Σάββατο 14 Οκτωβρίου 2017

Άποψη από μια Πόντια για την εκδήλωση Ρόδος - Κρήτη - Πόντος

Άποψη από μια Πόντια για την εκδήλωση Ρόδος - Κρήτη - Πόντος
Άποψη από μια Πόντια για την εκδήλωση Ρόδος - Κρήτη - Πόντος

Θα ήθελα να εκφράσω την άποψή μου σχετικά  με την εκδήλωση «Ρόδος-Κρήτη-Πόντος», την οποία παρακολούθησα προ ημερών. Η κοσμοσυρροή ήταν πρωτοφανής! Από νωρίς το απόγευμα το θέατρο είχε γεμίσει ασφυκτικά.  

Πόντια ούσα κι εγώ, έσπευσα από τους πρώτους περιμένοντας να ακούσω ποντιακά τραγούδια (εκτός απ΄τα αγαπημένα μου Ροδίτικα και Κρητικά), από τους πασίγνωστους,  πανελλαδικά, αδελφούς Τσαχουρίδη, για τους οποίους είχα ακούσει ύμνους και διθύραμβους.

Το πρόγραμμα άνοιξαν οι εξαιρετικοί ντόπιοι καλλιτέχνες Γιάννης Κλαδάκης και Χριστίνα Κόζα. Άψογοι από κάθε άποψη και οι δύο, γνήσιοι και αυθεντικοί, με ήθος και σεβασμό στην  παραδοσιακή μουσική,  που τόσο πιστά υπηρετούν.  

Στο ίδιο κλίμα και μεγάλος Κρητικός λυράρης Βασίλης Σκουλάς που με τη γνωστή αισθαντική φωνή του μας καθήλωσε ερμηνεύοντας Κρητικά τραγούδια.

Η Ρόδος λοιπόν ήταν Ρόδος, η Κρήτη ήταν Κρήτη και ο Πόντος; Ο Πόντος ήταν λίγο απ΄ όλα. Ιταλία, Αργεντινή, Αρμενία, Μίκης Θεοδωράκης, ένα  συνονθύλευμα  δηλαδή τραγουδιών που μόνο παραδοσιακά δεν ήταν.  Είχε και κάποια ποντιακά ομολογώ, έστω και «πειραγμένα». Δικαίωμα του κάθε καλλιτέχνη είναι βέβαια να παίξει και να τραγουδήσει ότι θέλει. Οι εν λόγω καλλιτέχνες, των οποίων ουδόλως αμφισβητώ το ταλέντο, τις γνώσεις και τις ικανότητες, απέδωσαν θαυμάσια όλα τα ετερόκλητα τραγούδια που εκτέλεσαν, αποδεικνύοντας έτσι τη μεγάλη γκάμα των δυνατοτήτων τους.  Αυτό όμως δεν ήταν παράδοση! Εδώ ήρθαν ως εκπρόσωποι του Πόντου!

Βέβαια και η παράδοση, με το πέρασμα των γενεών, ίσως επιδέχεται κάποιες παρεμβάσεις, κάποιο «μπόλιασμα» με καινούργια στοιχεία. Το «Ο sole mio» όμως και το «στην αγκαλιά μου κι απόψε σαν άστρο κοιμήσου», δεν θα γίνουν ποτέ η παράδοση του Πόντου.

Οι κατά  τ΄ άλλα άξιοι αδελφοί Τσαχουρίδη, παίζουν αυτό το πρόγραμμα εδώ και τέσσερα χρόνια. Θα μπορούσαν να το τροποποιήσουν, ενόψει της συγκεκριμένης εκδήλωσης, να περιοριστούν σε αμιγώς ποντιακά τραγούδια,  να συνταιριάζει και το δικό τους πρόγραμμα με αυτό των Ροδιτών και των Κρητών συναδέλφων τους, ώστε να ανταποκρίνεται στον τίτλο «Ρόδος-Κρήτη-Πόντος».

Με εκτίμηση
Παρθένα (Νίτσα) Κουρτίδου