παρουσία του Οικουμενικού Πατριάρχη (Φωτογραφίες)
- Αυτά είναι τα ψηφίσματα και οι αποφάσεις της 2ης Παγκόσμιας Συνδιάσκεψης Ποντιακής Νεολαίας