Τετάρτη 10 Απριλίου 2019

Βλάσης Αγτζίδης: Γιατί κατεβαίνω στις εκλογές (Μια σημαντική υποψηφιότητα)

Βλάσης Αγτζίδης: Γιατί κατεβαίνω στις εκλογές (Μια σημαντική υποψηφιότητα)
Βλάσης Αγτζίδης: Γιατί κατεβαίνω στις εκλογές (Μια σημαντική υποψηφιότητα)

Συνέχεια στην ανακοίνωση των ονομάτων που θα συμμετέχουν στο Ευρωψηφοδέλτιο του, έδωσε χθες ο ΣΥΡΙΖΑ, με την ανακοίνωση κάποιων εξ αυτών.

Μια σημαντική υποψηφιότητα για την επόμενη Ευρωβουλή και για τον Ποντιακό Ελληνισμό είναι ο Βλάσης Αγτζίδης. Με τον τρόπο αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ, αποδέχεται με την υποψηφιότητά του, και κατά συνέπεια την ερμηνευτική προσέγγιση της απωθημένης έως πρόσφατα και ελάχιστα μελετημένης συγκεκριμένης σελίδας του σύγχρονου ελληνισμού σε σχέση με τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου. Είχαμε συνηθίσει σε αμφισβήτηση της ιστορίας μας.

Ο Βλάσης Αγτζίδης είναι διδάκτωρ Σύγχρονης Ιστορίας του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικές Σχολής του ΑΠΘ με βασικές του σπουδές τα μαθηματικά και τη Η/Υ. Το θέμα της διατριβής του αφορούσε τον ελληνικό Τύπο της Σοβιετικής Ένωσης την περίοδο του μεσοπολέμου. Για το φαινόμενο του παρευξείνιου ελληνισμού και τη διερεύνησή του συνεργάστηκε με το Α.Π.Θ., το Πάντειο Πανεπιστήμιο, το Πανεπιστήμιο του Αιγαίου και το Πανεπιστήμιο Bordeux III (Γαλλία). Έχει εκδώσει αρκετά βιβλία, όπως: -"Ποντιακός ελληνισμός: Από τη γενοκτονία και το σταλινισμό ως την περεστρόικα" το 1990 -"Η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης: Οι συνέπειες για τον Ελληνισμό" το 1992 -"Οι άγνωστοι Έλληνες του Πόντου" (επιμέλεια) το 1995 -"Πόντος: Ένα ανοιχτό ζήτημα", το 1996, "Παρευξείνιος διασπορά: Οι ελληνικές εγκαταστάσεις στις βορειοανατολικές περιοχές του Εύξεινου Πόντου" το 1997, "Οι Νιώτηδες της Κρήτης: Μια οικογένεια στις κρητικές επαναστάσεις" το 2000 κ.ά.. Έχει τιμηθεί με το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών για τη συγγραφή της "Ιστορίας της ελληνικής διασποράς στα βορειοανατολικά παράλια του Εύξεινου Πόντου", 1995, καθώς και δύο φορές με Εύφημο Μνεία από το Υπουργείο Εξωτερικών για τον απεγκλωβισμό των Ελλήνων της Αμπχαζίας από την εμπόλεμη περιοχή (1993) και τη συγκρότηση του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού (ΣΑΕ) το 1996. Έχει δημοσιεύσει πλήθος άρθρων σε επιστημονικά περιοδικά, αλλά και στην ημερήσιο και περιοδικό Τύπο. Τα άρθρα του, που ξεπερνούν τα 200 δημοσιεύτηκαν στα εξής έντυπα: Ελευθεροτυπία, Έθνος, Οικονομικός Ταχυδρόμος, Άρδην, Ιστορικά, Έρεισμα, Ελλοπία, Επίκαιρη (Κύπρος), Εθνικός Κήρυξ (Νέα Υόρκη), Υπέρ (Λος Άντζελες), Ελληνική Διασπορά (Τιφλίδα), Akropoli (Μόσχα), Journal of refugee studies (Oξφόρδη), Pogrom (Γερμανία). Διετέλεσε ειδικός σύμβουλος στο υφυπουργείο Εξωτερικών, αρμόδιο για τον απόδημο ελληνισμό. Υπηρέτησε σε θέση συμβούλου στο Ίδρυμα Ελληνικού Πολιτισμού. Δίδαξε στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης. Δίδαξε επίσης στο Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών το μάθημα για το συλλογικό τραύμα και τη διαχείριση της μνήμης. Από το 2009 επιμελείται το Σεμινάριο Ιστορίας στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Δήμου Κηφισιάς.

Σε ανακοίνωση της υποψηφιότητας του στην προσωπική του σελίδα στο Facebook, ο κ. Αγτζίδης, σχολίασε:

Πριν από 10 περίπου μέρες έγινα δέκτης μιας πρότασης από έναν καλό φίλο, βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, για να συμπορευτώ μαζί τους στις ευρωεκλογές με την ιδιότητα του "Ιστορικού του Ποντιακού και Μικρασιατικού Ελληνισμού".

Για να πω την αλήθεια, ξαφνιάστηκα. Θυμήθηκα αυτό που είχα γράψει πριν από 4 χρόνια, στην πρώτη μου πολιτική εμπειρία με τον συγκεκριμένο πολιτικό χώρο: "Δεν κρύβω ότι η υποψηφιότητα μου προκαλεί μια μεγάλη αγωνία. Κυρίως γιατί θα πρέπει εγώ, ένας ιστορικός του προσφυγικού ελληνισμού, να αναμετρηθώ με πολιτικούς. Ωστόσο πιστεύω ότι πρέπει να αλλάξουμε ακόμα και αυτό, ώστε ο πολιτικός μας πολιτισμός να χαρακτηρίζεται από ευπρέπεια και σεβασμό προς την άλλη άποψη και από διάθεση σύνθεσης και ανακάλυψης των κοινών σημείων.."

Δέχτηκα βεβαίως την τιμητική πρόταση, η οποία βασιζόταν στην 35χρονη περίπου ενασχόλησή μου με τις Λευκές Σελίδες της ιστορίας μας...

Μόνο που τώρα -σε αντίθεση με το '15- η πρόταση αυτή έγινε ομόφωνα δεκτή από τα σχετικά κομματικά όργανα. Κάτι που σημαίνει μια ωρίμανση του χώρου...