Α΄ Ποντιακό βραβείο λογοκλοπής!!!

Στην ακαδημαϊκή κοινότητα αλλά και στη δημοσιογραφία η λογοκλοπή θεωρείται ανεντιμότητα, ανηθικότητα και υπόκειται σε ποινικές κυρώσεις. Είναι αυτονόητο ότι όταν αναφέρεσαι στα γραφόμενα κάποιου άλλου, θα παραπέμψεις στην πηγή (με παράθεμα, βιβλιογραφική παραπομπή κτλ). Έχουν δημιουργηθεί ακόμη και λογισμικά εντοπισμού λογοκλοπής σε κείμενα. Τέσσερις λέξεις στη σειρά αν αναφέρεις, οφείλεις να επισημάνεις την πηγή, ειδάλλως θεωρείται απάτη.

Ξέρουν πολύ καλά όσοι ασχολούνται με τη συγγραφή πως ένα κείμενο θέλει πνευματικό μόχθο. Θέλει μελέτη, παρατήρηση, ζύμωση, επιμονή, υπομονή, μεθοδικότητα, ταλέντο, για να μεταμορφωθεί σε «πνευματικό παιδί» του κάθε συγγραφέα.

Στον ποντιακό μας κόσμο, η λογοκλοπή είναι ένα αγαπημένο «χόμπι» εδώ και δεκαετίες. Κάποιοι μπαίνουν στον κόπο να αλλάξουν μερικές λέξεις, άλλοι πάλι πραγματοποιούν ολόκληρες διαλέξεις και ραδιοφωνικές εκπομπές με αυτούσια κλεμμένα κείμενα, χωρίς να αναφερθούν στην πηγή.

Ζώντας τόσα χρόνια δίπλα στον πατέρα μου Στάθη Ευσταθιάδη, ήμουν δεκάδες φορές μάρτυρας των συναισθημάτων του όταν άκουγε κείμενά του, με την «υπογραφή» άλλων, σε εκδηλώσεις, ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές αλλά και όταν αντιλαμβανόταν γραφόμενά του τυπωμένα σε βιβλία άλλων! Οι επίδοξοι «συγγραφείς» ήταν συνήθως μαθητές του ή κάποιοι που μελετούσαν τα βιβλία του. Άλλες φορές ένιωθε θλίψη, άλλες οίκτο κι άλλες πικρία γιατί τα «πνευματικά παιδιά» του είχαν υφαρπαγεί από κάποιους επιτήδειους. Ως δικηγόρος, σκέφτηκε πολλές φορές να κινηθεί και νομικά, σε περιπτώσεις που ξεχείλιζε το ποτήρι, αλλά πάντα τον συγκρατούσαμε (καλώς ή κακώς), λέγοντάς του ότι δεν αξίζει να ασχολείται με ανθρώπους που είναι πνευματικά «στείροι», που δε μπορούν δηλαδή να «γεννήσουν οι ίδιοι πνευματικά παιδιά».

Καθώς δε μπορώ να ανεχτώ προσβολή της μνήμης του, οφείλω να αναφέρω το τελευταίο κρούσμα λογοκλοπής κειμένου του, με την ελπίδα να σταματήσει επιτέλους αυτή η ανηθικότητα στο χώρο μας. Η περίπτωση αυτή ξεπέρασε μακράν κάθε προηγούμενη, καθώς πρόκειται για ένα αυτούσιο κείμενο 500 και άνω λέξεων!!!!!! Είναι ένα εκτενές απόσπασμα (σελ.25-32!!!!!!) από το βιβλίο του Τα τραγούδια του ποντιακού λαού, πολύτιμο κεφάλαιο της λαογραφίας μας, γ΄ έκδοση, Αδελφοί Κυριακίδη, Θεσσαλονίκη 1992, ένα βιβλίο που έχει αντιγραφεί όσο λίγα στον ποντιακό χώρο (και αναφέρομαι στην ανάλυση των δημοτικών τραγουδιών). Στο ίδιο «απόσπασμα», περιλαμβάνεται και ένα παράθεμα του αείμνηστου καθηγητή Λαογραφίας Στίλπωνα Κυριακίδη, στον οποίο κάνει αναφορά ο πατέρας μου, όχι όμως το εν λόγω κείμενο, καθώς επίσης και ένας στοχασμός του Νίτσε, που τυγχάνει της ιδίας αντιμετώπισης…..

Δε γνωρίζω προσωπικά την κα Παρθένα Τσοκτουρίδου. Γνωρίζω όμως πάρα πολύ καλά τον τρόπο γραφής του πατέρα μου, τον οποίο αναγνώρισα στο παρακάτω «κείμενό» της (που βραβεύτηκε, όπως διάβασα, με τον έπαινο «Νανά Κοντού»): http://progoniki.blogspot.gr/2015/10/blog-post_8.html#more

Γνωρίζω ακόμη ότι και η αρνητική διαφήμιση δεν παύει να είναι «διαφήμιση». Δε με αφορά. Δε με αφορά επίσης η αποζημίωση που δικαιούται η οικογένειά μου, αν κινηθούμε νομικά. Δε θα το πράξουμε. Αυτό που πρέπει όμως να γίνει είναι να σταματήσει επιτέλους αυτό το φαινόμενο της λογοκλοπής και να αποκτήσουμε και πάλι ΗΘΙΚΗ ως Πόντιοι. Δεν είναι κακό να είσαι «στείρος» πνευματικά. Συμβαίνουν κι αυτά στη ζωή. Ούτε είναι κακό να κάνεις αναφορά στις πηγές σου, αντιθέτως, κατοχυρώνεσαι. Κι αν υπάρχει τόση «στειρότητα» σήμερα, κι αν δεν υπάρχει πνευματική δημιουργία, ας ανατρέξουμε στο παρελθόν. Όπως λέει χαρακτηριστικά ο καθηγητής μου Μιχάλης Μερακλής, «επιστήμες όπως η Λαογραφία και η Φιλοσοφία δεν ξεπερνιούνται! Τι θα πούμε δηλαδή, ότι είναι ξεπερασμένος ο Πλάτων και ο Αριστοτέλης;»

Μυροφόρα Ε. Ευσταθιάδου

Με την προτροπή και τη συγκατάθεση της οικογένειας Στάθη Ευσταθιάδη

Παρακάτω παρατίθενται τα σημεία του κειμένου της κας Τσοκτουρίδου (;) που υπόκεινται σε λογοκλοπή, από το βιβλίο του Στάθη Ευσταθιάδη:

Δημοσίευση Παρθένας Τσοκτουρίδου Βιβλίο Στάθη Ευσταθιάδη