 |
| Τα αδέλφια που μαγεύουν με την Ποντιακή τους λύρα! |
Συνέντευξη στη Φιλίππα Βλαστού
H πορεία τους θα μπορούσε να αποτελεί την ιστορία ενός… παραμυθιού. Δυο αδέλφια που μεγάλωσαν στην Βέροια μόλις ενηλικιώθηκαν έφυγαν στο Λονδίνο για να σπουδάσουν και να κυνηγήσουν την μεγάλη τους αγάπη, τη μουσική. Εκεί κατάφεραν να διακριθούν διεθνώς και μάλιστα να παίξουν ποντιακή λύρα μπροστά στον πρίγκιπα Κάρολο! Ο λόγος για τους Ματθαίο και Κωνσταντίνο Τσαχουρίδη, δυο μουσικοί που συνδυάζουν την παράδοση με τα σύγχρονα ακούσματα. Στις 29 Ιουνίου θα μας συστήσουν την «πατρίδα» της δικής τους μουσικής στο Θέατρο Γης διότι όπως είπαν σε συνέντευξη τους στην Karfitsa «η μουσική δεν έχει σύνορα».
Μεγαλώνοντας στην επαρχία σκεφτήκατε ποτέ ότι θα φτάνατε τόσο ψηλά; Τι ήταν αυτό που σας βοήθησε;
Το μεγάλο πολιτιστικό σοκ για εμάς ήταν όταν φύγαμε από την Βέροια για να σπουδάσουμε στο Λονδίνο, όπου και μείναμε 12 χρόνια. Όλο αυτό το διάστημα που ήμασταν εκεί αποτέλεσε την μεγάλη μας παρακαταθήκη και είχαμε την ευκαιρία να συναναστραφούμε με πολλούς μουσικούς πολιτισμούς και ανθρώπους από διάφορες μουσικές κουλτούρες. Έτσι παίρνοντας όλα αυτά τα σπουδαία εφόδια πιστέψαμε ότι μπορούμε να κάνουμε πολλά πράγματα.
Ένας νέος που θα καταπιαστεί με την παραδοσιακή μουσική μπορεί να τα καταφέρει; Καθότι οι περισσότεροι ακολουθούν πιο μοντέρνα είδη.
Στην αρχή μας και εμείς ακολουθήσαμε την ξένη μουσική. Εγώ έκανα για 10 χρόνια όπερα. Αυτό δεν σημαίνει ότι μπορείς να μείνεις σε ένα είδος. Η μουσική είναι μία τέχνη και πολλές φορές χωρίζεται σε είδη για διδακτικούς λόγους. Παντού μπορείς να βρεις την μουσική μέθεξη και πόσο μάλλον όταν ασχολείσαι με την γονιδιακή σου μουσική. Εκεί τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά, γιατί μπορείς να δουλέψεις και πειραματιστείς πάνω της και με αυτόν τον τρόπο να την εξελίξεις. Αυτό κάνουμε και εμείς, στις συναυλίες μας δεν παίζουμε μόνο ποντιακή μουσική, αλλά μελωδίες από το παγκόσμιο ρεπερτόριο.
Όταν ξεκινήσατε την ενασχόληση σας με την ποντιακή μουσική υπήρξαν άτομα που ήθελαν να σας αποτρέψουν;
Ναι βρέθηκαν κάποια άτομα, τα οποία πλέον ούτε καν τα θυμόμαστε. Δεν ακούμε τις γνώμες των άλλων, παρά μόνο την καρδιά μας και ό,τι την αγγίζει. Για αυτό και στις παραστάσεις μας δεν φοβόμαστε να παίξουμε ένα εντελώς λαϊκό κομμάτι που κάποιος μπορεί να το θεωρεί «για τον όχλο». Με την ίδια σοβαρότητα θα παίξουμε όλα τα είδη.
Ο καλλιτέχνης έχει ευθύνη απέναντι στο κοινό;
Πάντα είχε και έχει ευθύνη. Για να μιλήσουμε και για τις μέρες μας πιστεύω ότι σε καιρούς κρίσης πάντα οι άνθρωποι της τέχνης παίζουν ένα πολύ σημαντικό ρόλο στην κοινή γνώμη. Φυσικά ο καλλιτέχνης έχει άποψη από την στιγμή που του παρέχεται η ελευθερία να εκφραστεί. Αυτό είναι σημαντικό και είναι κάτι το οποίο συμβαίνει στην χώρα μας, να εκφραζόμαστε μουσικά και να παίζουμε όσα μας «αγγίζουν». Ο χρόνος θα δείξει αν αυτά είναι ωφέλημα ή όχι.
Διαπρέπετε στο εξωτερικό και έχετε παίξει λύρα μπροστά στον πρίγκιπα Κάρολο. Περιπτώσεις σαν και εσάς είναι από τις καλύτερες διαφημίσεις για την χώρα. Ωστόσο το κράτος σας στηρίζει;
Ανήκουμε με όλους τους Έλληνες και σαφώς δεν αποτελούμε εξαίρεση από το γεγονός ότι το κράτος δυστυχώς λείπει πολύ από αυτή την προσπάθεια μας. Ως συνήθως έρχεται τελευταίο ίσως για να κάνει μια επιβράβευση, κάτι το οποίο είναι δεκτό, αλλά σίγουρα σε όλη τη προσπάθεια είμαστε μόνοι μας, οι ψυχές μας και τα σώματα μας.