 |
| Απρίλτς - Η παράδοση τον μήνα Απρίλιο στον Πόντο |
Το μήνα Απρίλη η Άνοιξη έδινε την παρουσία της με τα μανουσάκια (μενεξέδες) που πλημμύριζαν τις βουνοπλαγιές και τα ακρόδασα. Για την αστάθεια του καιρού κατά τον Απρίλη έλεγαν χαρακτηριστικά: "Απρίλτς έρται και περάν’, τ’ άλλο κλαίει, τ’ άλλο γελά" (Ο Απρίλης έρχεται και περνά, άλλοτε κλαίει, άλλοτε γελά). Με την βελτίωση του καιρού έβγαζαν τα κατοικίδια ζώα στις κοντινές εξοχές (μεζιρέδες), όπου σχεδόν κάθε οικογένεια είχε τη δική της καλύβα ή μάντρα. Επίσης άρχιζαν και οι πρώτες γεωργικές εργασίες.
«Απρίλ' τα φερ' τα χελιδόνε, κελαηδούν και λύν' τα χιόνε
Έρθεν Απρίλ' με το καλόν, έγκεν τα πρασινάδας
Ξενιτεύνε οι παντρεμέν', κλαινίζνε τοι νυφάδας.»
Στην Οινόη λεγόταν Απρίλης. Στην Τραπεζούντα Απρίλ’ς. Στα Κοτύωρα, τη Σάντα, τη Τραπεζούντα και τη Χαλδία λεγόταν Απρίλτς. Στα Κοτύωρα λεγόταν και Αγιωργίτας ή Αεργίτας.
Κατά τον μήνα Απρίλιο, όταν γεννιόταν μια αγελάδα, της έδιναν απαραίτητα το όνομα Απριλίτζα ή Απρίλα!