 |
| Έκκληση συμπαράστασης των Συλλογικών Φορέων του Προσφυγικού Ελληνισμού για τη "Γενοκτονία" |
Η συνεχιζόμενη προσβολή της ιστορίας των προσφύγων με την πλαστογραφία ιστορικών δεδομένων αναγκάζει την Ο.Π.Σ.Ε. να προβεί στην έκκληση συμπαράστασης όλων των προσφυγικών σωματείων και Ομοσπονδιών προκειμένου να σταματήσει το θλιβερό φαινόμενο της καταξίωσης του ‘’τοπικισμού’’ μέσω του τεμαχισμού της ενιαίας Γενοκτονίας του ελληνισμού της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και της προνομιακής μεταχείρισης μόνο ενός τμήματος αυτής, προωθώντας συγχρόνως ακόμη και τον παράλογο χαρακτηρισμό του συνόλου του Ελληνισμού της Ανατολής με την ονομασία προέλευσης ενός μόνο γεωγραφικού τμήματός της.
Οι πρόσφατες ενέργειες για αναγνώριση της Γενοκτονίας του Ελληνισμού της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας – με την ‘’τεχνηέντως’’ αφαίρεση των γεγονότων που συνέβησαν εντός των γεωγραφικών ορίων της- και την υποστήριξη ότι αυτά συνέβησαν μόνο στο μικρασιατικό Πόντο, από τη Γερουσία του Καναδά με πρωτοβουλία των γερουσιαστών Pana Merchan και Leo Housakos, το Ελληνοκαναδικό Κογκρέσο, την Ποντιακή Αδελφότητα Τορόντο «Παναγία Σουμελά καθώς και αυτή του Υπουργού Άμυνας Πάνου Καμμένου στα πλαίσια τις πρόσφατης συνομιλίας του με τον Αρμένιο ομόλογό του Vigen Sargsyan προσβάλλουν την ιστορία μας και τη μνήμη των θυμάτων.
Η Ο.Π.Σ.Ε. αποστέλλει με κοινοποίηση την παρακάτω επιστολή σε όλους τους προαναφερόμενους, καθιστώντας τους υπεύθυνους για τη συμφωνία, συγκατάθεση και συμμετοχή τους στο νομικό αδίκημα της άρνησης που πάνω απ’ όλα είναι έγκλημα κατά της ιστορικής Μνήμης:
Κείμενο επιστολής
Η Γενοκτονία αποτελεί μια νέα νομική κατηγορία που θεσπίστηκε από το ΟΗΕ το 1948 για να περιγράψει το μαζικό έγκλημα εξόντωσης ολόκληρων εθνικών ή φυλετικών ομάδων.
Η ελληνική περίπτωση που υπάγεται στην κατηγορία της Γενοκτονίας αφορά τους Έλληνες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (σε Πόντο, Ιωνία, Βιθυνία, Ανατολική Θράκη κ.λπ.) που υπέστησαν την πολιτική της Γενοκτονίας κατά την περίοδο 1914-1923. Είναι πλέον γνωστό ότι η α’ φάση της Γενοκτονίας (1914-1918) άρχισε το 1914 από Ιωνία και Ανατολική Θράκη για να επεκταθεί το 1916 στο μικρασιατικό Πόντο. Η β’ φάση (1920-1923), που πραγματοποιήθηκε εν μέσω του ελληνοτουρκικού πολέμου ξεκίνησε την άνοιξη του 1920 από την Βιθυνία, επεκτάθηκε στον Πόντο και κορυφώθηκε το Σεπτέμβριο του 1922 στην Ιωνία. Θεωρείται ότι ο συνολικός αριθμός θυμάτων κυμαίνεται μεταξύ 700 και 800.000 ατόμων.
Ένα από τα αρνητικά συμπτώματα που χαρακτηρίζει τη διαδικασία υπεράσπισης της ιστορικής Μνήμης μέσω της αναγνώρισης σε εθνικό και διεθνές επίπεδο είναι ο τοπικισμός που οδηγεί στον τεμαχισμό της Γενοκτονίας σε υποσύνολα και στην εν τέλει υποβάθμιση του συνολικού ζητήματος. Η στάση αυτή μπορεί να ενταχθεί στο γενικότερο φαινόμενο που είναι γνωστό ως Άρνηση της Γενοκτονίας.
H Άρνηση της Γενοκτονίας αποτελεί σε ηθικό επίπεδο μια καταδικαστέα στάση. Υπάρχουν ευρωπαϊκές χώρες όπου η στάση της Άρνησης για κάποιες περιπτώσεις Γενοκτονιών (Εβραίοι, Αρμένιοι) αποτελεί αδίκημα ποινικά κολάσιμο. Πάντως ανεξαρτήτως του αν έχει θεσμοθετηθεί η Άρνηση ως νομικό αδίκημα, αποτελεί μια αποκρουστική πράξη που επιβραβεύει το ίδιο το έγκλημα της Γενοκτονίας. Ως Άρνηση νοούνται συμπεριφορές που είτε αμφισβητούν ανοιχτά το γεγονός, είτε το αποκρύπτουν και το σχετικοποιούν.
Ως Άρνηση της Γενοκτονίας εννοείται η υποστήριξη της άποψης ότι ο συστηματικός διωγμός και η γενοκτονία με την υποκίνηση του νεοτουρκικού οθωμανικού κράτους κατά των Ελλήνων της Οθ. Αυτοκρατορίας δεν συνέβη ποτέ ή συνέβη σε μικρότερο βαθμό ή συνέβη σε ένα μόνο τμήμα του έθνους ενώ εξαιρέθηκαν της εξόντωσης τα υπόλοιπα.
Στην τελευταία κατηγορία υπάγονται οι προσπάθειες τεμαχισμού της ενιαίας Γενοκτονίας του ελληνισμού της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, της καταξίωσης του τοπικισμού, της «προνομιακής» μεταχείρισης μόνο ενός τμήματος και στην υποβάθμιση των υπόλοιπων μερών της Γενοκτονίας.
Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η πρόσφατη προσπάθεια για αναγνώριση της Γενοκτονίας (μόνο του τμήματος που συνέβη στο μικρασιατικό Πόντο) από τη Γερουσία του Καναδά με πρωτοβουλία των γερουσιαστών Pana Merchan και Leo Housakos, το Ελληνοκαναδικό Κογκρέσο, την Ποντιακή Αδελφότητα Τορόντο «Παναγία Σουμελά.
Ως Ο.Π.Σ.Ε. εκτιμούμε ότι οι προτείνοντες εξαπατήθηκαν από πονηρούς και μεροληπτικούς ακτιβιστές -χωρίς να ζητήσουν την άποψη των πραγματικών ιστορικών του προσφυγικού ελληνισμού- και γι αυτό στην πρότασή τους απέκρυψαν το υπόλοιπο τμήμα της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Οθ. Αυτοκρατορίας.
Καλούμε τους Pana Merchan, Leo Housakos, το Ελληνοκαναδικό Κογκρέσο, την Ποντιακή Αδελφότητα Τορόντο «Παναγία Σουμελά καθώς και την Ομοσπονδία Ποντιακών Σωματείων ΗΠΑ-Καναδά να σταματήσουν τη μερική αυτή διαδικασία η οποία προσβάλλει τον προσφυγικό ελληνισμό, πλαστογραφεί τα ιστορικά δεδομένα και εντάσσεται στην κατηγορία της Άρνησης της Γενοκτονίας.
Καλούμε επίσης τις υπόλοιπες Προσφυγικές Ομοσπονδίες της Ελλάδας και του Κόσμου να τοποθετηθούν με σαφήνεια απέναντι στο μείζον αυτό ιστορικό αλλά και ηθικό ζήτημα.