 |
| Σχέδιο για την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων από τα τουρκικά καθεστώτα, στο Ευρωκοινοβούλιο |
Την πρωτοβουλία για την κατάθεση σχεδίου πρότασης ψηφίσματος για την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων από τα τουρκικά καθεστώτα ανέλαβε να φέρει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ο Ευρωβουλευτής Κώστας Χρυσόγονος.
Όπως δήλωσε σχετικά: Με τη συμπλήρωση της επετείου μνήμης των 100 ετών από την έναρξη της τρίτης και πιο αιματηρής φάσης της γενοκτονίας των Ελλήνων στην Τουρκία, που έγινε τον Μάρτιο του 1919, είναι εξαιρετικά σημαντική η διακομματική συνεργασία κατ’αρχάς Ελλήνων και Κυπρίων ευρωβουλευτών που ανήκουν σε διαφορετικές πολιτικές ομάδες και παρατάξεις για την επίτευξη αυτού του στόχου. Ασφαλώς, είναι επιθυμητή η συμμετοχή κάθε ενδιαφερόμενου για τη στήριξη αυτής της ιστορικής πρωτοβουλίας.
Σε μια περίοδο που κυριαρχεί η πόλωση και η έλλειψη συνεννόησης στην ελληνική πολιτική σκηνή, τέτοιες πρωτοβουλίες στέλνουν προς κάθε κατεύθυνση ένα ισχυρό μήνυμα ενότητας και ομόνοιας των Ελλήνων για την επίτευξη κοινών στόχων, ανεξάρτητα από υφιστάμενες πολιτικές διαφορές.
Εφόσον ευοδωθεί αυτή η πρωτοβουλία, πράγμα για το οποίο εργαζόμαστε από κοινού, θα είναι η πρώτη φορά που θα αναγνωριστεί η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, της Μικράς Ασίας και της Ανατολικής Θράκης από θεσμικό όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και μάλιστα από τον κατεξοχήν δημοκρατικό θεσμό του Ευρωκοινοβουλίου. Μια τέτοια πράξη θα μπορούσε να αποτελέσει ορόσημο και για άλλες μελλοντικές αναγνωρίσεις της γενοκτονίας των Ελλήνων από άλλα ευρωπαϊκά και διεθνή όργανα. Επιπλέον, θα ενίσχυε την ιστορική και διπλωματική θέση της Ελλάδας και θα συνέβαλε στη διεθνή ειρήνη.
Κάθε αναγνώριση γενοκτονίας συνιστά εργαλείο για την αποτροπή και νέων γενοκτονιών και για την τιμώρηση εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας. Αποτελεί σημαντικό σημείο αναφοράς της συλλογικής ιστορικής μνήμης, που υπερβαίνει τα στενά όρια μιας χώρας και τελικά γίνεται πανανθρώπινη. Είναι εξάλλου γνωστό ότι η άρνηση της γενοκτονίας αποτελεί και το τελικό στάδιο αυτής της γενοκτονίας. Επομένως, η συστηματική άρνηση αναγνώρισης της γενοκτονίας των Ελλήνων από την πλευρά της Τουρκίας δεν πρέπει να μας πτοεί.
Προ πάντων όμως, μια τέτοια αναγνώριση θα δικαιώσει τη μνήμη των θυμάτων της γενοκτονίας, των οικογενειών τους και των απογόνων τους. Άλλωστε, δεν υπάρχει ελληνική οικογένεια που στον στενότερο ή στον ευρύτερο κύκλο της δεν έχει είτε προγόνους θύματα της γενοκτονίας, είτε τουλάχιστον απογόνους προσφύγων βίαια ξεριζωμένων από τα ιστορικά μέρη του Πόντου, της Μικράς Ασίας και της Ανατολικής Θράκης.
Σε κάθε περίπτωση η ιστορία έχει αποδείξει ότι όποτε οι Έλληνες είμαστε ενωμένοι, τότε και μόνο τότε επιτυγχάνουμε θετικά αποτελέσματα. «Η ισχύς εν τη ενώσει».