 |
| Το Φεστιβάλ Ποντιακών Χορών είναι ένα από τα μεγαλύτερα πολιτιστικά γεγονότα της χώρας |
Παρουσία χιλιάδων θεατών αναμένεται να πραγματοποιηθεί και φέτος, για 11η συνεχή χρονιά, το Πανελλαδικό Φεστιβάλ Ποντιακών Χορών της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος, ένα από τα μεγαλύτερα πολιτιστικά γεγονότα της χώρας με την συμμετοχή 2.500 χορευτών και χορευτριών από κάθε γωνιά της Ελλάδος.
Παρόλες τις οικονομικές αντιξοότητες και την κρίση μου μαστίζει την χώρα μας, η ποντιακή νεολαία δίνει το βροντερό παρόν στέλνοντας ένα μήνυμα αισιοδοξίας και ταυτόχρονα μαχητικής διεκδίκησης των δικαίων μας, που το τελευταίο χρονικό διάστημα προσπαθούν να μας αποστερήσουν. Και αναφερόμαστε προφανώς στην αφαίρεση από την διδακτέα ύλη των σχολικών εγχειριδίων της ιστορίας της Γ’ Λυκείου του κεφαλαίου «Ο παρευξείνιος ελληνισμός κατά τον 19ο-20ο αιώνα», του μοναδικού κεφαλαίου σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες όπου υπάρχει σαφής αναφορά σην Γενοκτονία των προγόνων μας, στις απαράδεκτα ανιστόρητες θέσεις του υπουργού Παιδείας κ. Φίλη για την Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού τις οποίες αρνείται να ανασκευάσει, στον εμπαιγμό των χιλιάδων ανασφάλιστων υπερηλίκων νεοπροσφύγων αδελφών μας των οποίων η επιβίωση τίθεται σε κίνδυνο και το δικαίωμα στην ζωή και την αξιοπρέπεια αμφισβητείται ευθέως από τις κυβερνητικές επιλογές. Μέσω της μεγαλειώδους αυτής εκδήλωσης, καταδικάζουμε με τον πλέον εμφατικό τρόπο την στάση που επιδεικνύει η Ελληνική Πολιτεία στα δίκαια και τις διεκδικήσεις μας και θέτουμε όλους προ των ευθυνών τους για τις από εδώ και πέρα ενέργειες και κινητοποιήσεις μας.
Το 11ο Πανελλαδικό Φεστιβάλ Ποντιακών Χορών, θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 17 Οκτωβρίου 2015 και ώρα 7 μ.μ στο Κλειστό Γυμναστήριο Λευκόβρυσης Κοζάνης και είναι αφιερωμένο στην μνήμη των αειμνήστων Ποντίων, ακαδημαϊκού Πολυχρόνη Ενεπεκίδη και μεγάλου πολιτκού ανδρός και ιατρού Ιωάννη Πασαλίδη.
Ο Πολυχρόνης Ενεπεκίδης γεννήθηκε στις 12 Ιουνίου του 1917 στην Αμισό του Πόντου. Σπούδασε φιλολογία και ιστορία στη φιλοσοφική σχολή του πανεπιστημίου Αθηνών και μετεκπαιδεύτηκε στη Βιέννη και τη Σορβόννη. Από το 1942 εγκαταστάθηκε μόνιμα στην αυστριακή πρωτεύουσα και τέσσερα χρόνια αργότερα αναγορεύτηκε διδάκτορας. Το 1953 ανακηρύχθηκε υφηγητής και το 1960 έγινε καθηγητής στην έδρα της Βυζαντινής και Νεοελληνικής φιλολογίας. Το 1974 έγινε προϊστάμενος στο Ινστιτούτο Βυζαντινών Σπουδών. Μετά τη συνταξιοδότησή του, το 1982, ανακηρύχθηκε ομότιμος καθηγητής του ίδιου πανεπιστημίου.
Ασχολήθηκε με την ιστορική έρευνα σε αρχεία και βιβλιοθήκες στη Γαλλία, τη Γερμανία, την Αυστρία, την Ελβετία, την Ιταλία, τη Μεγάλη Βρετανία, την Ουγγαρία και την Ελλάδα.
Μεταξύ των πονημάτων του εξέχουσα για τον ποντιακό ελληνισμό θέση κατέχει το σπουδαίο έργο του «Οι διωγμοί των Ελλήνων του Πόντου (1908-1918) βάσει των ανέκδοτων εγγράφων των κρατικών αρχείων της Αυστροουγγαρίας», που εκδόθηκε από τον Σύλλογο Ποντίων Αργοναύται - Κομνηνοί το 1962 και ήταν ουσιαστικά το πρώτο επιστημονικό έργο που αναφέρεται στην Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου. Το σύνολο των διπλωματικών εγγράφων από τη Βιέννη και το Βερολίνο που αφορούν τη Γενοκτονία των Ποντίων μέχρι το 1918 δημοσιεύτηκαν στο έργο του «Γενοκτονία στον Εύξεινο Πόντο. Διπλωματικά Έγγραφα από τη Βιέννη (1909-1918)», που εκδόθηκε από την Εύξεινο Λέσχη Θεσσαλονίκης το 1995.
Τιμήθηκε με τα χρυσά παράσημα του Οικουμενικού Πατριάρχη Κωνσταντινούπολης, της προεδρίας της Αυστριακής Δημοκρατίας, του πρωθυπουργού της Αυστρίας και της πόλης της Θεσσαλονίκης.
Ο αείμνηστος Πολυχρόνης Ενεπεκίδης απεβίωσε στις 12 Οκτωβρίου του 2014 και η τελευταία επιθυμία του ήταν να ταφεί στην Ελλάδα, την οποία τίμησε με το μεγάλο ιστορικό έργο του και τις δεκάδες ομιλίες του στην Ευρώπη, την Αμερική και την Αυστραλία.
Ο Ιωάννης Πασαλίδης κατάγονταν από τη Σάντα του Πόντου (οικισμό Κοζλαράντων) αλλά οι γονείς του είχαν μεταναστεύσει στη Γεωργία. Αποφοίτησε από το γυμνάσιο στην Τιφλίδα και σπούδασε ιατρική στην Οδησσό και στη Μόσχα απ’ όπου πήρε το πτυχίο του με άριστα. Αμέσως μετά εγκαταστάθηκε στο Σοχούμ το 1918. Εκεί ως χειρουργός και μαιευτήρας άσκησε αφιλοκερδώς το λειτούργημα του υπέρ όλων την Ελλήνων και λόγω της μεγάλης του αυτής προσφοράς εξελέγη βουλευτής, ο μόνος Έλληνας, στην αυτόνομη τότε Δημοκρατία της Γεωργίας. Μετείχε επίσης στην κυβέρνηση της Γεωργίας ως υπουργός εξωτερικών υποθέσεων και με την ιδιότητά του αυτή προώθησε τα θέματα όλων των Ελλήνων του Πόντου ερχόμενος σε επαφή και με τις επίσημες ελληνικές αρχές. Επίσης εξέδιδε την εφημερίδα ΝΕΑ ΖΩΗ με κυρίαρχα θέματα την ανεξαρτησία της Γεωργίας και την αυτόνομη δράση των εκεί Ελλήνων. Με την εγκατάστασή του στην Ελλάδα εκλέγεται πληρεξούσιος (βουλευτής) Θεσσαλονίκης στην εθνοσυνέλευση που προήλθε από τις εκλογές του 1923 υπό τον Αλέξανδρο Παπαναστασίου. Στη βουλή καταθέτει διαρκώς επερωτήσεις για το προσφυγικό ζήτημα το οποίο θεωρεί ως υπ’αριθμόν ένα για την Ελλάδα και αγωνίζεται για την ομαλή ένταξη των Ποντίων στην Ελληνική κοινωνία. Συχνές επίσης είναι οι αιτιάσεις του για το που πηγαίνουν τα κρατικά χρήματα που προορίζονται για του πρόσφυγες. Συγχρόνως ασκεί αφιλοκερδώς το λειτούργημα του ιατρού. Είναι διευθυντής στο ρωσικό μαιευτήριο Θεσσαλονίκης (1923-1930) και ξεγέννησε αμισθί όλες τις οικογένειες της φτωχολογιάς της βόρειας Ελλάδας ενώ σε πολλούς έδινε ακόμα και χρήματα για τα εισιτήρια ώστε να επιστρέψουν στα μέρη τους. Στην κατοχή συλλαμβάνεται από τους Γερμανούς και κρατείται στις φυλακές του Επταπυργίου. Το 1951 ιδρύει την ΕΔΑ στα δύσκολα μετεμφυλιακά χρόνια με το ΚΚΕ εκτός νόμου και με τα στελέχη της αριστεράς εκτοπισμένα. Ως Πρόεδρος της ΕΔΑ (1951-1967) δίνει μάχες για την κατάργηση των διαχωριστικών γραμμών αριστεράς-δεξιάς και για την εθνική συμφιλίωση. Ο λαός για την κοινωνική του προσφορά και για τους πολιτικούς του αγώνες τον αντάμειψε αναδεικνύοντάς τον την 11η Μαίου 1958 σε αρχηγό αξιωματικής αντιπολίτευσης με 25% και 79 βουλευτές. Ξεχώρισε για τον βαθύ του ανθρωπισμό και το ακατάβλητο αγωνιστικό του πνεύμα γιαυτό και θα μείνει για πάντα στη μνήμη και στις καρδιές μας.
Τέλος δεν είναι τυχαίο ότι το φετινό Φεστιβάλ αφιερώνεται επίσης «Στην προσφυγιά του χθες και του σήμερα». Εμείς οι απόγονοι γενοκτονημένων προγόνων και προσφύγων δεν ξεχνάμε ποτέ τι σημαίνει ξεριζωμός, τι σημαίνει προσφυγιά. Είμαστε μέλη των 433 πρωτοβάθμιων ποντιακών σωματείων μελών της δύναμης της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος και δεν θα πάψουμε να αγωνιζόμαστε για την δικαίωση των 353.000 γενοκτονημένων προγόνων μας και την διεθνοποίηση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου.
Πριν λίγες μέρες η Συντονιστική Επιτροπή Νεολαίας της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος, μετά την συγκινητική ανταπόκριση του κόσμου και μαζί με νεολαίους των σωματείων της Ομοσπονδίας, παρέδωσε τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης που συγκεντρώθηκαν, βοηθώντας έμπρακτα τους πρόσφυγες που έχουν εγκατασταθεί στην Ειδομένη του Κιλκίς, όπως έπραξαν και πράττουν καθημερινά τα σωματεία μέλη μας. Στις εγκαταστάσεις του γυμναστηρίου της Λευκόβρυσης θα υπάρχει η δυνατότητα συγκέντρωσης ειδών πρώτης ανάγκης καθ’ όλη τη διάρκεια του 11ου Φεστιβάλ Ποντιακών Χορών, τα οποία με μέριμνα της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας και του Δήμου Κοζάνης θα διανεμηθούν σε αυτούς, ώστε να βοηθήσουμε όλοι μας τους Σύριους πρόσφυγες που το τελευταίο χρονικό διάστημα ο πόλεμος τους ανάγκασε να εγκαταλείψουν τη χώρα τους.