Και τώρα τι; Θα συνεχίσουμε να "βαράμε το νταούλι" στον ίδιο ρυθμό, δίχως αποτέλεσμα;

Και τώρα τι; Θα συνεχίσουμε να "βαράμε το νταούλι" στον ίδιο ρυθμό, δίχως αποτέλεσμα;

Και τώρα που έγιναν οι συνάξεις και οι επιδόσεις ψηφισμάτων από τις Ποντιακές οργανώσεις και τα σωματεία, τι έπεται; Θα συνεχίσουμε να "βαράμε το νταούλι" στον ίδιο ρυθμό δίχως ουσιαστικό αποτέλεσμα; Διότι τόσο πολύ ίδρωσε το αυτάκι των κυβερνώντων, ώστε όχι μόνο δεν απέπεμψαν τον «επιστημονικά καταρτισμένο κύριο» Φίλη αλλά μας παρουσίασαν και ως καρφί στο μάτι, το μέγα διανοητή της αριστεράς ελίτ, Λιάκο, να μιλά για τζιχάντ Μακεδονομάχους κατά το Μακεδονικό Αγώνα.

Και βέβαια μέσα στον ορυμαγδό των πολιτικών εξελίξεων του καλοκαιριού έδραξαν της ευκαιρίας και αφαίρεσαν από το σχολικό εγχειρίδιο της Ιστορίας Γ’ Λυκείου την ενότητα που αναφέρεται στην ιστορία του Ποντιακού Ελληνισμού και έτσι, και τη δυνατότητα να αποτελέσει αντικείμενο εκμάθησης για τις εξετάσεις.

Εννοείται πως οι ενέργειες αυτές αποτελούν συνέχεια αντίστοιχων (και έρχονται να προστεθούν στο -μακρύ πλέον- κατάλογο) «επιστημονικών απόψεων» τύπου Ρεπούση, Δραγώνα, Θεοδωρίδη, Βερέμη, Αναγνωστοπούλου και λοιπών «διανοητών, προοδευτικών, κουλτουριάρηδων»…

Όλη αυτή η "αριστερά διανόηση", όλος αυτός ο συρφετός, εδώ και χρόνια, μεθοδικά, έψαχνε την ευκαιρία (και τη βρήκε ως κυβέρνηση) να "χτυπήσει" στο εθνικό DNA, με στόχο την αλλοίωση οτιδήποτε εθνικού, ελληνικού. Οι εκφραστές αυτής της "διανόησης" έχουν πετύχει με την ανάλογη αρωγή και των Μ.Μ.Ε. να επιβάλλουν μια ιδεολογική γενοκτονία (διανοητικό έλεγχο την ονόμασε ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης) σε όσους διατυπώνουν διαφορετικές απόψεις, ιδίως σε όσους αναφέρονται σε πατρίδα, Ελλάδα, πίστη, Ορθοδοξία.

Αλλά Δόξα τω Θεώ, αν και κινδυνεύω να χαρακτηριστώ τζιχάντ ή φονταμενταλιστής, εκστομίζοντας την παραπάνω φράση, ακόμη είμαστε πολλοί που έχουμε κοινά τα ιδανικά αυτά. Και είναι λυπηρό πως όλοι αυτοί οι παραχαράκτες και διαστρεβλωτές της Ιστορίας επιβοηθούνται και από Ποντίους επιστήμονες, οι οποίοι προτάσσουν το ίδιον ή και κομματικό συμφέρον προκειμένου να συνεχίσουν να αποτελούν μέρος του συστήματος.

Ή μήπως είναι ψέμα πως εδώ και δύο και πλέον δεκαετίες στην πανεπιστημιακή κοινότητα έχουν εισχωρήσει διεθνιστές ώστε να αποτελεί η ίδια βάση και ορμητήριο για την υποστήριξη ανιστόρητων και ανθελληνικών θέσεων;

Εάν δεν "πας με τα νερά τους" είσαι αυτομάτως ρατσιστής, ακροδεξιός, μισαλλόδοξος… Έτσι αυτή η διανοητική κάστα τροφοδοτεί τον ανίδεο λαό με εθνομηδενιστικές θεωρίες. Αρκεί και μόνο να ελέγξετε την πολιτική καταγωγή όλων αυτών για να καταλάβετε το ποιόν των ενεργειών τους.

Επανέρχομαι, όμως, στο εισαγωγικό μου ερώτημα: και τώρα τι ; Αυτή θα είναι η αντίδραση μας, αυτό ταιριάζει στους Ποντίους; Με αυτόν τον τρόπο απαιτεί ο Ποντιακός Ελληνισμός την επανόρθωση της αλήθειας;

Όχι βέβαια!!! Όμως ανησυχώ, ανησυχώ ως εκπαιδευτικός και ως Πόντιος ακόμη περισσότερο. Και γίνομαι ξεκάθαρος και αυστηρός. Το ζήτημα είναι λοιπόν, εάν θέλουμε, εάν τολμάμε να δράσουμε ενωμένοι, μια γροθιά, να γίνουμε ενοχλητικοί, να γίνουμε εμείς τα καρφιά στα μάτια των αρνητών της Ιστορίας μας, των βέβηλων της μνήμης των προγόνων μας.

Και γίνομαι πιο συγκεκριμένος θέτοντας ουσιαστικά και εύστοχα ερωτήματα:

- Έθεσαν οι ηγεσίες των Ποντιακών Σωματείων τους Ποντιογενείς βουλευτές προ των ευθυνών τους; Τονίστηκε ρητά πως εάν δεν πετύχουν παραίτηση ή αποπομπή Φίλη και ένταξη της Ιστορίας του Πόντου στα σχολικά βιβλία, πρέπει τότε οι ίδιοι να παραιτηθούν; Ή μήπως φοβόμαστε να «σπάσουμε τ’αυγά» με το πολιτικό κατεστημένο;

- Ενημερώθηκαν ή ερωτήθηκαν ανάλογα οι δικαστικοί λειτουργοί; O αντιρατσιστικός νόμος δεν ισχύει για τους αρνητές της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού; Ή μήπως το κομματικό ή ίδιο συμφέρον άλλα επιτάσσει;

- Έγιναν επαφές με την πανεπιστημιακή κοινότητα, με τους Ποντιογενείς των Σωμάτων Ασφαλείας; Οι εκπαιδευτικοί έχουν σκεφθεί να απεργήσουν; Ή μήπως οι καταλήψεις είναι προνόμιο των αγωνιστών της… στρόγγυλης τυρόπιτας;

- Ο πνευματικός κόσμος, ο ευρύτερος δημόσιος τομέας κινητοποιήθηκαν; Ή μήπως τα«συνδικάτα» διαφωνούν;

- Δύσκολοι καιροί για … πρίγκηπες και χαλεποί για επαναστάτες, ε;

Και εάν για όλα αυτά με χαρακτηρίζουν αιρετικό, και ακραίο, το προτιμώ, είναι τίτλος τιμής, γιατί ποτέ δεν προσκύνησα κανένα. Το προτιμώ από το να χαρακτηριστώ συστημικός και yes-man.

Είναι, λοιπόν, ώρα για δράση.Από λόγια χορτάσαμε, δε νομίζετε; … Και … χορτάσατε κι από εμένα… Καλή όρεξη!

Γιάννης Λαζαρίδης

Ιστορικός/Αρχαιολόγος