 |
| «Ο Πολέμαρχος Αναστάσιος Παπαδόπουλος (1892-1922) και το αντάρτικο του Πόντου» |
Εκδόθηκε πριν ένα μήνα, από τον Ιστορικό Πολιτιστικό Σύλλογο Νεοκαισάρειας Πιερίας, η μονογραφία του Θωμά Αλεξιάδη: «Ο Πολέμαρχος Αναστάσιος Παπαδόπουλος (1892-1922) και το αντάρτικο του Πόντου».
Το έργο αναφέρεται στο μεγάλο πολέμαρχο, μια εκπληκτική φυσιογνωμία της ένοπλης αντίστασης-του ένοπλου αγώνα στον Πόντο. Ο πολεμικός χαρακτήρας του άνδρα, οι στρατιωτικές του αρετές, οι σπάνιες ηγετικές του ικανότητές, η ανδρεία, η έλλειψη φόβου, η ετοιμότητα, η οξεία αντίληψη των πραγμάτων και η αφοσίωσή του στο καθήκον τον καθιστούσαν ανίκητο. Ήταν μια στρατιωτική ιδιοφυία.
Η βαθιά πίστη του πολέμαρχου στην πατρώα θρησκεία και ο αγώνας του να έχει μια πατρίδα, στην οποία θα ζούσαν όλοι ισόνομα, ισότιμα και ειρηνικά, με τις υπόλοιπες εθνότητες του τόπου τους ήταν αυτό που τον χαρακτήριζε, και για αυτό το λόγο εντάχθηκαν στη δύναμή του και μουσουλμάνοι.
Ο πολέμαρχος Αναστάσιος Παπαδόπουλος, με λίγους ένοπλους πολεμιστές, στην απέραντη έκταση της δικαιοδοσίας του, ευτέλισε και γελοιοποίησε έναν οργανωμένο κεμαλικό στρατό, που συνοδευόταν από τσέτες και χωρικούς και που δολοφονούσε αδιάκριτα, ανασκολόπιζε μάνες με μωρά, κρεμούσε στα δένδρα άνδρες και γυναίκες, δολοφονούσε με τσεκούρια, μια κυριολεκτικά δολοφονική μηχανή του πνεύματος του Κεμαλισμού. Ο εθισμένος κατακτητής και οι ορδές του ταπεινώθηκαν από λίγους ανδρείους πολεμιστές, που δεν είχαν ούτε τα αναγκαία όπλα και πυρομαχικά στη διάθεσή τους…