Νίκος Λυγερός: «Πόντιοι και Μακεδόνες μαζί ενάντια στη βαρβαρότητα» |
του Ν. Λυγερού
Όσοι κατηγορούν τους Πόντιους επειδή έχουν ξεσηκώσει με τον αγώνα τούς τους ίδιους τους Μακεδόνες δεν έχουν καταλάβει ότι για τους Έλληνες του Πόντου, η Μακεδονία είναι ένας δεύτερος Πόντος και δεν πρόκειται να τον εγκαταλείψουν μόνο και μόνο επειδή το κυβερνών κόμμα θέλει να σβήσει αυτό το όνομα από τον χάρτη της Ελλάδας.
Για τους Πόντιους ακόμα κι αν ήταν δύσκολες οι συνθήκες για την εγκατάσταση τους στη Μακεδονία, αυτή παραμένει μια πατρίδα που τους υποδέχτηκε και τους αγάπησε. Βέβαια υπήρξε και ρατσισμός, αφού μερικοί ντόπιοι τους θεωρούσαν τουρκόσπορους.
Αλλά το πνεύμα των Ποντίων ξεπέρασε και αυτά. Έτσι όντως το ποντιακό στοιχείο είναι πλάι στο μακεδονικό σε κάθε συλλαλητήριο όπου και να γίνεται στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Διότι το κυβερνών κόμμα που θέλει να καταπατήσει το όνομα της Μακεδονίας, είναι το ίδιο που αμφισβητεί την ύπαρξη της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου. Και αυτά τα θέματα είναι συνδεδεμένα μέσω ιδεολογίας, διότι το υπόβαθρο της άρνησης είναι κοινό και προέρχεται από την απόρριψη του πνεύματος του Ελληνισμού.
Ο νέος Μακεδονικός αγώνας είναι λοιπόν τόσο σημαντικός που στη συνέχεια θα υπάρχουν ακόμα και μνημεία για να υπενθυμίσουν το έργο που έκαναν όλοι οι αγωνιστές του. Διότι ακόμα κι αν κατηγορήθηκαν όλοι ότι είναι γραφικοί και ακραίοι, απέδειξαν ότι ήταν και είναι δημοκράτες που προστατεύουν την πατρίδα με όλες τις δυνάμεις τους. Και σε αυτό το πλαίσιο οι Πόντιοι θα έχουν παίξει έναν σημαντικό ρόλο.
Αν αυτό έγινε πραγματικότητα είναι και γιατί ένας λαός που έχει υποστεί μια γενοκτονία δεν είναι μόνο θύμα, αλλά και επιζώντας, δηλαδή ικανός να παράγει ένα έργο ακόμα και μετά το τέλος. Το κυβερνών κόμμα δεν είχε υπολογίσει τη συνεισφορά του ποντιακού στοιχείου στον νέο Μακεδονικό αγώνα, ενώ αυτή άλλαξε σε βάθος τα δεδομένα τόσο σε εθνικό επίπεδο όσο και στο διεθνές. Και αυτό είναι και η μεγαλοσύνη του ποντιακού πνεύματος, διότι στο έτος της εκατονταετίας της επετείου της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, οι Πόντιοι δεν ασχολούνται ακόμα με την επέτειο, αλλά βρίσκονται και παλεύουν σε κάθε συλλαλητήριο για να σωθεί η Μακεδονία.
Είναι σαν να λένε σε όλους ότι η αιωνόβια γενοκτονία άντεξε ακόμα και τη λήθη για να παλέψει για τη Μακεδονία, για να μη χαθεί άλλη μια πατρίδα, διότι αυτό είναι το πρέπον για τον Ελληνισμό.