 |
| Αφιερωμένο στα 100 χρόνια από τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, το ημερολόγιο της Ι. Μητρόπολης Μαρωνείας & Κομοτηνής |
Η Ιερά Μητρόπολη Μαρωνείας & Κομοτηνής εξέδωσε και φέτος το εγκόλπιο ημερολόγιο της, το οποίο και αφιέρωσε στη συμπλήρωση των 100 χρόνων από την Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού, ένα οδυνηρό γεγονός στην ιστορία, μια επέτειος μνήμης για κάθε Έλληνα και για κάθε πολιτισμένο άνθρωπο.
Σε μήνυμα του ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μαρωνείας και Κομοτηνής, κ.κ. Παντελεήμων τονίζει η Μητρόπολη αφιέρωσε το ημερολόγιο σε ένα θέμα ιστορικό γιατί πιστεύει ότι είναι αναγκαίο να γνωρίζουμε όλοι και κυρίως οι νέοι μας το μέλλον της πατρίδας μας, την ιστορική πορεία του Ελληνισμού, τις νίκες, τις ήττες του, τις τραγωδίες, τα επιτεύγματα του και την προσφορά του στον πολιτισμό, στον ανθρωπισμό και την ελεύθερη σκέψη.
Η συμπλήρωση το 2019 των 100 χρόνων από τη Γενοκτονία και τον διωγμό από τις προαιώνιες και τις πατρογονικές τους εστίες στον Πόντο αποτελεί μία καλή ευκαιρία, να γνωρίσουμε, να προβληματιστούμε και να διαφυλάξουμε μέσα από τη γνώση των πραγματικών και άψευδων γεγονότων την ιστορική μας μνήμη και να διδαχθούμε από τα γεγονότα αυτά στη ζωή μας.
Είναι ιδιαίτερα σημαντική η γνώση & η μνήμη, γιατί κάθε φορά μόα από αυτές τις λέξεις-έννοιες προϋποθέτει την άλλη. H γνώση διασώζει τη μνήμη και η γνώση χωρίς τη μνήμη δεν είναι δυνατόν να έχει κάποιο πρακτικό αποτέλεσμα στην ζωή μας, την προσωπική και τη συλλογική.
Οι πατέρες μας στον Πόντο διώχτηκαν απηνώς, ξεριζώθηκαν από τις εστίες τους, μαρτύρησαν για την πίστη τους, για την εθνικότητας τους, μαρτύρησαν γιατί ήταν Χριστιανοί Ορθόδοξοι, μαρτύρησαν γιατί ήταν Έλληνες.
Παρά ταύτα, οι πατέρες μας αντιστάθηκαν. Αντιστάθηκαν με τη μνήμη και τη γνώση. Διατήρησαν ζωντανή την πολιτιστική μνήμη, διατήρησαν την ιδιαιτερότητα του καθημερινού τους βίου,δεν απαρνήθηκαν τις συνήθειες των πατέρων τους, διέσωσαν την Ποντιακή διάλεκτο, ένα γλωσικό ιδίωμα που έρχεται κατευθείαν από την αρχαία Ελληνική γλώσσα, διέσωσαν τα ήθη και έθιμα της πατρίδας τους στην Τραπεζούντα, στην Σαμψούντα, στην Αμάσεια, στην Αργυρούπολη, στα Κοτύωρα, διέσωσαν τη μνήμη από τη ζωή στα παρχάρια, διατήρησαν τους χορούς και τα πανηγύρια, κράτησαν μέσα στην ψυχή τους την Παναγία Σουμελά, την μητέρα του Πόντου, την καταφυγή όλων των Ποντίων, την παραμυθία όλων ημών των Χριστιανών.
Για του λόγους αυτούς και για πολλούς άλλους τους οποίους δεν είναι δυνατόν να καταθέσουμε, όλοι οι Πόντιοι αξίζουν των συγχαρητηρίων μας, αξίζουν τον σεβασμό μας για τις θυσίες του αίματος που προσέφεραν στην ιστορία της Ελλάδος, για το θάρρος, για την αυτοθυσία και το σθένος τους, για την υπομονή και την καρτερικότητα τους, για τον αγώνα τους να διατηρήσουν την ταυτότητα τους, για το κατόρθωμα τους να διατηρήσουν άσβεστη τη φλόγα της μνήμης, για τη διατήρηση της συλλογικής μνήμης του Ποντιακού Ελληνισμού.