 |
| Δώστε τα χέρια…! Δυστυχώς η λέξη ΕΝΟΤΗΤΑ είναι δαιμονοποιημένη σε ορισμένους κύκλους... |
Πλησιάζει η 19η Μαΐου, ημέρα μνήμης της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου. Οι Ομοσπονδίες των Ποντιακών Σωματείων ετοιμάζονται και πάλι να τιμήσουν την ημέρα μνήμης σε ξεχωριστές εκδηλώσεις. Δυστυχώς, ενώ η χώρα μας βαδίζει στην απόλυτη καταστροφή, κάποιοι θεωρούν ότι έχουμε ακόμη την πολυτέλεια να είμαστε χωρισμένοι, ακολουθώντας προσωπικές εγωιστικές τακτικές και δίνοντας στην εξαιρετική ποντιακή νεολαία μας το χειρότερο των παραδειγμάτων. Φαίνεται ότι η λέξη ΕΝΟΤΗΤΑ είναι δαιμονοποιημένη σε ορισμένους κύκλους.
Η Ενότητα μπορεί να μην είναι πανάκεια, σίγουρα όμως θεραπεύει πολλές ασθένειες. Ενότητα σημαίνει όλοι ως ένα, όχι ο ένας ως αρχή και, βέβαια, δεν προσωποποιείται. Θέλει θυσίες και φροντίδες. Βασίζεται στην αλήθεια και απαιτεί γνώση, ανιδιοτέλεια και ταπεινοσύνη.
Η Ενότητα (η ομόνοια, κατά τον Αριστοτέλη) είναι αρετή και αντίθετη αυτής είναι η διχόνοια. Ο Ποντιακός Ελληνισμός είναι αυτός που έχει γευτεί περισσότερο από κάθε άλλη Ελληνική Οντότητα τις θλιβερές επιπτώσεις του διχασμού και της αδελφοκτονίας. Στον ποντιακό χώρο επομένως δεν θα πρέπει να έχουν θέση φατρίες και κάθε είδους διχαστικές τακτικές, οι οποίες εξυπηρετούν προσωπικές φιλοδοξίες και πολύ περισσότερο κομματικής ή οικονομικής φύσεως συμφέροντα.
Είναι αλήθεια ότι η πολύχρονη ξεχωριστή πορεία των Ομοσπονδιών του οργανωμένου ποντιακού χώρου έχει δημιουργήσει στεγανά και αγκυλώσεις, που όμως μπορούν να ξεπεραστούν με αγαθή προσέγγιση και σωστές διαπραγματεύσεις βασιζόμενες στον αλληλοσεβασμό και στην ειλικρίνεια.
Εξάλλου, ωρίμασε πλέον ο χρόνος για να γίνει πράξη η Ενότητα, ενώ και τα γεγονότα πιέζουν και η ιστορία δεν μας παραχωρεί άλλο χρόνο, με την ισχύουσα θεσμική πραγματικότητα, για να πετύχουμε το μεγάλο στόχο της διεθνούς αναγνώρισης της γενοκτονίας.
Υπάρχει λοιπόν λύση; Ασχολούμενος επί δεκαετίες με τα ποντιακά δρώμενα και έχοντας επαγγελματική εθνική και διεθνή εμπειρία, καθώς και 2ετή παρουσία στο Διοικητικό Συμβούλιο της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος, εκτιμώ ότι υπάρχει λύση και η ενότητα του οργανωμένου ποντιακού χώρου μπορεί να επιτευχθεί, αρκεί, κατά την προσωπική μου άποψη, να γίνουν τα παρακάτω βήματα:
• Προσέγγιση των Ομοσπονδιών με διάθεση διαπραγμάτευσης και εξεύρεσης λύσης.
• Ορισμός ενός ουδέτερου διαμεσολαβητή, ο οποίος και θα ακολουθήσει τις κατά τα επαγγελματικά πρότυπα κατευθυντήριες γραμμές, που διέπουν κάθε διαδικασία διαμεσολάβησης.
• Συζητήσεις, με ανάλογες αμοιβαίες υποχωρήσεις, για τη δημιουργία σε πρώτη φάση μιας 3χρονης χαλαρής ολιγομελούς Συνομοσπονδίας, με συγκεκριμένες περιορισμένες αρμοδιότητες, με ταυτόχρονη παρουσία των Ομοσπονδιών και Αντιπροέδρους τους Προέδρους των Ομοσπονδιών.
• Πορεία με κοινές δράσεις και κοινές εκπροσωπήσεις στην Ελλάδα και στο Εξωτερικό.
• Δημιουργία μιας συμπεφωνημένης ενιαίας Ομοσπονδίας, καθόσον το δευτεροβάθμιο όργανο είναι πολύ πιο ευέλικτο από το τριτοβάθμιο και πιο κοντά στα πρωτοβάθμια Σωματεία.
Όλες οι λοιπές λεπτομέρειες και διαδικασίες διαπραγμάτευσης (ονομασίες, χρονοδιαγράμματα, ομάδες διαπραγμάτευσης, κλπ), μπορούν να καταγραφούν, να συζητηθούν και να γίνουν πράξη, εφόσον ευδοκιμήσει η ιδέα της προσέγγισης των μερών.
Εάν ευοδωθεί η λύση αυτή τα αποτελέσματα θα είναι εκπληκτικά!
Θα επιλυθούν πολλά προβλήματα, με πρώτο αυτό της Παναγίας Σουμελά και θα εκκλησιαζόμαστε, επιτέλους, όλοι μαζί! Είναι ντροπή να μοιράζουμε ακόμη και την πίστη μας!
Ο οργανωμένος ποντιακός χώρος θα αποκτήσει μια ακόμη ισχυρότερη δυναμική. Ο αριθμός των Σωματείων θα αυξηθεί, γεγονός που θα αποτελεί ένα ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί στα χέρια μας. Τους ενωμένους όλοι τους υπολογίζουν! Αν είναι διηρημένοι τους χλευάζουν! Έτσι θα διεκδικήσουμε πιο δυναμικά και τη διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας.
Ας προχωρήσουμε λοιπόν! Χωρίς αγκυλώσεις του παρελθόντος. Έξω από τα χαρακώματα του εγωισμού και της προσωπικής προβολής. Για να διεκδικήσουμε με μεγαλύτερη δύναμη τα δίκαια του απανταχού στον κόσμο ποντιακού ελληνισμού. Το οφείλουμε στις νεώτερες γενιές!
Και για να προλάβω τυχόν φωνές διαμαρτυρίας, "γιατί εμείς που έχουμε το απόλυτο δίκαιο να κάνουμε υποχωρήσεις έναντι των άλλων", παραθέτω δυο λόγια του Κ. Παλαμά που τα έγραψε 100 χρόνια πριν:
Πλατιά είν' η γη μας για το τράνεμα όλων. Δόξα σ' αυτόν που το χέρι σήκωσε πρώτος όχι για φοβέρα, μα το αντίμαχο χέρι για να σφίξη!
ΔΩΣΤΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ…!
Νικόλαος Ταμουρίδης
Αντιστράτηγος (ε.α) - Επίτιμος Α' Υπαρχηγός ΓΕΣ