 |
| Παρουσίαση του βιβλίου της Παρυσάτιδος Παπαδοπούλου-Συμεωνίδου «Τραπεζούς. 1921: το ανέσπερο έτος» |
Το βιβλίο της Παρυσάτιδος Παπαδοπούλου – Συμεωνίδου, «Τραπεζούς. 1921: το ανέσπερο έτος», θα παρουσιαστεί στο εντευκτήριο της Ευξείνου Λέσχης Θεσσαλονίκης, την Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2015 στις 19.00.
Την εκδήλωση συνδιοργανώνουν, η Μέριμνα Ποντίων Κυριών, η Εύξεινος Λέσχη Θεσσαλονίκης, ο Εκδοτικός Οίκος Κ. και Μ. Σταμούλη και η εφημερίδα Εύξεινος Πόντος.
Το βιβλίο θα παρουσιαστεί από την συγγραφέα Παρυσάτιδα Παπαδοπούλου – Συμεωνίδου, θα προλογίσει ο Κώστας Αποστολίδης πρώην πρόεδρος της Ευξείνου Λέσχης Θεσσαλονίκης, ενώ θα απευθύνουν χαιρετισμό οι πρόεδροι της Μέριμνας Ποντίων Κυριών Ιφιγένεια Πανίδου και της Ευξείνου Λέσχης Θεσσαλονίκης Γιάννης Αποστολίδης.
Το βιβλίο
Η συγγραφέας του βιβλίου, Παρύσατις Παπαδοπούλου – Συμεωνίδου, αρχιτέκτων – πολεοδόμος, ομότιμη καθηγήτρια του ΑΠΘ, στο νέο της βιβλίο, 365 σελίδων σε μεγάλο σχήμα, για την Τραπεζούντα, μέσα από τη ζωή των δύο αστικών οικογενειών, με σημαντική κοινωνική εμβέλεια στην πόλη, της οικογένειας Ακριτίδου (οικογένεια της μητέρας της από την πλευρά του πατέρα της) και της οικογένειας Κοντοζή (οικογένεια της μητέρας της από την πλευρά της μητέρας της), μας μεταφέρει σε εκείνη την εποχή και πως το 1921, για την Τραπεζούντα, ήταν το ανέσπερο έτος.
Η Παρύσατις Παπαδοπούλου – Συμεωνίδου, ανήκει στην δεύτερη γενιά προσφύγων και όπως αναφέρει, το γεγονός αυτό της έδωσε τη δυνατότητα να αφουγκραστεί με σχετική πληρότητα της μνήμες της πρώτης γενιάς (εκείνης που γεννήθηκε εκεί). Σημαντική πηγή πληροφοριών ήταν η μητέρα της Σοφία, που γεννήθηκε το 1915 και σε ηλικία επτά ετών ήρθε από την Τραπεζούντα στη Θεσσαλονίκη, σε μια ηλικία που της επέτρεπε να φέρει μαζί της ακούσματα, παραστάσεις, προσωπικά βιώματα, μνήμες και θύμισες, γεγονός που αποτέλεσε ανεκτίμητο δώρο προς αυτήν και τις τρεις θυγατέρες της.
Η συγγραφή του βιβλίου, αναφέρει η κ. Παπαδοπούλου – Συμεωνίδου, αποτελεί το απόσταγμα ερευνών και μελετών, αλλά και συσσωρευμένης γνώσης πολλών ετών. Εκτός από τις πηγές (προφορικές και γραπτές) η έρευνα επεκτάθηκε σε επιτόπιες έρευνες στην Τραπεζούντα και σε περιοχές του Πόντου, σε έρευνα ψηφιοποιηθέντων αρχείων ελληνικών και ξένων βιβλιοθηκών, καθώς και στην έρευνα και μελέτη των αρχείων τόσο του ελληνικού κράτους όσο και ξένων φορέων και διεθνών οργανισμών.
Τα στοιχεία των δύο οικογενειών που αναδύονται μέσα από το περιεχόμενο (σε ορισμένες περιπτώσεις διέπουν το περιεχόμενο) εμπλέκονται με στοιχεία χώρου και χρόνου. Και για την τελευταία περίοδο 19ου – 20ου αιώνα, είναι η εμπλοκή αυτή που, ασφαλώς, αποπνέει αισθήματα και συναισθήματα όλων των αποχρώσεων χαράς και θλίψης, προσμονής και απογοήτευσης. Είναι, όμως, και η εμπλοκή αυτή που συμβάλλει στην ερμηνεία της διεκδίκησης της ζωής και των δικαιωμάτων της, αλλά και στην ερμηνεία των πολιτικών επιλογών για την επιβολή του θανάτου και της εξόντωσης γηγενών πληθυσμών για οικειοποίηση τόπων και πολιτισμών. Εν τέλει, η εμπλοκή συμβάλλει στην κατανόηση της σημασίας του 1921 για το μέλλον. Διότι το έτος αυτό δεν πρόκειται να σβήσει. Για το καλό του συνόλου θα παραμείνει ανέσπερο. Το ζήτημα, όπως πρέπει να απασχολήσει, είναι όχι το πώς χάθηκαν άνθρωποι και πόσοι, το πώς διαγράφηκαν πατρίδες και κοινωνίες, αλλά:
Γιατί και προς όφελος ποιων χάθηκαν / διαγράφηκαν πατρίδες και κοινωνίες την δεδομένη ιστορική περίοδο με τόσο μεγάλο πυκνωτή ως προς διεθνείς συγκυρίες, πολιτικές επιλογές και αποφάσεις με αντι-ανθρωπιστικές καταλήξεις.
Γιατί η ιστορία σημάδεψε το 1921, ενός μεγάλου πυκνωτή παρελθόντος και μέλλοντος.
Η συγγραφέας θέλει να πιστεύει ότι μέσα από το βιβλίο θα εξαχθούν ερμηνείες και συμπεράσματα για τα ζητήματα αυτά, μια συμβολή από μέρους της στην απάντηση των ερωτημάτων που τέθηκαν, μια συμβολή στην αλήθεια που κοινωνικά μονίμως αναζητείται και προσεγγίζεται, αλλά πολιτικά μονίμως διαστρεβλώνεται και αποσιωπάται.