 |
| Κ. Φωτιάδης: Το πλούσιο αρχείο για τον Πόντο αναζητεί στέγη |
του Θοδωρή Ασβεστόπουλου
O ομότιμος καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας Κωνσταντίνος Φωτιάδης, είναι μία από τις προσωπικότητες που συνέβαλλαν τα μέγιστα, ώστε να αναγνωριστεί το 1994 από την Βουλή των Ελλήνων η Γενοκτονία των Ποντίων και να οριστεί ως Ημέρα Μνήμης του εγκλήματος η 19η Μαΐου.
Τους δύο τελευταίους μήνες του 2019 βρέθηκε στην Αθήνα για να συμμετάσχει σε δύο συνέδρια.
Συγκεκριμένα, πήρε μέρος στο επιστημονικό συνέδριο «Ο Πόντος των Ελλήνων και της Οικουμένης» του Ιδρύματος Νεότητος και Οικογένειας της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών στις 23 Νοεμβρίου, αναπτύσσοντας την ομιλία με θέμα «Η Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού 1916-1923», καθώς και στο Διεθνές Συνέδριο για το Έγκλημα της Γενοκτονίας που διοργάνωσε η Παμποντιακή Ομοσπονδίας Ελλάδος το τριήμερο 6-8 Δεκεμβρίου, όπου υπήρχε ειδική συνεδρία με θέμα «Συζήτηση με τον καθηγητή Κωνσταντίνο Φωτιάδη», την οποία συντόνιζε ο ηθοποιός Γιώργος Κοτανίδης.
Το Κανάλι Ένα κάλυψε και τα δύο συνέδρια και μίλησε με τον κ. Κωνσταντίνο Φωτιάδη.
Η αναγνώριση της Γενοκτονίας θα είναι λύτρωση για τους Τούρκους
«Ο αγώνας για την αναγνώριση της Γενοκτονίας είναι πρώτα απ’ όλα λύτρωση για τον ίδιο τον τουρκικό λαό που ενέχεται ακόμη από τα υπόκωφα συμπλέγματα ενοχής για το έγκλημα της Γενοκτονίας και εμείς ζητούμε να απελευθερωθεί μέσα από την αναγνώριση αυτή γιατί οι λαοί στην Ελλάδα και την Τουρκία δεν έχουμε να μοιράσουν τίποτε από αυτά που οι μεγάλες δυνάμεις και οι εξουσίες πάντα δημιουργούν», δήλωσε στο Κανάλι Ένα ο κ. Φωτιάδης.
«Έχουμε έναν πρόσθετο λόγο να λέμε ότι ζητούμε αυτή την συνεργασία των λαών γιατί πιστεύω ότι ένα μεγάλο μέρος του σημερινού μικρασιατικού πληθυσμού είναι καρπός του ίδιου δέντρου με εμάς.
Γιατί η ανταλλαγή πληθυσμών έγινε με βάση την θρησκεία. Δεν ήρθαν στην Ελλάδα οι ποντιόφωνοι μουσουλμάνοι με ελληνική συνείδηση όπως και οι κρυπτοχριστιανοί.
Αυτοί παραμένουν εκεί και έχουμε χρέος να αγωνιστούμε ώστε κάποια ώρα να δικαιωθούν και να μπορούν ελεύθερα να πιστεύουν την θρησκεία που θέλουν και να μπορούν να λένε και ελεύθερα “είμαστε και εμείς Έλληνες, ένα αίμα μαζί σας”», τόνισε ο καθηγητής.
Διαχρονικά το πετρέλαιο μπαίνει πάνω από τους ανθρώπους
Μάλιστα έκανε έναν παραλληλισμό της εποχής που διεξάγονταν οι Γενοκτονίες των χριστιανών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με τις σημερινές εξελίξεις στη Μέση Ανατολή.
«Ένα οκτασέλιδο έγγραφο που έστειλε ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ στον Πρόεδρο Χάρντινγκ το 1921, έγραφε “ήμασταν περισσότερο συνήγοροι του ενδιαφέροντος για το πετρέλαιο και όχι για τις χριστιανικές ζωές”.
Βλέπουμε ότι εκατό χρόνια μετά στον ευρύτερο χώρο της εγγύς ανατολής, από την Συρία έως το Αφγανιστάν πάλι κυριαρχεί η λογική του πετρελαίου και όχι η προσπάθεια διάσωσης των ανθρώπων», ανέφερε ο Κώστας Φωτιάδης.
Το πεταμένο ανεκτίμητο ντοκουμέντο
Ο κ. Φωτιάδης αναφέρθηκε σε ένα πολύτιμο ντοκουμέντο στο οποίο Τούρκος αξιωματούχος κατέγραφε τις θηριωδίες των συμπατριωτών του εις βάρος των Ελλήνων, σημαντικό πειστήριο για την διάπραξη της Γενοκτονίας, το οποίο όμως χάθηκε από την αβλεψία του Ελευθέριου Βενιζέλου:
«Ο νομικός σύμβουλος του φρουραρχείου Κωνσταντινούπολης Τζεμάλ Νουσχέτ είχε καταθέσει στην Ανδριανούπολη, όπου ζήτησε πολιτικό άσυλο όταν η πόλη ήταν υπό ελληνική εξουσία, ένα σημαντικό έγγραφο. Αυτό το υλικό ήταν οι εκθέσεις που αναφέρονταν στις σφαγές που διέπραττε ο κεμαλικός στρατός.
Ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ο οποίος το 1923 βρισκόταν στην Λωζάννη ως διαπραγματευτής εκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης, στην αρχή έδωσε εντολή να μεταφραστεί γρήγορα το έγγραφο. Ήθελε να έχει και αυτό το υλικό ίσως για να πετύχει καλύτερους όρους για την Ελλάδα και τους Έλληνες της Μικράς Ασίας.
Αλλά επειδή καθυστέρησε πολύ η μετάφραση, μετά είπε “Τελειώσαμε με τους Τούρκους και την ανταλλαγή των πληθυσμών. Από εδώ και πέρα θα πρέπει να κοιτάξουμε ειρηνικά να μην ξύσουμε άλλες πληγές και να σταθούμε πλέον στην προσπάθεια συμφιλίωσης. Γι’ αυτό ότι αρχειακό υλικό υπάρχει που είναι εχθρικό απέναντι στην Τουρκία να το θάψουμε”».
Τα λάθη του Βενιζέλου που στοίχισαν στον Ελληνισμό
Στο επιχείρημα της τουρκικής κυβέρνηση ότι «δεν πρέπει να κάνουμε λόγο για Γενοκτονία των Ελλήνων στον Πόντο και γενικότερα στην Μικρά Ασία αφού το 1930 ο Ελευθέριος Βενιζέλος πρότεινε τον Κεμάλ Ατατούρκ για Νόμπελ Ειρήνης», ο κ. Φωτιάδης είπε:
«Αυτή η πρόταση έγινε από τον Βενιζέλο της παρακμής μετά το 1928.
Το Ελληνο-τουρκικό Σύμφωνο Φιλίας υπογράφτηκε κομμένο και ραμμένο στα συμφέροντα της Τουρκίας, γι’ αυτό και στις εκλογές του 1932 ο Βενιζέλος έχασε. Ενώ το 1928 είχε 228 βουλευτές σε σύνολο 250 εδρών, στις εκλογές του 1932 τον καταψήφισαν όλοι οι Μικρασιάτες και δεν βγήκε ούτε βουλευτής.
Ευθύνεται και για άλλα πράγματα ο Βενιζέλος, και το λέω παρόλο ότι θα ήμουν βενιζελικός, δεν θα ήμουν ποτέ βασιλικός. Θεωρώ ότι ανάμεσα στα δύο κακά το μικρότερο ήταν ο Βενιζέλος.
Όμως το μεγάλο έγκλημα που έκανε ήταν ότι έστειλε 23.300 στρατιώτες στην Ουκρανία το 1919 να πολεμήσουν σε έναν εμφύλιο ανάμεσα στους Ρώσους, όπου δεν είχαμε καμία θέση γιατί έμεναν στην χώρα εκείνη 750.000 Έλληνες, οι οποίοι στην συνέχεια θεωρήθηκαν αμφίβολης νομιμοφροσύνης για τον μπολσεβικικό καθεστώς.
Εκεί οφείλεται και η συμμαχία που συνήψε ο Λένιν με τον Κεμάλ, το λεγόμενο κεμαλο-σοβιετικό σύμφωνο φιλίας όπου δόθηκαν στους κεμαλικούς εκατομμύρια σε χρυσάφι για να μπορέσει ο Κεμάλ να κρατήσει το στρατό του όρθιο και να έχει τροφοδοσία καθώς και οπλισμό. Όπου με τον οπλισμό των σοβιετικών φτάσαμε να γίνουμε ψάρια στην προκυμαία της Σμύρνης και σε άλλες περιοχές».
Το πλούσιο αρχείο για τον Πόντο αναζητεί στέγη
Ο Καθηγητής Κώστας Φωτιάδης επί δεκαετίες έχει συλλέξει ένα πλούσιο αρχείο σχετικά με την ιστορία του Πόντου. Σκοπός του είναι να βρεθεί ένας χώρος που θα γίνει το Μουσείο που θα στεγάσει αυτό το πολύτιμο υλικό.
«Ο πνευματικός καρπός 50 ετών είναι στην διάθεση όποιου δώσει τον χώρο και αναλάβει για τα πρώτα πέντε χρόνια τα έξοδα κάλυψης, διότι μετά θα μπορεί μόνο του το μελλοντικό Μουσείο και ερευνητικό κέντρο να τα καλύψει.
Όποιος αναλάβει και μας δώσει τον χώρο, χαρίζω όλο το υλικό, το οποίο αποτελείται από 35.000 βιβλία, πάνω από 90.000 έγγραφα, περισσότερες από 2.500 καρτ ποστάλ, πάνω από 100 χάρτες από τον 17ο αιώνα και μετά, χιλιάδες φωτογραφίες από τον Πόντο και από τους Έλληνες της Ρωσίας και πολλά άλλα στοιχεία που έχουν σχέση με την ιστορία και τον πολιτισμό του Πόντου», είπε ο κ. Φωτιάδης.
Πηγή: Κανάλι Ένα