Ανθρακεύς, Γναφεύς και Πίθηκοι...

Ανθρακεύς, Γναφεύς και Πίθηκοι...

του Γιάννη Αποστολίδη

Πήρα από καλό φίλο μου, πρόεδρο ποντιακού σωματείου, ο οποίος διακρίνεται για την ασύγκριτη δημιουργικότητά του, πρόσκληση σε μια ακόμη συζήτηση παραγόντων για την ήδη πολυσυζητημένη ενότητα στον οργανωμένο ποντιακό χώρο.

Αναγνωρίζω την δοκιμασμένη ικανότητα του φίλου μου να πετυχαίνει πολύ δύσκολα εγχειρήματα, αναγνωρίζω φυσικά και την αγνότητα των κινήτρων του, αλλά επειδή παρά την επιθυμία μου δεν θα μπορέσω να ανταποκριθώ στην πρόσκληση (η συζήτηση θα γίνει τη μέρα που το σωματείο μας θα κόψει την πρωτοχρονιάτικη πίτα) θέλω να πω δημόσια (αν και αναφέρθηκα και προ μηνών στο θέμα με άρθρα μου στο e-Pontos) μερικές σχετικές απόψεις μου.

Η ενότητα με το καθεστώς της οικογενειοκρατίας στο Σωματείο Παναγία Σουμελά, ένα καθεστώς που επεκτείνεται στο Προσκύνημα και εκείθεν στην Πανελλήνια Ομοσπονδία Ποντιακών Σωματείων (ΠΟΠΣ), είναι αδύνατη. Κατά τον αισώπειο μύθο, ένας ανθρακεύς (καρβουνιάρης) πρότεινε σε κάποιο γναφέα (καθαριστή ρούχων) να συγκατοικήσουν για να μοιραστούν τα έξοδα, κι εκείνος του απάντησε ότι αυτό δεν γίνεται, διότι, του είπε, «ά γαρ εγώ λευκανώ, συ ασβολώσεις», δηλαδή, ό,τι εγώ θα ασπρίζω εσύ θα το μαυρίζεις. Το καταστατικό του Σωματείου Παναγία Σουμελά είναι μαύρο φασιστικό, μαυρίζει τις πάλλευκες δημοκρατικές αρχές, συνεπώς αποκλείει οποιαδήποτε «συγκατοίκηση», αποκλείει την ενότητα στον ευρύτερο χώρο.

Πράγματι, για να γίνεις μέλος αυτού του Σωματείου πρέπει να σου υπογράψουν την αίτηση δύο τουλάχιστο μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου (δηλαδή πρέπει να είσαι αρεστός, με θεσμική βούλα, στους κρατούντες, στην εξουσία, πράγμα που είναι το ιδιάζον  γνώρισμα κάθε φασισμού) και αποκτάς δικαίωμα ψήφου και εκλέγειν και εκλέγεσθαι μετά από τρία ολόκληρα χρόνια «δοκιμασίας», και αυτό πάλι αν σε εγκρίνει το Διοικητικό Συμβούλιο, δηλαδή αν περάσεις επιτυχώς τις εξετάσεις υποταγής.  Αυτά αρμόζουν σε ανδράποδα, όχι σε ελεύθερους ανθρώπους.

Και θα πει κάποιος (το λέει και η οικογενειοκρατία) ότι, σωματείο είναι η Παναγία Σουμελά, στο ιδιωτικό δίκαιο υπάγεται, τι λόγος πέφτει στους άλλους για το καταστατικό του. Ναι, αλλά εδώ δεν πρόκειται για σωματείο του τύπου «Οι φίλοι των μικρών λιμνών». Εδώ πρόκειται για σωματείο παμποντιακού ενδιαφέροντος, στο σωματείο αυτό η Κοινότητα Καστανιάς δώρισε 500 στρέμματα γης για να ιδρυθεί το Προσκύνημα Παναγία Σουμελά, πρόκειται για σωματείο που καθορίζει τη διοίκηση και λειτουργία αυτού του πανελλήνιου ενδιαφέροντος Προσκυνήματος, το οποίο Προσκύνημα μέχρι χθες ήταν νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου - σήμερα, με το νέο Κανονισμό του (262/2014), μετατράπηκε, ερήμην όλων των ποντίων, σε νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, στα μέτρα της οικογενειοκρατίας. Και η αντιδημοκρατική φύση του καθεστώτος περνά από το Σωματείο στο Προσκύνημα, διότι κατά τον νέο Κανονισμό την Επιτροπή Διοίκησης του Προσκυνήματος την ορίζει κατά πλειοψηφία, 6 στους 11, το Σωματείο, πράγμα που σημαίνει ολοκληρωτικό έλεγχο και του Προσκυνήματος από την οικογενειοκρατία. Όπως ξαναέγραψα, το ισότιμο Προσκύνημα της Παναγίας της Τήνου είναι νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου και η Διοικητική Επιτροπή του εκλέγεται από τους δημοτικούς και επαρχιακούς συμβούλους του νησιού. Και μάλιστα η υποψία και μόνο, η ανυπόστατη φήμη ότι η Εκκλησία πάει να καταστήσει την Παναγία της Τήνου νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου,  όπως έγινε με την Παναγία Σουμελά, προκάλεσε το 2014 την έντονη αντίδραση των Τηνίων, κάποιοι από τους οποίους έφτασαν στο ακραίο και βάρβαρο σημείο να μπουγελώσουν τον επιχώριο αμνησίκακο Μητροπολίτη Σύρου Δωρόθεο πάνω στα σκαλιά του Ναού! Λοιπόν, η οικογενειοκρατία «χωρίς συγκίνησιν, χωρίς αιδώ» έχτισε στην Παναγία Σουμελά τείχη αποκλεισμού όλων των μη αρεστών σε αυτήν ποντίων και ο οργανωμένος ποντιακός χώρος έχει ένα και μόνο καθήκον: Να γκρεμίσει αυτά τα τείχη!

Ώστε το γεγονός ότι και η ΠΟΠΣ έχει μέλος της, και μάλιστα με  κυρίαρχο ρόλο, ένα τέτοιο φασιστικής καταστατικής συγκρότησης σωματείο, την Παναγία Σουμελά, την καθιστά εκ φύσεως απρόσφορη να υπηρετήσει το θέμα της ενότητας.

Αλλά θα μου πει κάποιος ότι, αφού έχω τέτοιες απόψεις για την Παναγία Σουμελά, γιατί ως πρόεδρος της Ευξείνου Λέσχης πήρα την πρωτοβουλία και έκανα τα πάντα για την αποκατάσταση των επί πολλές δεκαετίες ανύπαρκτων σχέσεων μεταξύ της Λέσχης και της Σουμελά; Γιατί κάναμε κοινές εκδηλώσεις, συναντήσεις κλπ; Η απάντηση είναι ότι αυτή η προσπάθεια έπρεπε να γίνει για πολλούς και διάφορους λόγους, κυρίως  με την ελπίδα ότι μπορεί έτσι κάτι να αλλάξει στη νοοτροπία των κρατούντων στην Παναγία Σουμελά. Και γιατί δεν απέδωσε η προσπάθεια; Στο ερώτημα αυτό απαντά ένας άλλος αισώπειος μύθος: Σε κάποιο τσίρκο οι πίθηκοι χόρευαν τέλεια πυρρίχιο. Αλλά σε μια παράσταση κάποιος  έριξε επίτηδες στη σκηνή καρύδια, οπότε οι πίθηκοι ρίχτηκαν στα καρύδια, όπου τους ωθούσε η φύση τους, και διέλυσαν το χορό. Έτσι και οι διοικούντες την Παναγία Σουμελά, μαϊμούδιζαν τους ενωτικούς, αλλά μόλις είδαν το δέλεαρ της μετατροπής του Προσκυνήματος σε νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, που έφερνε την υπόθεση πλήρως πλέον στα μέτρα τους, επανέφεραν το σωματείο στη φασιστική καταστατική φύση του, παραμέρισαν τις σχέσεις του με την Εύξεινο Λέσχη και περιφρονώντας και κάθε άλλο φορέα του οργανωμένου ποντιακού χώρου προχώρησαν κρυφά και απόκρυφα σε αυτήν την ανόσια μετατροπή. Και ενώ η Παναγία Σουμελά ιδρύθηκε με την σύμπνοια και την κοινή αγνή ανοιχτή και διάφανη κοινωνική, πολιτική και οικονομική υποστήριξη όλων των ποντίων πατεράδων μας και επομένως για ένα τόσο σοβαρό θέμα, αυτό του νέου Κανονισμού του Προσκυνήματος και της νομικής μορφής του, είχαν λόγο όλα τα ποντιακά σωματεία, μέσω μάλιστα του Κοινού των Ποντίων, οργανικού θεσμού του Προσκυνήματος, οι διοικούντες την Παναγία Σουμελά περιφρόνησαν τους πάντες και έκαναν ερήμην των πάντων αυτό που ήθελαν.

Μετέτρεψαν το απόλυτο εθνικοθρησκευτικό σύμβολο του ποντιακού ελληνισμού, το Ιερότατο Προσκύνημα της Παναγίας Σουμελά, σε νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, με ένα Κανονισμό που σε συνδυασμό με τις φασιστικές διατάξεις του καταστατικού του σωματείου στρώνει το δρόμο στη σιμωνία και σε κάθε πανούργο ιερόσυλο για να συνδέσει το παγκάρι της με την τσέπη του! Είχαν συναίσθηση αυτού κινδύνου; Δεν ξέρω . Ξέρω όμως ότι είχαν θράσος! Και όμως αυτό το θράσος και το καπρίτσιο των διοικούντων την Παναγία Σουμελά η επίσημη Εκκλησία με πρωτοφανή ανευθυνότητα  το υλοποίησε σε Κανονισμό Διοίκησης του Προσκυνήματος, αφήνοντας άφωνους εμάς που είμαστε από τα πιο πιστά τέκνα της! Καθαρές κουβέντες: Η Εκκλησία συνέπραξε στο ανοσιούργημα και πρέπει να βρεθεί , και θα βρεθεί, μπροστά στις ευθύνες της! Αλλά επειδή αυτή η κατάσταση στην Παναγία Σουμελά ντροπιάζει κάθε πόντιο, γι’ αυτό οι σοβαροί άνθρωποι που μέχρι τώρα για διάφορους λόγους ήταν κοντά στην οικογενειοκρατία, ή έστω δεν την απέφευγαν, από άγνοια των πραγμάτων σε βάθος, ήδη ο ένας μετά τον άλλο την εγκαταλείπουν… - και για να το λέω αυτό κάτι ξέρω.

Επομένως για να έχει νόημα οποιαδήποτε συζήτηση για το θέμα της ενότητας στον οργανωμένο ποντιακό χώρο είναι ανάγκη να συντρέχουν οι εξής προϋποθέσεις: 1) Να παραβρίσκονται και εκπρόσωποι της ΠΟΠΣ, για μια ευθεία αντιπαράθεση επιχειρημάτων, 2) Να ερωτηθούν αν η ΠΟΠΣ προτίθεται να τάξει προθεσμία στο Σωματείο Παναγία Σουμελά για να απαλείψει από το καταστατικό του τις παραπάνω φασιστικές διατάξεις, όπου βρίσκεται η βαθύτερη νομική ρίζα της κακοδαιμονίας στον ποντιακό χώρο και να επαναφέρει αυτό  το καταστατικό του στο δημοκρατικό χαρακτήρα που είχε πριν την τροποποίηση του 2005, διαφορετικά να διαγράψει από τη δύναμή της αυτό το σωματείο, ως στυγνά αντιδημοκρατικό, 3) Να ερωτηθούν οι ίδιοι εκπρόσωποι αν συμφωνούν σε κοινά διαβήματα προς την Πολιτεία και την Εκκλησία για τον εκδημοκρατισμό του διοικητικού καθεστώτος και την επανεξέταση της νομικής μορφής του Προσκυνήματος Παναγία Σουμελά. Αν ζοριστεί η ΠΟΠΣ με αυτά τα απλά ερωτήματα, θα αποκαλύψει τις πραγματικές προθέσεις της.

Εγώ δε λέω ότι οι συζητήσεις για ενότητα δεν έχουν περιεχόμενο και νόημα. Και το λέω αυτό, διότι υπάρχουν και εκείνοι που πολύ εύλογα λένε ότι, τι νόημα έχει να συζητούμε για ενότητα, αφού με την ίδρυση της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδας (ΠΟΕ), με πρωτόγνωρες δημοκρατικές οργανωτικές - μαζικότατης συμμετοχής – διαδικασίες, επιτεύχθηκε η ενότητα, η ΠΟΕ έχει 450 σωματεία και μόνο κάποια υπολείμματα έχουν μείνει στην ΠΟΠΣ. Το πρόβλημα όμως δεν είναι η ΠΟΠΣ, ή πάντως δεν είναι κυρίως η ΠΟΠΣ. Το πρόβλημα είναι ότι στον ποντιακό χώρο υπάρχει διχασμός ανάμεσα στο κοσμικό στοιχείο, που σύγκειται στην ΠΟΕ, και το θρησκευτικό, που συμβολίζεται από το Προσκύνημα της Παναγίας Σουμελά. Τέτοιος διχασμός είναι πάντα καταστροφικός. Εάν όμως αυτά τα στοιχεία, κοσμικό και θρησκευτικό, ενωθούν ΣΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΒΑΣΗ - δεν θα το κάνουμε … χαλιφάτο! -  τότε η εθνωφελής δύναμη του οργανωμένου ποντιακού χώρου θα πολλαπλασιασθεί, θα είναι ακατανίκητη, το πιστεύω. ΚΑΙ ΑΥΤΗ Η ΕΝΟΤΗΤΑ, ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΒΑΣΗ, ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ 2016, ΝΑ ΤΟ ΘΥΜΑΣΤΕ!

* ο Γιάννης Αποστολίδης είναι Πρόεδρος της Ευξείνου Λέσχης Θεσσαλονίκης


Σχετικά θέματα

- Τρίτο και καλύτερο...

- Σκέψεις στον απόηχο της 2ης Παγκόσμιας Συνδιάσκεψης Ποντιακής Νεολαίας