Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2017

Παρουσιάστηκε στη Νάουσα "Το σύνδρομο του επιζήσαντα" - Ο θρήνος της προσφυγιάς

Παρουσιάστηκε στη Νάουσα "Το σύνδρομο του επιζήσαντα" - Ο θρήνος της προσφυγιάς
Παρουσιάστηκε στη Νάουσα "Το σύνδρομο του επιζήσαντα" - Ο θρήνος της προσφυγιάς

Όταν ανάψουν τα φώτα της αίθουσας, μη βιαστείτε να σκουπίσετε τα μάτια σας... Γύρω σας δεν θα υπάρχουν μάτια που δεν θα είναι υγρά...

Το σχετικό δελτίο τύπου αναφέρει πολύ σεμνά ότι το "Σύνδρομο του επιζήσαντα" είναι μια παράσταση... Τι άλλο θα μπορούσε να λέει άλλωστε; Αυτό θα το πούνε οι θεατές... Ποιοι θεατές;

Πως θα μπορούσε κανείς να μείνει απλός θεατής σ' έναν θρήνο;

Αληθινές μαρτυρίες ανθρώπων που επέζησαν... Απλώς επέζησαν... Άραγε έζησαν μετά;

Πώς θα μπορούσε να ζήσει σαν φυσιολογικός άνθρωπος μια μάνα που της παίρνουν το βρέφος μέσα από την αγκαλιά  και το σκοτώνουν μπροστά στα μάτια της;

Άνθρωποι που επέζησαν περνώντας μέσα από της φωτιές της κόλασης... Που στα βλέμματά τους χορεύουν σκιές φριχτές, πέρα από κάθε λογική, πέρα από το έσχατο όριο που μπορεί να φανταστεί και να αντέξει ο ανθρώπινος νους...

Το "Σύνδρομο του επιζήσαντα" δεν είναι μια παράσταση. Είναι ένα λυτρωτικός θρήνος, ένας φόρος τιμής, είναι ένα κερί για τις ψυχές αυτών που χάθηκαν, από αυτούς που επέζησαν...

Μα οι ψυχές που χάθηκαν μείνανε για πάντα εκεί... Αυτοί που "σώθηκαν" περάσανε μέσα από την κόλαση...

Φόρος τιμής στη μνήμη, στο δικαίωμα και στην υποχρέωση για μνήμη....

Η Θεατρική Παράσταση "Το Σύνδρομο του Επιζήσαντα", από την Θεατρική Ομάδα Κολχίς, παρουσιάστηκε από την Εύξεινο Λέσχη Ποντίων Νάουσας την Δευτέρα 23 Ιανουαρίου 2017 στο Δημοτικό Θέατρο Νάουσας.

Προλογίζοντας την παράσταση, αλλά και μετά το τέλος της ο πρόεδρος της Ευξείνου Λέσχης Νάουσας, Φώτης Φανιάδης τόνισε ακόμη μια φορά το ιερό χρέος και την τεράστια, με ελάχιστα μέσα, προσπάθεια που γίνεται για να διασωθεί το αρχείο της βιβλιοθήκης της Αργυρούπολης...

Φόρος τιμής και ιερό χρέος προς όλους αυτούς που μέσα στις φλόγες  της καταστροφής, αντί να τρέξουν να σώσουν τα υπάρχοντα και τις ζωές τους, φορτώθηκαν την πολιτιστική τους κληρονομιά και μέσα από δύσβατα μονοπάτια, με την ψυχή στο στόμα, την έφεραν μέχρι εδώ...


Λίγα λόγια για την παράσταση.

Μια σπονδυλωτή ροή αφηγήσεων και ερμηνειών στο μαύρο φόντο της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, της Μικρασίας, της Αρμενίας και της Ασσυρίας σε τρεις χρόνους. Στο χρόνο της αθωότητας, στο χρόνο της απώλειας, στο σήμερα. Κείμενα, μουσικά χρώματα και μυρωδιές Πόντου, Μικρασίας, Αρμενίας, Ασσυρίας. Αληθινές μαρτυρίες ανθρώπων που επέζησαν από την κόλαση... Προχώρησαν, έδωσαν ζωή φορώντας τη μνήμη, μετατρέποντας την απώλεια σε δύναμη!

Παίζουν οι Θεώνη Κοσμά, Ιωάννα Σπάσογλου, Σοφία Στεφανίδου και Γιώργος Συμεωνίδης.
Παίζουν και τραγουδούν οι Αγγελική Παμπουκίδου και Νατάσα Τσακηρίδου.
Στη λύρα Θοδωρής Κοτίδης.
Μουσική Επιμέλεια Χρήστος Κεμανετζίδης
Art video Σίμος Τζελέπης
Σκηνοθεσία - επιλογή κειμένων Γιώργος Συμεωνίδης.

Πηγή: VeriaNet