Αγώνας για την αναγνώριση της Γενοκτονίας: Έξω πάμε καλά. Μέσα; |
του Θεόφιλου Κωτσίδη
Με την λέξη «καλησπέρα», στα ελληνικά, ξεκίνησε την τοποθέτηση του και με την λέξη «ευχαριστώ» έκλεισε την ομιλία του, στις 9 το βράδυ της Δευτέρας, ο δήμαρχος του Μόντρεαλ Ντενί Κοντέρ, σε μια συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου της πόλης με ιστορικό πρόσημο για τον Ελληνισμό του Καναδά.
Ο δήμος του Μόντρεαλ ομοφώνως αναγνώρισε την Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, ανακηρύσσοντάς την 19η Μαΐου κάθε έτους Ημέρα Μνήμης...
Δήμοι και πολιτείες στο εξωτερικό αναγνωρίζουν, δειλά δειλά, τη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού χάρη στον Πατριωτισμό και την δυναμική Πόντιων και φιλοπόντιων συμπατριωτών μας.
Χωρίς καμία επαφή και στήριξη από τους εν Ελλάδι Ποντιακούς φορείς. Που ακόμα ασχολούμαστε με το πόσες εκδηλώσεις μνήμης θα γίνουν ανήμερα της 19ης Μαΐου για να κάνουμε "ταμείο" αργά το βράδυ.
Πριν από μερικά χρόνια έκανα μία πρόταση στο Δ.Σ. της ΠΟΕ, (επί προεδρίας Γ. Παρχαρίδη). Ανήμερα της 19ης Μαΐου θα έπρεπε να γίνονται την ίδια μέρα και την ίδια ώρα ταυτόχρονα εκδηλώσεις μνήμης σε όλες τις πόλεις. Έχοντας έστω τις δύο κορυφαίες εκδηλώσεις σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα. Ο στόχος θα ήταν να περάσει με αυτόν τον τρόπο, μαζικά και δυναμικά, το μήνυμα της διεκδίκησης και της αναγνώρισης, ταυτόχρονα σε κάθε σημείο της χώρας και σε κάθε αρχή.
Δεν επιτρέπεται η προσφυγομάνα και Ποντιομάνα Θεσσαλονίκη να εκλιπαρεί για μερικά λεωφορεία με κόσμο από γειτονικές πόλεις. Το εκεί Ποντιακό στοιχείο μπορεί να γεμίσει 10 πλατείες σαν της Αγίας Σοφίας. Όμως στην πράξη αλλάζουν τα πράγματα...
Ας αφήσουμε λοιπόν στην άκρη τα Ποντιόμετρα και τις Ποντιοσύνες, τις μωροφιλοδοξίες, τα παιχνίδια και τους τακτικισμούς κάποιων και ας προσπαθήσουμε στο "και 1"...
Ο χρόνος ήδη μετράει αντίστροφα...